Klimatyzacja: zasady i zasady działania

Pomimo faktu, że w prawie każdym domu są klimatyzatory, tylko nieliczni użytkownicy prawidłowo wyobrażają sobie, jak działa taki aparat i jak to działa. W tym artykule postaramy się rozwinąć ten temat.

Ogólny schemat działania klimatyzatora

Cały system oparty jest na zdolności substancji do pochłaniania ciepła podczas odparowywania i oddzielania go podczas kondensacji. Ten schemat klimatyzatora jest włączony w prace nowoczesnego systemu podziału. Główną substancją wewnątrz zamkniętego systemu urządzenia jest freon. Mając możliwość zmiany stanu agregatu poprzez zmianę temperatury i ciśnienia, możemy chłodzić chłodnicę i napędzać powietrze przez nią z ulicy.

Najpierw jednak zapoznaj się z podstawowymi elementami systemu podziału. Schemat i zasada działania klimatyzatora zakładają zastosowanie dwóch jednostek: na zewnątrz i wewnątrz pomieszczeń. Co oni chcą?

Jednostka zewnętrzna

To urządzenie jest zainstalowane na ulicy i służy głównie do spożycia świeżego powietrza. Składa się z następujących węzłów:

• Wentylator.
• Kondensator. W tej części freon jest chłodzony i kondensowany. Powietrze przechodzące przez skraplacz jest podgrzewane i odprowadzane na ulicę.
• Kompresor. Główny element klimatyzatora, który ściska freon i zapewnia jego cyrkulację w obwodzie.
• Sterownik. Zwykle jest stosowany w jednostkach zewnętrznych systemów falowników. W konwencjonalnych klimatyzatorach wszystkie urządzenia elektroniczne znajdują się najczęściej w jednostce wewnętrznej.

• Zawór czterodrogowy. Jest używany w modelach, które mogą pracować na ogrzewanie (większość nowoczesnych klimatyzatorów). Ten element, gdy funkcja ogrzewania jest aktywna, zmienia kierunek ruchu czynnika chłodzącego. W rezultacie jednostki zewnętrzne i wewnętrzne zmieniają miejsca: wewnętrzna pracuje na ogrzewanie, jednostka zewnętrzna – do chłodzenia.
• Różne połączenia kominowe, przez które łączy się rury miedziane między jednostkami wewnętrznymi i zewnętrznymi.
• Filtr chłodniczy. Zainstalowany przed sprężarką w celu zabezpieczenia go przed brudem, który podczas instalacji może dostać się do systemu.

Jednostka wewnętrzna

Zawiera on następujące elementy:

• Panel przedni, przez który wchodzi powietrze. Jest łatwo usuwany, dzięki czemu użytkownik może dostać się do filtrów.
• Filtr gruboziarnisty to zwykła siatka z tworzywa sztucznego, która odpiera dużą ilość kurzu (na przykład futra zwierzęcego, puszystego itp.). Sieć ta powinna być czyszczona raz w miesiącu.
• System filtrów, składający się z filtrów węglowych, antybakteryjnych, elektrostatycznych. W zależności od modelu klimatyzatora, niektóre filtry mogą nie być w ogóle.

• Wentylator do cyrkulacji czystego powietrza w pomieszczeniu – zimny lub ogrzewany.
• Parownik. Jest chłodnicą, w której dostaje się płyn chłodzący. Chłodnica jest silnie chłodzona przez freon, a wentylator wdmuchuje powietrze przez nią, co natychmiast staje się zimne.
• Żaluzje do regulacji kierunku przepływu powietrza.
• Panel wyświetlacza pokazuje tryb pracy klimatyzatora.
• Płyta sterowania. Jest to centralny procesor i jednostka elektroniki.
• Połączenia rurowe – łączą rury łączące jednostki wewnętrzne i zewnętrzne.

Obwód klimatyzatora jest prosty i logiczny, ale niektórzy użytkownicy nie rozumieją, dlaczego potrzebne są dwa bloki? W końcu można wziąć ciepłe powietrze z pokoju i jechać przez klimatyzator, chłodząc go. Ale nie wszystko jest takie proste: nie można wytworzyć zimna bez wytwarzania ciepła. I ciepło musi być zabrane na zewnątrz. W tym celu idealnie nadaje się system dwuczęściowy. Istnieją również inne systemy, na przykład systemy jednokrotne. Tam ciepło jest skierowane na zewnątrz przez specjalny kanał powietrzny, który znajduje się poza mieszkaniem.

