Nowoczesna forma czasownika w języku angielskim. Tabela form czasowników w języku angielskim

Czasownik różni się w zależności od tego, jak długo jest używany. Czasownik czasowników w języku angielskim, podobnie jak w języku rosyjskim, dzieli się na trzy główne kategorie – przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Mają one również taki wygląd, jak przyszły czas w przeszłości, służący do przekazania akcji, która dzieje się między pewnym punktem przeszłości a rzeczywistością, lub opisać zamiary w przeszłości, które mają być wykonane w przyszłości – bez wskazania, zdarzyło się to w czasie rzeczywistym A może nie.

Również te czasowniki czasowników w języku angielskim są często tłumaczone jako świadomość możliwości lub ekspresji pragnienia czegoś – / Chciałbym … /. Oznacza to, że działanie powinno nastąpić jednocześnie / powinno być / musi się zdarzyć, ale z jakiegoś powodu nie nastąpiło / nie zdarza się / nie nastąpi.

Czasy

Czasowniki czasowników w języku angielskim składają się z czterech grup – nieokreślony, ciągły, doskonały i doskonały ciągły, dla każdego z przeszłości, teraźniejszości, przyszłości i przyszłości. Łącznie otrzymuje się 16 możliwych konstrukcji tymczasowych, z których każdy ma własne przypadki użycia (a dla niektórych, a nie jeden). Aby określić formy czasowe angielskiego czasownika, weźmiemy pod uwagę pole zastosowania tych konstrukcji.

Aktywny i bierny głos

Jeśli akcja jest wykonywana przez obiekt, czasownik znajduje się w aktywnym głosie i zmienia się w zależności od czasu. Biernym głosem działanie odbywa się nad obiektem, a zatem zasady tworzenia predykatu różnią się. Poniższe wykresy opisują, jak dzisiejsza forma czasownika w języku angielskim jest tworzona w aktywnym głosie. W biernym głosie predykat jest tworzony / być / w odpowiedniej formie i przeszłości.

Czasowniki w przeszłości (w przeszłości)

Przeszłość nieokreślona (dawniej zwykła) jest używana do wyrażania zwykłych działań bez wskazania czasu trwania lub kompletności. Schemat jego formacji jest następujący: bezokolicznik właściwego czasownika z końcowym / -ed / lub drugim rodzajem formy czasownika w języku angielskim, utworzony niepoprawnie.

Past Continuous jest używany do odwoływania się do czegoś, co trwało w przeszłości. Czasownik w tym czasie jest tworzony przez część usług / być w przeszłości Indef. I obecna cząstka (Partic I).

Past Perfect (przeszłość zakończona, Past Perf.) Pokazuje, że czynność, która nastąpiła kiedyś, została zakończona. Schemat tworzenia tego czasownika wygląda jak / have (past Indef.) / W połączeniu z przeszłością (Partic II).

Past Perfect Continuous (poprzednia przeszłość Perf., Contin.) Opisuje czyn, który trwał długo przed jego ukończeniem. Może mieć semantyczny nacisk na fakt, że działanie zostało zakończone przez pewien moment, lub w okresie jego prowizji, lub fakt, że to działanie już się nie dzieje. To czasownik składa się z usługi / be / w formie Past Perf. I obecna cząstka (Partic I).

Obecne czasowniki (Pres.)

Obecny Nieokreślony (obecny konwencjonalny, Pres. Indef.) Pokazuje, że działanie odbywa się bez podania czasu trwania lub kompletności (lub hipotetycznej możliwości zakończenia). Oznacza to, że jest to akt, który nie ma cech. Często oznacza to regularne działania lub ogólne wzorce. Program edukacji polega na tym, że bezokolicznik / nie jest zastępowany. Nowoczesna forma czasownika w języku angielskim w jednostce trzeciej. Jest uzupełniany końcówką / -s / -es /.

Present Continuous (ciąg dalszy, Pres. Contin.) Przesyła długie działanie, które nie dobiegło końca, a mianowicie rozważa proces popełniania się. W przypadku korzystania z tego projektu często można zobaczyć regularne działania, które niekoniecznie muszą być popełnione w tej chwili. Ta forma czasownika składa się z / być (Pres. Indef.) / I Częściowo I.

Present Perfect (obecnie zakończone, Pres. Perf.) Uważa gotową akcję, która ma wynik do chwili obecnej. Jest używany w sensie doświadczenia, które jeszcze nie zostało zrealizowane / nie w pełni zrozumiane przez tych, którzy mówią, że to przeszłe wydarzenie. Aby utworzyć ten formularz, czasownik służbowy / have / musi zostać wstawiony do Pres. Indef. I częściowo. II.

Present Perfect Continuous (ciąg dalszy, Pres. Perf. Contin.) Uważa, że działanie wskazujące bezpośrednio, że aktywność powstała w pewnym momencie i trwa do dziś, lub że aktywność jest wykonywana obecnie I potrwa do pewnego konkretnego nadchodzącego punktu. Schemat tworzenia tego czasownika wygląda jak / być (Pres. Perf.) / Z dodatkiem Sakramentu w teraźniejszym teraźniejszości (Partic I).

