Hiszpański mastif: opis rasy, przyroda, zdjęcia i opinie właścicieli

Jeszcze 10-15 lat temu w Rosji prawie nic nie wiedziało na temat rasy psów hiszpańskiego mastifa. Zdjęcie tych zwierząt jest niesamowite. Są dobrymi i miłymi gigantami. Teraz rasa zyskuje popularność i zyskuje coraz większą sympatię zarówno dla hodowców psów, jak i dla zwykłych miłośników.

Wersje wyjściowe

Uważa się, że przodkowie tych psów, którzy mieli ogromne wymiary, żyli na terytorium Hiszpanii trzy tysiące lat temu. Wspomniane o nich są zapisywane w starożytnych rękopisach.

Istnieje kilka wersji pojawienia się tej rasy. Istnieje przypuszczenie, że przodkowie nowoczesnych mastiffów przywieziono na półwysep Iberyjski przez kupców fenickich na statki. Według innej wersji, rasa pochodzi od starożytnych psów, które padły na Pireneje z rzymskimi legionami wojskowymi. Ale zdaniem historyków, lokalne plemiona miały już w tym czasie swoje duże wojenne psy. Następnym założeniem jest to, że rasa mastifów hiszpańskich pochodziła od stróżów dużych psów, które poruszały się wraz z plemionami żyjącymi w Europie Wschodniej i Azji.

Liczba tych dużych zwierząt wzrosła z powodu rozwoju hodowli owiec wełny. Dla dobrego zabezpieczenia stada, składającego się z tysięcy głów, trzeba było mieć 5 psów. To zostało napisane przez Manuel del Rio w "Shepherd's Life". Jeśli weźmiemy pod uwagę liczbę owiec w połowie XVIII wieku, okazuje się, że powinny one być strzeżone przez co najmniej 20 000 mastiffów. Największe okazy znaleziono w pobliżu Lyonu i Estremadury.

Historia nowoczesnej rasy

Do początku dwudziestego wieku nikt nie brał udziału w hodowli mastiffów. Tylko w 1906 r. Wraz z narodzinami szczeniąt Machako oficjalnie rozpoczyna się historia tej rasy. O tym powstał odpowiedni wpis w hiszpańskiej książce plemiennej.

Po raz pierwszy rasa została opisana w 1929 roku. Potem nazywano go "górskim hiszpańskim mastifem". Przedszkole "Trusumancia", będące własnością Luis Esquiro, którego celem było znalezienie największych psów tej rasy i jak najskuteczniejsze jej zbadanie w latach 50-tych górzystych terenów północno-zachodniej Hiszpanii. W rezultacie jednym z największych okazów był pies Navarro, który był reprezentowany na Wystawie Rolniczej w Madrycie w 1959 roku.

W latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku istniała kolejna szkółka w hiszpańskich mastifach – El Pinotar Amadeo Alejandra. Jego pies był bardzo popularny w latach osiemdziesiątych.

Należy zauważyć, że te dwie szkółki od 40 lat były w stanie położyć fundament nowoczesnej rasy hiszpańskich mastiffs. I to pomimo faktu, że ich właściciele mieli różne punkty widzenia w kwestii standardów idealnych.

Wygląd w Rosji

Po raz pierwszy hiszpański mastif został przywieziony do kraju w 1995 roku. I tylko pół roku był jedynym przedstawicielem tej rasy. Następnie z Czechy Svetlana Valentinovna Dorogova kilka żołnierzy trafiło do przedszkola "Dorsdorf". To właśnie od tego momentu hiszpańskie mastify liczone są w Rosji. A rok później pierwsze szczenięta pojawiły się w klubie psów "Rare Breeds", który został nagrany w książce hodowlanej.

Liczba tych zwierząt w kraju jest niewielka. Zwykle na wystawach nie ma więcej niż trzech osób. Mimo to, można powiedzieć, że rasa psów hiszpańskich mastiff jest powolna, ale nadal naprawdę zyskuje na popularności i popularność. Niedaleko jest dzień, w którym jego przedstawiciele zbierają duże ilości pierścieni.

Opis

Affectionate i pluszowy gigant. To jest jak hiszpański mastiff. Opis rasy, być może, powinien zaczynać się od tego, co człowiek czuje, kiedy po raz pierwszy widzi to zwierzę. Przede wszystkim jest uderzony jego majestatem i godnością. Wzrost takiego psa jest większy niż 77 cm. Właśnie to mówią ci, którzy zdecydowali się na zakup tego psa.

