KETA plony kawior ryby tylko raz w życiu

Ryby Chum – to migrujące ryby z rodziny łososiowatych. W Rosji, pod względem połowów jest tylko nieznacznie gorszy od różowego łososia. W 2009 roku, jedyną metodą przemysłową złowionych ryb ponad 90 000 ton. Żyje w wodach północnego Pacyfiku 3 – 5 lat, mięsa nagulivaya i tłuszczu, a następnie wchodzi do rzeki i unosi się do miejsca urodzenia, rozbijając do 2000 km, a nawet skoki kaskady i spada kilka metrów wysokości. Jak ta ryba jest kolebką – naukowcy jeszcze nie zorientowali się. Niektórzy uważają, że pamięta „zapach domu.” Inni uważają, że pamięta smak strumienia wody, które wykluły się z jaj. Jeszcze inni sugerują, że orientuje się pole magnetyczne.

Ryby Chum idzie na tarło późną jesienią, a zdarza się, że składa jaja pod lodem zamarzła rzeka. W świeżej wody, nie jeść nic, a zużywa olej na początku płetwy tłuszczowej – wypełnionej tłuszczu nagromadzenie koło ogona skóry, a następnie z organizmu. Przed tarłem, to jest tak cienka, że nadaje się tylko do mączki rybnej lub w puszkach. Jeżeli po wprowadzeniu rzeki jej zawartość tłuszczu wynosi od 9 do 11%, po tarle – mniej niż 0,2 – 0,5%. Ponadto, wędliny w tym ważnym kroku w Chum staje się zwiotczała. W związku z tym, że jest smaczny, gdy złowione w morzu lub w przybrzeżnych częściach rzeki na początku kursu.

Wielu członków rodziny łososiowatych są dwie formy istnienia: punkt kontrolny i mieszkalnych. Na przykład, nerka ryb form i prostym kształcie i mieszkalnych. Domy powstały w izolowanych jezior i nazywa Kokanee. Steelhead ma punkt kontrolny i formy życia, jak również Brook, a jezioro pstrąga.

Ryby Chum przechodzi, bo spędza całe życie w morzu i w średnim wieku „przechodzi” do rzek na tarło. Należy do gatunków łososia pacyficznego umierają po tarle. Dlaczego śmierć? Istnieje kilka wersji. Po pierwsze. Jak ona, żyjący w morzu i żywią się planktonem, skorupiaków i małych ryb morskich, aby karmić się w narybku robaki rzeczne, ślimaki, raki, słodkowodnych? Po drugie. Ryby morskie, przechodząc długą drogę bez jedzenia, tarło, ma więcej siły. Dlatego, dając potomstwo uzupełnia ziemską egzystencję. Są też inne wersje, ale nie są one okazały się tego dnia.

O szczególnych właściwościach czerwonego kawioru, który daje łososia Chum ryb i innych ryb łososiowatych, znany po obu brzegach Pacyfiku obu ludzi i zwierząt, niedźwiedzie łącznie: nasze niedźwiedzie brunatne i czarne Alaski i Kodiak olbrzym grizzly i japońskich – .. czarny i brązowy. Tarło łososia pójść na jesieni, kiedy niedźwiedzie w zimie swoich rezerw tłuszczu. To jest najlepsza dla czerwonego ryb niego. Dlatego nosi na rzekach wyciągnąć nogi, bieganie w dużych ilościach.

Z obfitości ryb, jak prawdziwych smakoszy, zjadają jaja i głowę, a reszta zostaje wyrzucony na brzeg. Na początku 20 wieku opuszczonych niedźwiedź uciekł z ryb głód sławy badacz Ussuri regionie V.K.Arsenev i jego nie mniej słynnego dyrygenta Dersu Uzala. To odnotowano w różny sposób w Internecie. Ale V.K.Arsenev napisał, że nie jedli „znieść skrawki”, a pełny tusz.

Niedźwiedzie nie są po prostu wolą na tarło. Czują zwierzęcy instynkt, że zawiera do 20% białka i praktycznie bez węglowodanów. I witaminy, i to jest trudne do policzenia. Naukowcy odkryli, że mięso i jaja Chum zawiera retinol, foliowy, kwas askorbinowy, tiaminy, ryboflawina, kalcyferol, oraz makro i mikroelementów potas, magnez, fosfor, wapń, itd. Co ciekawe, tiaminy – ochraniacz na toksyczne. Efekty alkoholu i tytoniu. Jeśli ta ryba jest obecny w swoim regularnym menu, nie są potrzebne drogie witaminy. W jego najbardziej pełnego kompozycji substancji, które są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania organizmów żywych. A w łydce więcej z nich.

Oto co Chum ryby!

Obraz człowieka z połowu: łososia chum złowionych na Alasce w trakcie tarła i waży 15 kg.

Kobieta w Chum foto-biżuteryjnej (keta marynarki uniform), złowionych w tym samym miejscu, w strefie przybrzeżnej, waży 13,5 kg.

Wszelkiego rodzaju łososi złowionych z rękami w rzece Kamczatka, Chukotka, półwysep Kola, w Ładoga i jeziora Onega, jest naprawdę bezcenne. Cóż, kupić ryby, schłodzone lub mrożone, można w supermarkecie. Cena keta wahała się od 50 do 75 – 80 rubli / kg.