Przyszłe czasy (F.)

Przyszłość nieokreślona (przyszłość wspólna, F. Indef.) Wyraża akcję, która nie ma żadnych atrybutów, domniemanych, a także oczekiwanych do spełnienia. Taki czasownik uzyskuje się przez dodanie do / will / bezokolicznika bez / do /.

Future Continuous (przyszłość w dalszym ciągu, F. Contin.) Wymagane jest określenie działań oczekiwanych na długoterminowe zobowiązanie w przyszłości. Ta forma czasownika jest tworzona zgodnie z następującym schematem: część usług / be (F. Indef.) / Jest umieszczona przed Partic. I.

Future Perfect (przyszłość zakończona, F. Perf.) Pokazuje, że działanie będzie miało logiczny wniosek w przyszłym momencie. Ten czasownik składa się z / będzie miał / i będzie uczestniczyć w czasie przeszłym (Partic II).

Future Perfect Continuous (Ciąg dalszy ciągłego ciągłego, F. Perf. Contin) służy do opisania akcji, która ma trwać w nadchodzącym czasie do pewnego momentu lub, odwrotnie, z pewnego momentu. Taki projekt często opisuje działanie z jakichś konkretnych motywów, które mają bezpośrednie lub pośrednie wskazanie przyczyny. Schemat formowania takiego czasownika jest częścią usługową / będącą w formie F. Perf. Po dodaniu części I.

Czasowniki przyszłości w czasach przeszłych (FITP)

Przyszłość w przeszłości Nieokreślona (poprzednia wspólna przeszłość FITP Indef.) Oznacza, że pewne działania powinny mieć miejsce, bez cech kompletności lub czasu trwania. Czasowniki te tworzone są ze słów / should / would / (w zależności od osoby) i bezokolicznika bez / do /.

Przyszłość w przeszłości Continuous (przyszłość w przeszłości kontynuowana, FITP Contin.) Mówi o działaniu, które powinno trwało, bez cech jego kompletności. Dla tej formy czasownika schemat kompozycji wygląda jak / be / w formie FITP Indef. I obecna cząstka (Partic I).

Przyszłość w przeszłości Doskonała (przyszłość w przeszłości zakończona, FITP Perf.) Wyjaśnia działanie, które powinno zakończyć się. Aby skomponować czasownik do / should / would have / add Participle II (w przeszłości).

Przyszłość w przeszłości Perfect Continuous (przyszłość w przeszłości jest kontynuowana, FITP Perf. Contin.) Pokazuje, że niektóre działania powinny trwać i zakończyć. Forma tego czasownika jest tworzona przez ustawienie usługi / być w FITP Perf. Przed Partic. I.

Poprawne czasowniki

Poprawne czasowniki języka angielskiego tworzą czas przeszły, dodając końcówkę / -ed /. W gerund (prosty) końcówka / -ing / jest dodawana do czasownika, aby nadać charakter kontynuacji działania lub uogólniającemu tonu, aby przekazać poprzez ten akt wszystkie podobne do niego. Poniżej przedstawiono tabelę form angielskich czasowników.

Niewłaściwe czasowniki

Istnieje również pewna liczba wyjątków, które nie są zgodne z tym schematem, czego trzeba się nauczyć z serca. Nie każda chwilowa forma czasownika w języku angielskim jest tworzona przez zastąpienie końcówki / -ed /. Są czasowniki, które w czasach przeszłych iw formie zdania II zmieniają część trzonu lub zakończenia. Są czasowniki, które "reinkarnują", a te, które we wszystkich trzech hipostazach pozostają niezmienione.

Lista angielskich czasowników, które są nieprawidłowo utworzone, ma 100 sztuk. Każdy z nich ma trzy formy, dzięki czemu uzyskuje się 300 czasowników. Z jednej strony niełatwe jest zapamiętanie tak dużej liczby słów. Ponadto należy pamiętać o tych czasach – w czasach, w których wymagane są czasowniki drugiego (przeszłego nieokreślonego) i trzeciego (gatunku II), używamy wszędzie i trzeba określić, w jakiej formie należy użyć, dobrze lub nie, i Jeśli źle, to dokładnie co. Z drugiej strony, czasowniki nieregularne są bardzo częste i często używane w mowie (zarówno w niepowtarzalnym znaczeniu, jak iw składzie różnych zwrotów i konstrukcji), z którymi większość się zapozna, zaczynając nauczyć się języka angielskiego.

Biorąc pod uwagę fakt, że wśród nich są modalne i urzędowe czasowniki, można powiedzieć, że czasami nieregularne naprawdę przeważają w mowie. Pierwsze miejsce w prewalencji jest podejmowane przez czasownik / być /, (/ be /, / was, were, / been /), które mogą działać zarówno w swoim własnym znaczeniu, jak i jako czasownik modalny oraz jako część usługowa. Najczęściej używanymi formami są / be, / is /, / been /, / am, are, are / były / były / były / były / były / były / powinny / byłyby /, ale całkowite / być / sumy 52 formy wyrazowe, w tym głos aktywny i pasywny, wypowiedzi i negacje.