Ma proporcjonalnie złożone ciało, z głęboką klatką piersiową i mocnymi kościami. Ciało jest prostokątne, a nie kwadratowe. Ciało psa musi koniecznie wywierać wrażenie ogromnej mocy otoczonej nią. Brzuch nie powinien być pusty. Polędwiczka i gruczoł są szerokie i mocne.

Główną różnicą między hiszpańskim mastifa a innymi pokrewnymi rasami jest głowa. W tym przypadku nie ma wyraźnego przejścia z czoła do kufy. Czaszka jest dość szeroka. Charakterystyczne, pozbawione rysów zmarszczki usytuowane poza oczami, co daje wyrzutną nietypową minę.

Skóra jest luźna i gęsta, tworząc fałd wokół szyi, klatki piersiowej i dołu. Powłoka, która jest dość ciasna do ciała, jest lekko falista i ma długość nie większą niż 6 cm. Podkład jest gęsty i gęsty. Doskonale chroni zwierzę przed mrozem i zimnym wiatrem.

Kolor kołatki może być dowolny, ale najczęściej jest czarny, prążkowany i żółty. Co ciekawe, ta ostatnia może wahać się od białego do czerwonego.

Muszę powiedzieć, że hiszpański mastif, którego opis będzie niekompletny bez wspomnienia o ich niezwykłej tak zwanej łapie kota, może mieć 1-2 wilki. Ta cecha jest bardzo korzystna, a to oznacza posiadanie dobrych pakietów.

Hiszpańskie mastify dojrzewały za późno: suki w ciągu 2-3 lat, a mężczyźni – rok później. Jak twierdzą właściciele, psy mają doskonałe zdrowie, ale występują choroby, które pojawiają się właśnie w tej rasie. Aby zwierzę było w dobrym stanie, należy ciągle dać mu aktywność fizyczną. Średnia długość życia wynosi 10-12 lat.

Pies toleruje prawie każdy klimat, jedynym ograniczeniem jest to, że utrzymanie go w standardowym mieszkaniu w Rosji jest po prostu nierealistyczne. Co w rzeczywistości potwierdza liczne recenzje właścicieli.

Charakter

Mastify są bardzo miłe z natury. Całkowicie nie mają agresji. Nocą ich pogardliwe instynkty są nieco pogłębione, co nie jest zaskakujące, ponieważ ich przodkowie chronili olbrzymie stadie owiec przed atakiem opakowań wilków. Należy jednak zauważyć, że mastify nigdy nie atakują bez ostrzeżenia. Sygnałem do ataku jest wrzask lub głębokie szczekanie.

Kolejną cechą tych psów jest pobożność. Jak mówią właściciele, mastify reagują subtelnie na manifestację miłości i miłości do nich. Starają się chronić tych, którzy są słabsi od nich, na przykład dzieci lub osoby starsze.

Mastify są kochające wolność. Potrzebują więcej miejsca. Nie są przystosowane do życia w apartamentach, nawet jeśli są wystarczająco duże. Najlepszy, jeśli jest to prywatny dom z ładnym stoczni.

Edukacja

Jak wspomniano powyżej, piękna i dobroduszna postać jest główną cechą charakterystyczną hiszpańskiego mastifa. Edukacja psa odgrywa również ważną rolę. To dzięki nim zwierzę dobrze dogaduje się ze wszystkimi członkami gospodarstwa domowego, w tym kotami, dekoracyjnymi gryzoniami i ptakami.

Psy te mogą stać się nie tylko dobrymi przyjaciółmi, ale także doskonałymi ochraniaczami dla dzieci. Ci, którzy mają tego psa w domu, w jednym głosie twierdzą, że mastify są bardzo drżącymi nannami. Na przykład, jeśli dziecko spada, starają się bardzo starannie je podnieść lub służyć jako wsparcie. Te dobre życzliwe giganty mogą pozwolić dziecku na wszystko, tolerować nawet najbardziej nie do pomyślenia.

Psy muszą być przeszkolone i przeszkolone w różnych zespołach. Ale nie pytaj ich o ich dosłowne spełnienie. Zazwyczaj intuicyjnie odczuwają to, czego chce od niego mistrz i działać tak, jak uważają. Ponadto nie zapominaj, że mastify kochają, gdy są chwalone za wykonane komendy.

Pielęgnacja włosów

Zarówno profesjonaliści, jak i miłośnicy psów są określane jako proces pielęgnacji. Ciągle przeprowadzając taką procedurę dla ulubionych, właściciele dbają nie tylko o swoje piękno, ale także o zdrowie. Grumming promuje dobry wzrost futra, a także utrzymuje odcień skóry zwierzęcia.

