Kreatywność i biografia Edvarda Muncha. Norweski artysta Edvard Munch

Dziś mówimy o norweski malarz i grafik, teoretyk sztuki i teatru artysty Edvarda Muncha. Uważany jest za przedstawiciela ekspresjonizmu i jeden z pierwszych. Jego praca ma wielki wpływ na współczesnych mu do tego dnia. Jego obrazy obfitują w motywy samotności i śmierci, a także pragnienie życia. Ten człowiek stworzył unikalny piersiach obrazy, które tylko opóźnionych widza w dziwnym i przerażającym świecie. E. Munch – prawdziwy talent i panem swego rzemiosła. Namalował dopiero wtedy, gdy uczucia i emocje ogarnia go: bo prawdziwymi twórcami tworzyć arcydzieła w tym stanie.

dzieciństwo

Wykonawca Edvard Munch, którego data urodzenia przypada w 1863 roku, urodził się w rodzinie wielodzietnej. Jego ojciec, Christian, był lekarzem wojskowym. W Munch miał starszą siostrę, Johanna Sofia, Brother Andreas i dwie młodsze siostry, Laurę i Inger. Rodzina mieszkała dość skromnie, można nawet powiedzieć, co najmniej. Ale Munch zostały wykształcone i ludzie kulturalni, więc znosił ich tymczasowy status. Ich korzenie kulturowe są dość głęboko: daleki krewny słynnego malarza był Neoclassicist, uczeń Jacques-Lui Davida. Ojciec Kristiana Munka był kaznodzieją, których wielu znał i kochał, a jego brat, Peter Andreas Munch – wielki historyk.

W dzieciństwie rodzina Edwarda przeniósł się z miejsca na miejsce. Było to spowodowane obsługi długu ojca, jak również ze względu na fakt, że brak funduszy zmusił rodzinę regularnie szukać tańszych mieszkań. Najczęściej rodzina była w Christianii (obecnie Norwegii Oslo). Biografia Edvarda Munka dzieciństwo ma ciemne plamy: 5 lat, stracił matkę, która zmarła na gruźlicę. A dokładnie 10 lat od tej samej choroby zmarła starsza siostra Sophie. W swoich wspomnieniach, E. Munch powiedział, że ojciec zawsze był dobry, ale wielkim minusem była jego religia, która przeszła wszelkie granice zdrowego rozsądku. Trochę Edward często dręczą przerażające wizje piekła, z powodu tego, że wzrosła dość niepokojący dziecko. Much krewni wspominał później, że talent rysunek był chłopiec w bardzo młodym wieku.

Jak wspomniano wcześniej, zmarł na gruźlicę siostra Edwarda, Sophie. Był to kolejny cios dla niego, ponieważ były one bardzo blisko. Wielu badaczy życia i twórczości malarza mówi się, że był to punkt zwrotny frustracji w religii. Sam artysta Edvard Munch norweski przypomniał, że w tym dniu ojciec niespokojnie po pokoju, ręce złożone do modlitwy, ale nie mógł zrobić nic, aby pomóc biednej dziewczynie. W przyszłości te wspomnienia były podstawą obrazu „Chore dziewczynki.”

stając

Biografia Edvard Munch kontynuuje lat formacji. Wszedł do Technical College, gdzie doskonała studiujących nauki ścisłe. Człowiek często chore, ale stara się nie przegapić klas. Wkrótce młody człowiek zajmuje niezależną decyzję o opuszczeniu uczelni, aby stać się artystą. W 1881 roku wstąpił do Royal Drawing School w Christianii. Jego mentorem staje się artystą-przyrodnik Christian Krogh. Szybko wprowadził do młodego człowieka z metropolii bohemy. Dzięki Christian Krog, Edward spotyka anarchista pisarz Hans Jaeger. Szybko znaleźli wspólny język, a Munch często czują wpływ tego człowieka. W 1883 roku nastąpił debiut publiczny Edward – przedstawił obraz „Studium głowy.” Pod koniec następnego roku otrzymał stypendium, który wyjechał do Francji. W 1886 Munch przedstawił swój obraz „chorej”, krytycy przyjęli go bardzo negatywnie. Odrzucenie mylić Munch, a po jego obrazy były konserwatywne.