Szczegółowy schemat klimatyzatora

Teraz, gdy znasz podstawowe elementy, możesz szczegółowo rozważyć system tego systemu. Więc gdy tryb chłodzenia jest aktywny z centrali alarmowej, sprężarka jest włączona w systemie. Pompuje ciśnienie i napędza gaz przez chłodnicę. Przejście grzejnika (w jednostce zewnętrznej) gaz staje się ciekły i gorący (jeśli pamiętasz, podczas kondensacji odprowadza ciepło).

Teraz gorąca ciecz freon (która była gazem przed chłodnicą) weszła do zaworu termostatycznego, gdzie ciśnienie freonu zostało obniżone. W rezultacie Freon odparowuje, a zimna mieszanina cieczy gazowej wchodzi do parownika (Freon staje się zimny po odparowaniu). Parownik ochładza się i wentylator wydmuchuje zimno z pomieszczenia. Następnie gazowy freon ponownie wchodzi do kondensatora, a na tym etapie koło zamyka.

Koncepcja klimatyzatora jest ważna dla wszystkich typów. Niezależnie od modelu, mocy i funkcjonalności systemu, wszystkie klimatyzatory są zbudowane dokładnie na tej zasadzie, w tym w przemyśle samochodowym, samochodowym i gospodarstwie domowym.

Podłączanie klimatyzatora

Instalacja klimatyzatora jest prosta, ale instalacja sama w sobie jest dość skomplikowana. Można to zrobić tylko przez specjalistów, którzy mają odpowiednie wyposażenie. Cała trudność polega na zainstalowaniu jednostki zewnętrznej i pompowaniu Freona wewnątrz. Wymaga to również ogromnego otworu w ścianie, a jeśli dom jest zalany, to zwiększa się złożoność roboty.

Jeśli chodzi o podłączenie do sieci, po prostu podłącz jednostkę wewnętrzną urządzenia do wylotu, nie więcej. Ale schemat podłączenia klimatyzatora do zasilania to dokument wskazujący lokalizację różnych elementów i informacji dla centrów serwisowych. Jest zainteresowany inżynierami, którzy naprawiają i łączą sprzęt. W kontekście niniejszego artykułu niemożliwe jest nadanie pojedynczego schematu podłączenia klimatyzatora, ponieważ może ono być różne dla różnych modeli.

Blokowanie połączenia

Po zainstalowaniu zewnętrznych i wewnętrznych jednostek klimatyzatora należy je połączyć. Odbywa się to miedzianym przewodem czteroprzewodowym. Rdzenie muszą mieć przekrój co najmniej 2,5 mm2. Schemat podłączenia klimatyzatora, który idzie samemu urządzeniu, jest nieco instruktażem. Zwykle kabel łączący jest układany linią Freon, chociaż można ją również umieścić w osobnym plastikowym pudełku.

Połączenie przez dedykowaną linię

Po połączeniu obu zespołów należy podłączyć jednostkę wewnętrzną do sieci. Możesz użyć najbliższego gniazdka, ale biorąc pod uwagę dość dużą moc instalacji, eksperci zalecają oddzielne oddzielne zasilanie, które trafi bezpośrednio do miernika. Spowoduje to zwolnienie dużego obciążenia z ogólnej linii instalacji elektrycznej w mieszkaniu. Kabel można położyć na tarczę za pomocą specjalnego rowka przelotowego lub w plastikowym pudełku. Nie zostawiaj otwartego przewodu.

Tarcza, która trafi do linii energetycznej klimatyzatora (i ogólnej linii instalacji elektrycznej), musi być uziemiona. Jednocześnie zasilanie kabla musi być podłączone za pomocą maszyny o określonej mocy. Jest obliczany za pomocą specjalnego wzoru: moc klimatyzatora podzielona przez napięcie (220 lub 230 V). Do otrzymanej wartości należy dodać 30% energii rezerwowej.

Podłączenie do ogólnego systemu zasilania mieszkania

Podłączenie urządzenia do standardowego gniazdka, które należy do wspólnej linii zasilającej, jest możliwe tylko wtedy, gdy klimatyzator nie jest mocny i nie powoduje dużego obciążenia sieci. Jeśli zużycie energii przez klimatyzator wynosi 1 kW lub mniej, można go podłączyć do zwykłego gniazdka. Zazwyczaj taki model mocy jest przeznaczony do chłodzenia 20 metrów kwadratowych.