Pomimo tego, że hiszpański mastif jest dość czystym psem, który nie pozwala się wspinać na błoto i kałuże, łapy po chodzie powinny być myte i wytrzeć do sucha.

Zwykle włosy nie odpadają, więc nie musisz ich czesać codziennie. Ale jeśli pies dostał się pod deszcz, po powrocie do domu kosztuje jednak ostrożność, aby go wyczesać. Wykonuje się to za pomocą specjalnej szczotki lub grzebienia w kierunku wzrostu powłoki, zaczynając od głowy. Jeśli chodzi o szczenięta, nie są one prawie wyczesywane, ale dla psów dorosłych jest to po prostu konieczne.

Kąpanie

Specjaliści nie zalecają tego robić zbyt często. Wystarczy zabrać się do mastiffa, gdy będzie brudny. Lub nie więcej niż raz w ciągu dwóch tygodni. Jak wiadomo, częste procedury wodne prowadzą do zmycia naturalnej warstwy tłuszczowej, w wyniku której gruczołowe gruczoły zaczynają wytwarzać je w większej ilości. Może to prowadzić do nadmiernego wysychania skóry, pojawienia się łupieżu na warstwie, a czasem nawet do różnych chorób dermatologicznych. Dlatego częste kąpanie może zrobić więcej szkody niż dobre.

W chłodnym sezonie, gdy przychodzą mrozy, lepiej nie stąpać z psem. Trzeba poczekać na ciepło, aż okres pierzenia się skończy.

Przygotowanie do wystawy

Niektórzy właściciele ze swoimi zwierzakami są bardzo życiem. Chodzi o zwiedzanie wystaw. Ubranie psa wyglądało dobrze, należy je wcześniej wyprać, ponieważ smar jest przywrócony dopiero po 2-3 dniach. Ponadto na kilka godzin przed wystawą zaleca się przetworzenie wełny specjalnie zaprojektowanej dla tej tekstury. To znacznie poprawia wygląd futra, nadaje mu połysk, przywraca objętość i odświeża.

Zimą, kiedy często odbywają się wystawy, a psy nie są zalecane do kąpieli, hiszpański mastiff z grubą warstwą jest bardzo potrzebny starannego czyszczenia z różnego rodzaju zanieczyszczeń. W takich przypadkach należy zastosować suchy szampon. Są bardzo wygodne w użyciu, a ponadto nie ma żadnego szkodliwego wpływu na skórę zwierzęcia, ma przyjemny zapach.

Ten szampon jest sprzedawany jako spray, proszek lub proszek. Po jej użyciu należy jedynie starannie wyczesać wełnę. Muszę powiedzieć, że szampony, które zawierają klimatyzację lub białko, wybierają najbardziej preferowane. Po jego zastosowaniu pies będzie wyglądał dobrze i zadbany, a wełna nabierze objętości i pięknego połysku.

I wreszcie rada: zacząć dbać o psy rasy hiszpańskiej mastifa, których zdjęcia są przedstawione w tym artykule, od najmłodszych lat jest to, że szczenięta, przyzwyczaili się do różnych zabiegów kosmetycznych. Wtedy zwierzęta będą spokojne, a ich właściciele są zadowoleni.

Wrażenia rasy

Dobry charakter, niezawodny obrońca, kochający i kochający zwierzę – wszystko to jest hiszpańskim mastifem. Opinie właścicieli psów są w zasadzie pozytywne. Ludzie mówią, że nie można znaleźć przyjaciela bardziej wiernie. Ponadto, są doskonałym stróżem, ale właśnie tak, bez powodu, nie szczekają. Jeśli nadal słyszysz głos swojego zwierzaka, lepiej iść i sprawdzić, czy ktoś złamał granice swojej prywatnej domeny.

Doświadczeni hodowcy jednogłośnie twierdzą, że hiszpańskie mastify to psy dla bogatych i pewnych siebie mistrzów.

Cennik

Jak powiedziano powyżej, hiszpański mastiff, którego cena na rynku ofert zawsze zmienia się, pies nie jest tani. Średni koszt szczeniaka tej rasy wynosi od 65 do 90 tysięcy rubli. Dostajcie takie duże i dobre zwierzę. I pozytywne emocje będą gwarantowane.

Możesz kupić szczeniaka hiszpańskiego mastifa, czytając prywatne ogłoszenia, a także bezpośrednio w szkółkach prowadzących hodowlę tej rasy.