Aleksandr Dyuma: biografia i dzieło słynnego pisarza

Jednym z najbardziej poczytnych pisarzy na świecie – Francuz Aleksander Dumas, którego przygoda powieści mają miliony fanów na całym świecie, który jest już pełne dwa wieki.

Dzieciństwo i młodość

Przyszły twórca dzieł literackich urodzony w 1802 roku w rodzinie oficera Tom Aleksandra Dyuma i córką właściciela hotelu, którego nazwa była Maria Luisa Labur.

Dzieciństwo i dorastanie, chłopiec udał się do swej rodzinnej osadzie – Villers-Cotterets. Silna przyjaźń z Adolfem Alexander De Levonom doprowadziły do tego, że młody Dumas wyraziła poważne zainteresowanie dramatu i teatru w ogóle, między innymi. Aleksander Dumas zobaczyłem siebie aktorem, działając na scenie, ale marzył o karierze dramaturga.

W drodze do kreatywności

Nie mając wystarczająco dużo finanse i żadnego poważnego wsparcia, Dumas przeniósł się do Paryża. Jego piękny charakter pisma pozwala mu uzyskać dobrą pozycję, nawet bez odpowiedniego wykształcenia.

Zdając sobie sprawę z niedociągnięć i braków w edukacji, Aleksandr Dyuma rozpoczyna się trudne do odczytania. Jednym z nowych przyjaciół pomógł mu wypełnić luki, co dla młodego człowieka listę książek, które powinien on zdecydowanie czytać.

Pierwsza gra

Po pewnym czasie, Dumas, wrażeniem rzeźby, która mówi o zabójstwie Monaldeschi, postanowiłem napisać sztukę o dramatycznej królowej szwedzkiej. Mógł zadzwonić do play „Christine”. Ze względu na poważne różnice powstały między autor sztuk i wpływowych ludzi na czas, gra nie będzie wystawiona Komedii Francuskiej.

Udział w rewolucji. prześladowania polityczne

W 1830 roku, Aleksandr Dyuma staje się aktywnym uczestnikiem rewolucji, której przeznaczeniem było wygrać. Następnie Dumas raz pochlebnie o młodzieży, która stała się podstawą do walki rewolucyjnej.

W rok później, młody pisarz był prześladowany, którzy mieli powodów politycznych. Rozpowszechnione plotki, że został aresztowany i stracony, nawet bez oczekiwania na werdykt sądu. Pogłoski były fałszywe, ale autor jest naprawdę zagrożone poważnymi problemami z prawem. Na tle sytuacji, Aleksander postanawia uciec za granicę w Szwajcarii.

mieszkających za granicą

Podczas pobytu za granicą, Dumas nie siedzi bezczynnie. W 1840 roku pisarz zalegalizowany związek z aktorką teatru Idoy Ferer, ale po 4 latach małżonkowie rozstali. Jego współcześni wielokrotnie zauważyć fakt, że są prawnie małżeństwem, pisarz pozwolił sobie na romans z innymi kobietami. zarobki Dumas w tym okresie szacuje się jako bardzo wysokie, ale sposobem na życie jako luksus, a nawet rozwiązły. Aleksandr Dyuma poczyniła zdecydowane wysiłki na rzecz rozwoju twórczości: organizował własny teatr dramatyczny i zaczął publikować własne czasopisma literackiego. Niestety, żadne z przedsiębiorstw nie otrzymało poważny rozwój.

Aktywna praca w dziedzinie literatury

W 1851 roku sytuacja była tak, że Dumas musiał znowu uciekać, tym razem powód do natychmiastowego wyjazdu zaczęły się problemy z wierzycielami. Pisarz był zmuszony udać się do Belgii. W Bryussele Aleksandr zaczął pisać słynne „Wyznania”, które były wysoko cenione nie tylko przez ich autora, ale także przez niezależnych krytyków.

Podczas aktywnej fazy swojej pracy, Alexander Dumas napisał ogromną liczbę dramatów i komedii, z których większość jest trwale podjętych swoje honorowe miejsce w historii literatury światowej. Jego autorstwo należy do takich arcydzieł jak „Hrabia Monte Kristo”, „Trzej muszkieterowie”, „Paris Mohikanin” i wiele innych utworów legendarnych. Wszystkie jego pióra wyszło ponad dwieście prac, w tym słynnego „Wielkiego słownika kulinarnego”.

Zmarł Aleksandr Dyuma, którego biografia jest opisane w artykule opublikowanym w 1870 roku we Francji. Jego syn, również Aleksander, stał się pisarzem. Aby odróżnić ich autorstwa, często w imię wyższych Dumas dodany przedrostek „ojciec”.

Współtwórcy

Wiele dzieł Dumasa stworzony we współpracy z innymi pisarzami. Jednym z nich był Mac. Nieudana wynikiem współpracy doprowadził do przedłużającego się postępowania sądowego. Zwycięzcą w nich był Aleksandr Dyuma, którego książki zostały już rozpoznane. Rozmowa z synem po śmierci kolegów Macke twierdził, że żadnych tajnych porozumień między Dumas i Maquet ojca nie było.