Krótka historia literatury rosyjskiej

Każdy naród czy naród, kraj lub lokalizacja – jego historii kultury. Duży segment tradycji kulturowych i zabytków literatury – sztuka słowa. Że odzwierciedla życie i życie każdego konkretnego narodu, przez który można zrozumieć w jaki sposób ci ludzie żyli w minionych wieków, a nawet tysiącleci. Więc, być może, naukowcy uważają, literatury najważniejszy zabytek historyczny i kulturalny.

Historia literatury rosyjskiej

Nie wyjątkiem, ale raczej potwierdzeniem powyższego – Rosjanie. Historia literatury rosyjskiej ma długą historię. Od czasu przyjścia do języka pisanego w Rosji było ponad tysiąc lat. Badacze i naukowcy z wielu krajów badali go jako zjawisko i najwyraźniejszy przykład słownej Art – folk i autora. Niektórzy cudzoziemcy nawet specjalnie studiowania języka rosyjskiego, a on nie jest uważany za najłatwiejszy na świecie!

periodyzacja

Tradycyjnie, historii literatury rosyjskiej jest podzielony na kilka okresów. Niektóre z nich są dość długi czas. Niektórzy – bardziej zwięzły. Przeanalizujmy je szczegółowo.

okres Doliteraturny

Przed przyjęciem chrześcijaństwa (Olga 957, 988) w Vladimir w Rosji nie było napisane językiem. Co do zasady, jeśli to konieczne, użyliśmy greki, łaciny i hebrajskiego. Aby być bardziej precyzyjnym, jej były, nawet w czasach pogańskich, ale w postaci kresek lub cięć na drewnianych patyczków lub znaczniki (tzw: cechy, cuts), ale prace literackie na nim została zachowana. Works (opowiadania, piosenki, eposy – przeważnie) przekazywane ustnie.

stary rosyjski

Okres ten trwał od 11 do 17 wieku – dość długo. Historia literatury rosyjskiej w danym okresie obejmuje religijnej i świeckiej (historical) Teksty Kijowie, a następnie – Moskwa Rosja. Wybitne przykłady twórczości literackiej: "Życie Borys i Gleb", "Opowieść minionych lat" (11-12 wiek), "Lay", "The Legend of Mamay", "Zadonshchina" – opisuje okres ucisku, i wiele innych.

18 wieku

Okres ten historycy nazywają – „edukacja rosyjski”. Podstawą klasycznej poezji i prozy leżał tak wielkich twórców i pedagogów, jak Łomonosowa, Fonvizin, Derzhavin i Karamzin. Co do zasady, ich praca jest różnorodny i nie ogranicza się do jednego w literaturze, i rozciąga się do nauki i innych form sztuki. Język literacki tego okresu trochę trudne do zrozumienia, ponieważ używa przestarzałych form leczenia. Ale to nie przeszkadza, aby wziąć obrazy i idee wielkich pedagogów swego czasu. Więc Łomonosowa stale dążył do reformy języka literatury, aby język filozofii i nauki, zalecał zbliżenie między literackich i ludowych form językowych.

Historia literatury rosyjskiej 19 wieku

Ten okres w literaturze rosyjskiej – „złoty wiek”. W tym czasie, literatury, historii, języka rosyjskiego na zewnątrz na scenie światowej. Wszystko to działo się w związku z reformatorskiego geniuszu Puszkina, który jest faktycznie wprowadzony do codziennego życia rosyjskiego języka literackiego, jak jesteśmy przyzwyczajeni do myślenia. Griboyedov i Lermontow, Turgieniew i Gogol, Tołstoj i Czechow, Dostojewski i wielu innych pisarzy dokonały tej złotej klatce. A dzieła literackie stworzone przez nich na zawsze wszedł na świat ekspresji artystycznej.

srebrny wiek

Okres ten jest dość krótki okres czasu – zaledwie kilka lat od 1890 do 1921 roku. Ale w tym burzliwym czasie wojen i rewolucji, jest potężny rozkwit poezji rosyjskiej, są śmiałe eksperymenty w sztuce w ogóle. Blok i Bryusov, Gumilev i Achmatowa, Cwietajewa i Majakowski, Jesienin i Gorkiego, Bunin i Kuprin – najwybitniejszych przedstawicieli.

Soviet era i czasy współczesne

Od upadku ZSRR, 1991 rok datuje się na koniec okresu sowieckiego. A od roku 1991 do dnia dzisiejszego – ostatniego okresu, który już podanej literatury rosyjskiej nowych i ciekawych prac, ale dokładniej, być może, będzie sądził potomków.