Paryż

Munch obrazy nadal uczestniczyć w wystawie. A sam artysta po krótkiej przerwie do Francji. Tam uczęszczał na zajęcia Léon Bonnat, udał się do wystawy. Eksperymentował z wielu stylów artystycznych, najczęściej próbuje impresjonizmu i pointylizm. Edward wkrótce dowiaduje się o śmierci ojca, a wieść uderzył go walnięcie. On nie ma czasu na pogrzebie, i wpada do długotrwałego depresji. Edvard Munch, którego praca doświadczył razy stagnacji wyszła z depresji i tworzy jeden z najbardziej znanych obrazów – „Noc w St. Cloud”

„Fryz życia”

W 1890 roku biografia Edvarda Munka nieco lżejsze: w Christianii, wystawa jego obrazów, gdzie ją przyjazną odpowiedź. Wkrótce miał zamiar odpocząć w Nicei, a tu widzi obraz Van Goga i Gauguina, które później będą podziwiać. W tym czasie ostatecznie uformowane Munch Style – czyste linie, sceny symboliczne i proste kształty. Po powrocie do Norwegii, pisał o malarstwie „Melancholia” i „Fryz życia”. słynny „Krzyk” wkrótce wzrosnąć z ostatniej sceny. Po pewnym czasie spotkał się z A. Norman, który jest zachwycony twórczości Edwarda. Bogaty patron usatysfakcjonowany wystaw indywidualnych Munch w Berlinie. Te prace są dużo pozytywnych opinii, po raz pierwszy czuje tego uznania. W tym czasie Munch związany romans z bogatym norweskim, które nie jest niczym innym niż na uraz.

choroba

Z powodu nerwów Romana Munk zaczyna czuć się źle, ale nie daje to duże znaczenie. Wkrótce związany kolejną jedną relację z wiolonczelistą. Ale powieść kończy się trudnym rozstaniu z dziwnym zachowaniem Muncha. Zaczyna coraz częściej wykazują agresji i podejrzeń. Coraz więcej osób zauważy, że Edward będzie gwałtowna i on prosi o argument. W 1908 roku został umieszczony w szpitalu psychiatrycznym w Kopenhadze z rozpoznaniem zaburzeń psychicznych. Przebywa tam przez sześć miesięcy, jest aktywnie zaangażowana w pracy twórczej.

późniejsze lata

Edvard Munch, ciekawych faktów, które nie są tak liczne, może jeszcze coś powiedzieć. Tak, to jest często nękany halucynacjami, które opisał w swoim pamiętniku. Uważa się również, że bał się rudowłosej kobiety. W ostatnich latach, sztuka jego obrazy stały się bardziej chropowaty cechy, ale bardziej ciche przedmiotów. W 1916 roku kupił willę, która jest zaangażowana w ogrodnictwie. Dwa lata później zachoruje „hiszpańskiej grypy”, ale szybko odzyskuje. W 1930 roku miałem problem z oczu, z powodu czego prawie przestał pisać. Kiedy Norwegia była zajęta, Munch nazwie „Nordic true” artystą. Wkrótce naziści zmieniła stosunek do Edwarda i markowych. W ostatnich latach żył ze strachu, że jego obrazy zostały skonfiskowane ze swojego domu. Zmarł w 1944 roku, miesiąc po 80-lecia.

„Krzyk”

Edvard Munch – impresjonistycznej, który otrzymał ogromną popularność ze względu na jego obrazie „Krzyk”. W sumie jest tu 4 z jego odmian, które zostały napisane w okresie 1893-1910 lat. Początkowo autor nazwał go „Despair”. Człowiek, przerażony na zdjęciu, szybko stała się jedną z najbardziej rozpoznawalnych postaci w sztuce. Jedna z wersji obrazu jest w rękach niezależnego kolektora. Sprzedawanie obrazów na aukcji nie „Scream” najdroższe dzieło sztuki.

skradzione obrazy

Biografia Edvard Munch trwa do dziś, ponieważ nie jest on w swoich obrazach. Jego dzieła sztuki są bardzo często stał się przedmiotem intruzów wyodrębniania działalności górę. W 1994 roku został porwany przez jego słynny obraz „Krzyk” z Galerii Narodowej. Przestępcy kradną źle zaprojektowane, tak aby obraz był dorastają w ciągu kilku miesięcy. Również popełnia kradzież obrazie Muncha „wampirem”. Prawdziwe organy ścigania nie udało się przeprowadzić udane śledztwo, więc „Vampire” został znaleziony. W 2004 roku, grupa złodziei nauczyli z Muzeum Muncha odmianami obrazów „Madonna” i „Scream”. W 2006 roku zostały one zwrócone do Muzeum, a przestępcy otrzymali karę. W tym przypadku oba obrazy zostały uszkodzone. Po powrocie obrazów w muzeum im zadrapania, ślady wilgoci stwierdzono, postrzępione i poszarpane krawędzie. Konserwatorzy zrobili wszystko, co mogli, ale niektóre miejsca były widoczne.