Pilot Stepan Mikojan: biografia, zdjęcia

Stepan Mikojan – radziecki pilot testowy, samoloty, Bohater Związku Radzieckiego, posiadacz Order Lenina i Czerwonego Sztandaru, całe życie był związany z samolotu. To on był odpowiedzialny za zarządzanie słynny „Buran” – promu kosmicznego, który z powodzeniem sprawdza się w listopadzie 1988 roku

dzieciństwo

Mikojan Stepan Anastasovich, którego biografia jest opisany w tym artykule, urodzony w Tyflisie (obecnie Tbilisi) 12 lipca 1922 Ojciec Anastas Iwanowicz Mikojan był znanym sowieckim przywódcą partyjnym i państwowym, a jego matka Ashkhen Lazarevna Tumanyan. Ich małżeństwo było długie i szczęśliwe. W słowach Stepan Mikojan, nie pamiętał jednorazowo, gdy jego rodzice kłócą się lub podnieśli głosy. Oni zawsze traktować siebie z wielką miłością i szacunkiem.

Rodzina Mikoyans miał pięciu synów. Najstarszym z nich był Stepan. Jego trzy młodsze dzieci i został nazwany na cześć słynnego Baku komisarzy – Sergo Ordżonikidze, Alekseya Dzhaparidze, Stepan Szaumian i Ivana Fioletova, z którymi Anastas Mikojan zawsze utrzymywał przyjazne stosunki. Drugi syn został nazwany Wołodia, a on urodził się w rok po śmierci VI Lenin. Wszystkie dzieci spędził wakacje w domku „Zubalovo”. Według Stepan Mikojan, był to ogromny obszar, otoczone wysokim murem. A gdzieś w sercu to jest inny domek „Zubalovo-2”, gdzie Stalin żył ze swoją rodziną.

Od Anastas Iwanowicz był wybitnym mężem stanu, że przyjaźnił się z wieloma ludźmi z otoczenia Iosifa Stalina, które następnie zostały stłumione. Stepan znał ich wszystkich, a wraz z przyjaciółmi z dzieciństwa z synem lidera Vasiliem Stalinym.

hobby niebo

W latach 30. ubiegłego wieku, prawie każdy nastolatek chce połączyć swoje życie z samolotu. O niebo podczas śnienia setek tysięcy radzieckich uczniów. I nie był wyjątkiem i najstarszy syn Stepan Mikojan. Dodatkowo, hobby pomógł wuja Artem Iwanowicz, który w tym czasie był młodym projektantom samolotów.

W sierpniu 1940 roku Stepan Mikojan, wraz z przyjacielem Timurom Frunze uczestniczących w Kachin latającej szkoły. Rok później, na początku września 1941 roku pomyślnie ukończył szkoły w miejscowości Krasny Kut (region Saratowie.). Potem został wysłany do 8 pułku stacjonującego zastępczej w małej miejscowości Sennoy, na północ od Saratowie. Tutaj musiał pośpiesznie ponownie nauczyć się latać samolotem „Jak-1”. W połowie grudnia tego samego roku w sprawie podziału Stepan Mikojan (zdjęcie ulotki przedstawionej w artykule) wchodzi 11 th Fighter Pułk, część 6 iak PVO i chronić niebo nad Moskwą.

Wielkiej Wojny Ojczyźnianej

Przybyciu na miejsce przeznaczenia, młody pilot odkrył, że jego pułk zanim poleciał do ataku niemieckiego wojsk lądowych. Jednak dla wszystkich grudniu i styczniu 1942 roku część, którą udało się nigdy nie latać na misji, jak ekstremalne warunki pogodowe nie pozwoliły na przeprowadzenie wszelkich aktywnych działań w powietrzu. Wraz z nadejściem pogodnych dni Stepan Mikojan zaangażował się w jego płaszczyźnie „Yak-1” w lotach, którego celem było pokrycie wojsk radzieckich w miejscowości dzielnicy Volokolamsk, aw szczególności kawalerii generała L. M. Dovatora który wystąpił od czasu do nalotów godzina terytorium okupowanej przez Niemców.

