Nahum Korzhavin – biografia i twórczość

Nasz dzisiejszy bohater – poeta Naum Korzhavin. Jego biografia zostaną omówione szczegółowo poniżej. Jest znany także jako dramaturg, tłumacz i pisarz. Jego matka pracowała jako lekarz. „Big Book” otrzymał nagrodę specjalną od projektu w 2006 roku. W 2016 roku otrzymał nagrodę krajową „poeta”.

biografia

Po pierwsze, należy poinformować o tym, gdzie i kiedy urodził Naum Korzhavin. Biografia rozpoczął 14 października 1925 roku w Kijowie. Zainteresowałem się poezją wcześnie. Studiował w szkole Kijowie. Przed wojną, według wspomnień naszego bohatera, został wykluczony z tej instytucji, jako powód do wywołania konfliktu z reżyserem. Mikołaj Asiejew zauważył młody poeta nadal w Kijowie. To on powiedział o młodym człowieku w środowisku literackim w Moskwie. Podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, poeta z Kijowa ewakuowany. Ze względu na ciężką krótkowzroczność nie dostać się do wojska. W 1944 roku wyjechał do Moskwy. Starałem się stać uczniem Instytut Literacki imienia Gorkiego. Jednak nie udało mu się. W 1945 roku rozpoczął studia na uniwersytecie. Wśród sąsiadów w hostelu, nasz bohater był Vladimir Tendriakov i rasuł gamzatow. W 1947 roku, u szczytu kampanii Stalina, którego celem było „zwalczanie kosmopolityzmu”, młody poeta został aresztowany. Około 8 miesięcy musiał spędzić w areszcie Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, a także nazwy Instytutu Serbskiego. W rezultacie, nasz bohater został skazany zgodnie z decyzją Nadzwyczajnego Zgromadzenia w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego. Został skazany na wygnanie. Oni próbowali na podstawie artykułów 58-1 i 7-35 kodeksu karnego, więc został uznany za „społecznie niebezpiecznego elementu.” Na jesieni 1948 roku, nasz bohater wygnany na Syberię. Około 3 lata spędził w wiosce Chumakov. Od 1951 do 1954 roku został zesłany na terytorium Karagandzie. W tym czasie ukończył studia w kolegium górniczym. W 1953 roku otrzymał tytuł majstra. Po amnestii udał się do Moskwy. W 1956 roku został zrehabilitowany. Wyzdrowiał w instytucie. Jest absolwentem tej szkoły w 1959 roku o życiu poety sam robił tłumaczenia. W czasie „odwilży” zacząłem publikować wiersze w różnych czasopismach. Powszechna sławę przyniósł mu zbiór prac opublikowanych na łamach „Tarusa Pages” zbiór poezji. W 1963 roku opublikował swoją książkę „lat.” Ta kolekcja zawiera wiersze poety, napisane w okresie od 1941 do 1961 roku. W 1967 roku, Teatr Stanisławski stawia play „Raz w XX”, napisanym przez naszego bohatera. Oprócz oficjalnej publikacji, poeta i ma składnik podziemny. Wiele z jego wierszy zostały rozdane w drugim obiegu list. W 1960 roku poeta obronie „więźniów sumienia” i Galanskov Ginzburg, Daniela i Sinyavsky. Te okoliczności doprowadziły do zakazu druku jego utworów.

emigracja

Nahum Korzhavin wszedł w konflikt z władzami Związku Radzieckiego, który jest w sposób ciągły wzmacniającym. W 1973 roku, po przesłuchaniu, które odbyło się w prokuraturze, nasz bohater zastosował gdzie poprosił o zgodę na opuszczenie kraju. Jego krok, wyjaśnił, „brak powietrza niezbędnego do życia.” Poeta udał się do Stanów Zjednoczonych. Osiadł w Bostonie. Maximov została uwzględniona wśród członków redakcji „kontynent”. Kontynuował dzieło poetyckie. „Times” opublikował zbiór wierszy w 1976 roku we Frankfurcie nad Menem. W książce 1981 „Splot” nie została opublikowana. W post-pierestrojki razy nasz bohater okazją, aby przejść do Rosji, pozwolono mu trzymać odczyty poezji. Przybył w rosyjskiej stolicy po raz pierwszy otrzymał osobiste zaproszenie Okudżawy. To było w latach osiemdziesiątych. Pierwszym miejscem, gdzie spędził swoje oświadczenie – Home Cinema. Sala była całkowicie wypełniona. Na balkonach bocznych umieszczone dodatkowe krzesła, które zostały podjęte w biurach pracowników. Kiedy Okudżawa i Korzhavin pojawił się na scenie, cała publiczność wstała i dała owację na stojąco. Nasz bohater nie widział. Dlatego Okudjava nachylił się do niego i powiedział, że hala wita ich na stojąco. Korzhavin bardzo zakłopotany. Potem recytował wiersze i odpowiadał na różne pytania. Wszystko to robił z pamięci. W książce nie mogłem odczytać z powodu słabego wzroku. Z widowni zaczęli opuszczać aktorów, którzy przyszli na spotkanie jako publiczności. Bez treningu, oni czytać książki każdy z wierszy, które przypadkowo otworzyć kolekcję.

opinie

Nahum Korzhavin jako poeta szacowana jest inaczej. Wolfgang Kazak nazywa jego teksty mocno, skąpy na zdjęciach. W tym przypadku, produkt naszego bohatera, według tej samej krytyki, zyskać moralną i polityczną siłę poprzez abstrakcję. Również Wolfgang Kozak podkreślił, że dzieło poety wyłonił się z ciemności widział i podłości, i wiary w świetle i szlachetności.

życie osobiste

Już krótko opowiedział o tym, kto to Nahum Korzhavin. Życie osobiste to będzie opisane dalej. Pierwsza żona poety była Valentina Mandel. Ma także córkę, Elena. Druga żona naszego bohatera stał Miłość Siemionowno, który zmarł w roku 2014. Pobrali się w 1965 roku. Miłość Siemionowno był filologiem.

kompozycje

W 1961 roku opublikował książkę „16 wiersze”. W 1962 roku, Naum Korzhavin opublikowany wiersz, „Narodziny wieku.” w 1976 roku było to książka, „The Times”. W 1981 roku było „Plexus”. W 1991 roku została opublikowana książka „List do Moskwy”, który zawierał wiersze i wiersze. Kolekcja „biorąc pod uwagę czas” został opublikowany w 1992 roku. Książka „Na skos wieku” została napisana w 2008 roku. Autorstwo nasz bohater należący do eseju „w obronie banalnych prawd”, „Teksty Marshak”, „Poezja A. K. Tolstogo”, „Jarosława Smelyakov losu”, „poetycką biografią doświadczeniem.”

dokumentalne

Nahum Korzhavin prezentowane w kilku filmach. W 2003 roku pojawił się film „portrety epoki.” obraz „wybrali wolność” został nakręcony w 2005 roku. W 2011 roku powstał film "Emka Mandel z Colborne Road 28". W 2015 roku, ekrany z obrazu „Naum Korzhavin. Czas podany jest …”. Teraz, gdy wiesz, co poeta Naum Korzhavin. Zdjęcia dołączone go do tego materiału.