Tiuna – sługą księcia lub szlachcica

Tiuna – ugruntowane ogólna nazwa dla szeregu kategorii, która obejmowała osobiste książąt i sług bojarów. Więcej o tej nazwie w starożytnej Rusi nazywa urzędników państwowych, lub raczej ich stanowiska w sprawach administracyjnych i sądowych.

wartość

W Kijowie Rus Tiunov (tivunom), zwanego księciem lub bojar kierownik, urzędnik, steward w Wielkim Księstwie Moskiewskim i przed XVII. – nazwę przedsiębiorstwa, vicegeral, kościół i stanowisk sądowych. Sama funkcja ma skandynawskie korzenie i na terytorium Rosji przyszedł przez Waregowie (starożytny Scand. Thionn). Etymologia słowa pokazuje to jest bardzo powszechne „komornik” ze starego rosyjskiego słowo oznacza „Zarządzanie” w języku ukraińskim jest „nadzorca” Tiuna – to także sługą dworu książęcego, a nawet niższy administracja ogniwem w wioskach.

Tiuna w Rosji

Tiuna w starożytnej Rosji – kontrola w gospodarstwie, w służbie książąt i bojarów, lub są odpowiedzialne za zamówienia. Ognischny, później nazwa – pałac, był odpowiedzialny za domem, na podwórku. Stables Tiuna odpowiednio odpowiedzialny dla koni i stajni, praca w stajni. Rolnictwa i rataynom świeckiej pracy w polu, i tak dalej. D. Tiuna jest najbardziej niezbędne wsparcie i pomoc dla feudalnych obszarników w zakresie zarządzania i procesu. Większość z nich nie były wolne. Jako „Rosyjskiej Prawdy”, jak tylko jeden zajął pozycję o nazwie „Tiuna”, idzie do kategorii tych, których nazywają niewolnika. Aby zachować swoją wolność, trzeba było w tym przypadku do zawarcia porozumienia. W „Rosyjskiej Prawdy”, mówi także „tivunskom bez numeru” (co oznacza brak odpowiedniej umowy) jako jednego ze źródeł niewolnictwa. Mimo to, pozycja społeczna książęcych tiuns był bardzo wysoki. Za zamordowanie rolnictwie lub rataynogo – 12 hrywien, za morderstwo bojara nadawcy – 40 hrywien. Dla książęcej ognischnogo ustawić największy rozmiar – 80 hrywien.

Slave Chiune mogą być świadkiem w sądzie, jeśli nie ma innego wolny, choć zasada była „poslushestva na skladayut niewolnika.” Sąd tylko osobiście książę mógłby wydać na niego. Drobnych urzędników, którzy należeli do organów sądowych i administracyjnych, zwany także Tiuna. Są mianowani przez księcia, volosteli lub prezesów. W 13-14 wieków number tiuns starosta określa czarterów. Jeśli porównamy drobnych urzędników sądowych z tym gubernatora, pierwszy był niższy sąd. Pomimo faktu, że Chiune nagroda prowadzone na równi, połowa jej przychody nie osiągnął gubernator przybył. Ludność zbuntowała się przeciwko znienawidzonym jego urzędników (możemy przypomnieć sobie bunt mieszkańców Kijowa w 1146). W dziełach literackich Tiuna – samolubnym ciemięzcy naród (na przykład w słowie Daniila Zatochnika).

Tiuna w moskiewskim i Wielkiego Księstwa Litewskiego

Tutaj nacisk przesunął się z ekonomicznej do funkcji administracyjnych i sądowych. W 14-17 wieku. nadal istnieje księcia Tiuna, wziął gospodarkę. Nie zostały również uwzględnione w aparacie vicegeral i te, które były funkcje sądowe. Wielkie Księstwo Litewskie przydomek Tiuna wielkich feudałów, którzy byli odpowiedzialni za zarządzanie Township (później były one nazywane prezesów) i zbiera daniny (który „odbiór osobisty hołd” został nazwany w tym czasie jeszcze). W niektórych częściach Galich, gdzie były jeszcze resztki dawnych praw, ci byli wybrani przedstawiciele społeczności wiejskich.

Tiuna i Kościoła

Kościół Tiunov były dwojakiego rodzaju: ci, którzy posłuszni urzędników świeckiego biskupa, i tych, którzy nazywali siebie „Vladycha”. Ta ostatnia grupa mieszka w mieście katedralnym i służył blisko biskupa. Zgodnie z decyzją Sto rozdziałów katedry, głównym zadaniem było wydawanie Chiune księży, którzy odwiedzili katedrę i zatrudnił służyć liturgii, banery. Ostatnim jest prawo do przeprowadzenia takiego działania. Później Tiunov odpowiedzialny za porządek w kościele. Wyglądają jak kleryków i kapłanów starszych wykonujących swoje obowiązki.

Tiunskaya hut

Tiuna, który był świetny stosunek jakości do kościoła, starsi i kapłani siedzieli razem w domu Popovski, a następnie w Tiunskoy aż 1667. Jednak sytuacja się zmieniła. Tiunskaya hut na rozkaz spraw religijnych został zastąpiony w 1674 roku przez Od 1690 patriarchy Joachima. W 1724 roku został ostatecznie zamknięty. Przykład biskupi następnie Patriarchą wprowadzony do otworu chaty Tiunskih lub zlecenia modzie. Ostatni ponosi odpowiedzialności za samych sprawach dotyczących administracji diecezjalnej, jak w dawnych czasach i Tiuna. Aby pomóc w stworzeniu Synod w czasach Piotra I został stworzony przez izby, który jest nazywany również biuro, ale w następnym roku została zniesiona.

Tiuna – człowiek, który został pozbawiony wolności, ale został również wyposażony w wiele obowiązków. Osoby te następnie dom, pola, zwierzęta, zajmować pewną pozycję w kościele lub byli urzędnicy.