Nie jest tajemnicą, że dość często, radziecki samolot znalazł się pod ostrzałem wroga karabiny przeciwlotnicze. Więc to był jeden z tych dni stycznia 1942 Wróg karabiny przeciwlotnicze otworzyły ogień na naszym samolocie, oprócz pogoda okazało złe ostro i było obfite opady śniegu. Ale mimo to dywizjon był w stanie precyzyjnie lądować na pasie startowym z powodu Stepanu Mikoyanu, który znał lokalizację na ulicach Moskwy, przylegającą do lotniska Centralnej w Moskwie, gdzie osiadł jego 11 th Fighter pułku.

męczeństwo

W sumie w okresie zimowym 1941-1942. Młody pilot jako część swojego pułku wykonane 10 udanych lotów, ale 11 minut mogą być śmiertelne dla niego. 16 stycznia podczas okładce Istrii, jego samolot jakiegoś śmiesznego wypadku został uderzony przez podporucznika 562 pułku Mihailom Rodionovym. Stepan Mikojan, którego biografia może być na tym koniec i jeszcze udało mi się wylądować jego płonącego samochodu, piloci mówią, tuż przy brzuchu. Upadek radzieckiego samolotu widziano nastolatków wsi. Wyciągnęli spalona, ze złamaną nogą do pilota drogi, a tam, znalezienie jakiegoś sanki, zabrał go do szpitala polowego.

Michaił Rodionov sprawca ma zamiar dać trybunału, a porucznik Mikojan czynienia po jego odzyskania. Ale to nigdy nie przyszedł do sądu. Na początku czerwca 1942 roku, starszy porucznik Rodionov zginął w bitwie powietrznej niedaleko Kałudze, za co został pośmiertnie uhonorowany tytułem Bohatera Związku Radzieckiego. Stepan i musiał leczyć swoje rany przez kilka miesięcy.

nowy samolot

W sierpniu 1942 roku w Lyubertsy na jego już trzeci reformacji przyszedł 434 th Pułk Lotnictwa Myśliwskiego, który później stał się Guards 32. Jest znany z tego, że kiedyś walczył 26 pilotów, którzy otrzymali tytuł Bohater Związku Radzieckiego. Razem zestrzelili ponad 520 samolotów wroga. Następnie w 1942 roku dowódca pułku był 24-letni Bohater Związku Radzieckiego Ivan Kleschev i był odpowiedzialny za jednostki samego Wasilij Stalin.

Syn lidera od dzieciństwa znał braci Mikoyans – Stepan i Vladimir. Po pierwsze, pułk wziął młodszych, a później zapisał i drugie. Po weteranów, którzy służyli z nimi ramię w ramię, powiedziano nam, że dwaj bracia byli bardzo zdyscyplinowany, sumienny i pokorny, a więc niemal natychmiast dołączył do pułku rodzin.

Na początku września 1942 ZAKOŃCZONE personelu pułku, usiadł na samoloty transportowe poleciał do Sennoy. Tutaj piloci musieli opracować nowy samolot myśliwski „Jak-7B”, właśnie przybył bezpośrednio z Saratowa Lotnictwa Plant. Kilka dni później przyszedł rozkaz przeprowadzić do innego lotniska, położony w pobliżu farmy „Stalingrad”, który jest tylko 60 km od miasta. Kleschevsky pułk został natychmiast wprowadzony do 16. Armii.

Dogfights nad Stalingradem

Pierwsza misja walki z nowo utworzonego pułku dowodził osobiście Ivan Kleschev. Widząc pierwsze Stalingradu z powietrza, przybysze wybito takiego widowiska. Stepan Mikojan wspominał później, że jego oczy pojawiły się płonące miasto. Czarny dym z pożarów wzrosła do kilku kilometrów w górę, a on przejrzał przez błękitnych wodach Donu i Wołgi. Na niebie płynęły setki samolotów, z których większość stanowili niemieckie myśliwce i bombowce.

Jak wiadomo, dowódca pułku Kleshchev zawsze wprowadził przybyłych do dogfights stopniowo. I pomimo faktu, że Stepan Mikojan już pewne doświadczenie bojowe na niebie nad kapitałem, to jednak zdecydowany go do swoich zwolenników. Taktyka ta pomaga młodym pilotom dowodzących nabyć doświadczenie bojowe bez zbytniego ryzyka.

Zawieszenie z lotu

Jednak w drugiej połowie września było najgorsze: trzy tygodnie walk psów pułk zniszczył ponad 80 wrogich bojowników. Ale straty były ogromne podziały 25 samolotów i 16 pilotów. Wśród zabitych był młodszy brat Władimir Stepan Mikojan. dowódca pułku Ivan sam Kleshchev został poważnie ranny.

Po śmierci brata Mikojan Stepan Anastasovich zostało zawieszone od latania na rozkaz komendy. W pamięci Włodzimierza piloci na wielu płaszczyznach przyniósł napis „For Wołodia!”. Na początku października, resztki pułku zostały wysłane do tyłu. Kilku oficerów otrzymał tytuł Bohatera Związku Radzieckiego, a Vladimir (pośmiertnie) i Stepan otrzymali rozkazy wojskowe Czerwonego Sztandaru.

