Mocznika we krwi. Podnoszenie i opuszczanie zawartość

Mocznik otrzymuje się w procesie neutralizacji amoniaku w wątrobie. Jest on utworzony w reakcji przebiegającej deaminacji aminokwasów. Mocznik odnosi się do związków o małej masie cząsteczkowej. Posiada zdolność do swobodnie przechodzi przez błony komórkowe erytrocytów i narządów miąższowych. mocznik filtracji krwi występuje w kłębuszkach. Ale w tym samym czasie jego znaczący reabsorpcja (pasywne) przeprowadza się w kanalikach.

Mocznikowego Koncentraty według syntezy filtracji kłębuszkowej i perfuzji nerek.

Związek ten ma niską toksyczność, a toksyczność pochodnych guanidyny posiadają jony potasowe gromadzą się z nim. Mocznik jest substancją osmotycznie aktywny, więc gdy jest oznaczony akumulacji obrzękiem w tkankach narządów miąższowych, mięśnia sercowego, centralnego układu nerwowego, tkanki podskórnej.

mocznikowego we krwi (to jego stężenie w osoczu krwi), są często uważane za wskaźnik funkcji nerek, zapalenie kłębuszków urządzenia. Jednak dokładniejsze oszacowanie jest wykonywana na zawartość kreatyniny.

Zwiększenie tworzenia się mocznika obserwowany w stosowaniu nadmiernych ilości białek stanów katabolicznych, a także wchłaniania kwasów i aminokwasy po krwawienia żołądka. Zwiększanie stężenia obserwowanego do odwodnienia z powodu zwiększonej biernego resorpcji w kanalikach nerkowych.

Zmniejszone mocznikowego we krwi (osoczu), w tym zaburzenia funkcji wątroby syntetycznego, a także niewystarczającą podaż białka. Zawartość związku w surowicy może zwiększać się z powodu przyjmowania poszczególnych leków. Leki te obejmują fenylobutazon, sterydy anaboliczne, dopegit, suplementy żelaza, Aldomet, nefrotoksyczne leki.

Zmniejszenie mocznika w krwi może wskazywać na chorobę wątroby (zapalenie wątroby, w tym wirusowe, marskość wątroby, guzy). Wynika to z faktu, że to ciało nie jest tworzenie związku zasadowego. Gdy występuje naruszenie i zaburzenia wątroby produkcji mocznika. W tym przypadku, objawy choroby mogą nie zawsze być jasno zdefiniowane. Główne objawy powinny być traktowane jako osłabienie, utrata apetytu, zmęczenie, żółtaczka, gorzkie odbijania, dyskomfort w prawym podżebrza.

W chorobach układu pokarmowego, wraz złego wchłaniania aminokwasów tworzą białka w okresie pooperacyjnym związane z interwencjami w chorobach przewodu pokarmowego, przewlekłe zapalenie trzustki, chorób pasożytniczych również zauważyć zmniejszona mocznika we krwi. Leczenie musi być skierowany na rozwiązanie leżącej u podstaw choroby. Co do zasady, po pozbyciu się choroby i znormalizowanych testów.

Należy zauważyć, że zawartość związku w moczu jest określona przez jego stężenie we krwi. bierze się pod uwagę ilość filtracji w nerkach.

Normalna mocznika krwi 2,8-8,3 mmol / l. Zazwyczaj, gdy normalny proces metabolizmu białek, jej zawartość są rzadko obserwowane dla więcej niż 6 mmol / l. W przypadku, gdy istnieje niewielka dieta bogata w białko, stężenie związek redukuje się do 2 mmol / litr.

Zwiększenie stężenia mocznika we krwi (zwykle stężenie jest kilka razy większa niż normalnie górnych wskaźników), zwykle towarzyszy ciężkiego upojenia, zwany mocznicy. Należy zauważyć podobną sytuację na tle następujących chorób:

– postać ostra niewydolność nerek;

– odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie kłębuszków nerkowych;

– bezmoczu (brak zespołu moczu osoba nie kał);

– cukrzyca;

– nowotwory lub złogami cewki moczowej lub moczowodu;

– oparzenia;

– zapalenie otrzewnej;

– wstrząs;

– zatrucie fenol, sole rtęciowe, chloroform;

– krwawienia żołądkowo-jelitowego.