Choroby autoimmunologiczne. Ofiara – dowolny układ lub narząd!

choroby autoimmunologiczne, występuje, gdy układ odpornościowy organizmu przestaje funkcjonować prawidłowo i mieć przeciwko rodzinie. W ten sposób organizm człowieka zemsty za to, że nie obchodzi i nosi. Reumatoidalne zapalenie stawów, bielactwo nabyte, zapalenie mięśnia sercowego, choroby reumatyczne choroby serca, zapalenie tarczycy, łuszczyca, cukrzyca – wszystkie diagnozy, co wiąże się z rozwojem chorób autoimmunologicznych w organizmie. Lista może kontynuować takie choroby jest wiele.

Reumatolodzy, endokrynolodzy, neurolodzy i lekarze innych specjalności dla ponad pół wieku stara się znaleźć dokładne przyczyny chorób autoimmunologicznych. Najważniejszym z nich – niewydolność układu odpornościowego, który występuje po poważnej wirusa, mniej infekcji bakteryjnej organizmu.

choroby autoimmunologiczne, rozwijać się w następującej kolejności:

1. Wirus wejściem komórki zmieniają ich strukturę. Układ odpornościowy jest aktywnie walczyć z zainfekowanych komórek. Człowiek nie dać ciała w tym momencie mają wystarczająco dużo czasu, aby w pełni odzyskać, choroba jest opóźniony, układ odpornościowy przyzwyczaja się do niszczenia komórek narządu (serce, stawy, płuca, krew – organem, który jest zainfekowany przez wirusa). W rezultacie duża liczba komórek somatycznych ulegają zniszczeniu, korpus nie radzą sobie z jego funkcji, rozpoczyna się proces tkanki zapalnej.

2. Tkanki zostały zniszczone, ich cząsteczki są uwalniane do krwiobiegu, która w dużych ilościach zawartych przeciwciała, które rozwija odporność tych tkankach. Naturalnie, te cząstki są ponownie odbierane przez organizm jako wrogów i układ odpornościowy zaczyna dalszego niszczenia już rozpalony narządu. Proces ten jest zamknięty. Jest reakcja autoimmunologiczna.

Ponadto zaniedbywać swoje zdrowie, choroby autoimmunologiczne mogą występować z innych powodów. Komórki bakterii zakażających organizm może początkowo być podobne do komórek w narządach człowieka. W rezultacie układ odpornościowy po prostu wysiada z powodu tej samej strukturze i nadal walczą szkodnika, nawet gdy został zabity. Brak bakterii i związanych komórek w organizmie zostało. Stają się ofiarami ataku opracowania przeciwciał.

Innymi przyczynami zewnętrznymi choroby są promieniowanie zanieczyszczenie środowiska wody i powietrza, co prowadzi do mutacji w komórkach. Układ odpornościowy nie cierpi w ciele komórki i zaczyna walczyć z nimi. Po tym, wszystko jest takie samo scenariusz. Wynik – choroby autoimmunologiczne, które są dziedziczone. Przykład – cukrzyca, łuszczyca, hemofilię i inne.

Leczenie chorób autoimmunologicznych była bardzo trudna. W rzeczywistości, te choroby są nieuleczalne, może tylko spowolnić proces niszczenia organizmu. W tym celu muszą być okresowo czyszczone krwi sorbentów przeciwciał. W bardzo ciężkich przypadkach odwoływania się do tłumienia odporności spowolnić produkcję przeciwciał. Jednak prowadzi to do osłabienia całego organizmu.

Leczenie chorób autoimmunologicznych przez zastosowanie leków ukierunkowanych przede wszystkim na utrzymaniu zaburzonych funkcji narządów przedmiotem ataku. Tak więc, na przykład, autoimmunologiczne choroby endokrynologiczne systemu (trzustki, tarczycy, jajnika) wyznaczają całe życie odbioru syntetycznych hormonów, które nie są zdolne do wytworzenia uszkodzonej raka (estrogeny, insulina, tyroksynę).

Jest często przepisywany stawów niesteroidowych leków, które hamują procesy zapalne, zmniejszają ból w stawach, ale nie zatrzymał się, a czasem nawet przyspieszyć proces niszczenia tkanek.

W leczeniu chorób autoimmunologicznych, powinny być bardzo kompetentna osoba, jak wiele leków powodować poważne skutki uboczne, które są czasami nawet bardziej niebezpieczne niż sama choroba. Na przykład, jeśli niewłaściwie przyjmujących hormony tarczycy mogą wydostać się z równowagi cały układ hormonalny, który doprowadzi do awarii całego organizmu.

Większość ludzi, którzy cierpią z powodu chorób autoimmunologicznych, zmuszony po prostu zaakceptować fakt, że to się stało i nauczyć się żyć z nimi, do tego stopnia, pomagając organizmowi poradzić sobie z niepełnosprawnością i do ochrony ich zdrowia przed nowymi infekcjami.