Wojna Mikojan zakończył w randze kapitana i otrzymał dwa wyróżnienia bitwy. W czasie działań wojennych, musiał spędzić kilka walk z samolotów wroga, ale, zgodnie z dokumentami, w tym 6 Grupa wygrywa swoje konto bitwy.

Studia w Akademii Inżynierii

W 1945 roku, zwycięstwo Mikojan poślubia swojego starego przyjaciela, córkę Eleanor pilotażowego testu Petra Lozovskogo, który tragicznie zginął podczas lotu myśliwca „I-4”. Po ślubie, młody człowiek wstąpił do Akademii Sił Powietrznych. NE Żukowski na Wydziale Inżynierii. Słuchaczy, którzy już mieli doświadczenie, wolno było latać samoloty do dyspozycji Akademii. pułk szkolenie było wtedy we wsi. Belopesotsky pobliżu Kashira. Następnie, trzy z nich musiała opanować najnowsze myśliwce.

Dla swojego projektu ukończenia Mikojan Stepan Anastasovich wybrał trudne i dość odważny na temat czasu. Chodziło naddźwiękowego myśliwca taktycznego. Najprawdopodobniej wszystkie informacje na temat rozwoju przyszłego samolotu „MiG-19”, którą otrzymał od swego wuja Anusha Mikojan.

Projekt dyplomowy Stepan kierowany przez słynnego VF Bolkhovitinov że jeszcze przed wojną był zaangażowany w budowę ciężkich bombowców „DB-A”, a później powstania pierwszego niszczyciela rakietowego w ZSRR „BI”. W ten sposób, możemy z całą pewnością powiedzieć, że Mikojan z kolegami przez profesjonalnych pilotów i mechaników były na samym początku stworzenia samolotów odrzutowych.

ciężka praca

W sierpniu 1951, Stepan Ananstasovich dostaje stanowiska testowego lotu w NII Air Force. Tutaj spędził 23 długich lat w testowaniu różnych samolotów bojowych należącej do Jakowlew, Mikojan i Sukhoi. On, bardziej niż ktokolwiek inny, że z powodzeniem łączy pracę pilota ze stanowiskiem SRI główny inżynier.

Od 1975 Stepan Mikojan – Bohater Związku Radzieckiego. Zarabiał bardzo wysoką rangę na najnowszym teście kolektora „MiG-25”. Przez cały czas jego pracy był w stanie opanować 102 różnych typów samolotów, mając jednocześnie w powietrzu ponad 3,5 tys. Godzin.

Program "Buran"

W 1974 Stepan Anastasovich od decyzji komisji lekarskiej został usunięty z testu wozów bojowych, ale pozwolono mu pracować na śmigłowcach i samolotach i transporcie pasażerskim. Na 56 lat wiedział, że nie będzie w stanie po raz kolejny pomyślnie przeszedł badania lekarskie, więc musieliśmy przyjąć propozycję przeniesienia do innej pracy.

W kwietniu 1978 roku został zastępcą Mikojan „Błyskawica” NGO główny projektant. Tutaj GE Lozino-Lozinsky stworzony statek orbitalny "Buran". W tych warunkach, na dogodny moment nadszedł nagromadzone w ciągu wielu lat doświadczeń pracy Stepan Anastasovich na organizację prób w locie, kiedy zdecydowano się utworzyć analog atmosferycznego statku o nazwie „Produkt 002”. Próby w locie, ławki i szkolenia techniczne z pilotów biorących udział w Mikojan. Był odpowiedzialny za zarządzanie i prawdziwe „Buran” w jego pierwszy i ostatni lot w kosmos.

pamiętniki

Podsumowując, możemy z całą pewnością powiedzieć, że generał lotnictwa Stepan Mikojan niemal jego całe życie do samolotu, a raczej ich pilotowania. A nawet jako 70-letni generał siwego, wielokrotnie prowadził sam samochód, „Jak-18T”.

Mimo napiętego harmonogramu, wciąż znaleźć czas, aby napisać książkę. Biograficzny w przyrodzie, wspomnienia odzwierciedlać życie w Związku Radzieckim, a wszystko, co żył i pracował jak jej słynny autor Stepan Mikojan. „Wyznania wojskowy pilot doświadczalny” zajął pierwsze miejsce w Wielkiej Brytanii, a później w Rosji. Ta książka wzbudziła wielkie zainteresowanie nie tylko dla pilotów, ale także zwykłych ludzi, którzy dbają o historii państwa.