drżenie samoistne

Drżenie samoistne przedstawiono różne widoki. To może być wrodzony, łagodny, rodzinę, dziedziczny lub idiopatyczny. Jest uważany za najbardziej powszechne zaburzenia pozapiramidowe, towarzyszyć postawy i kinetycznego drżenia. Pomimo faktu, że choroba ma łagodny, często powoduje znaczne wykluczenia funkcjonalnej i społecznej.

Drżenie samoistne jest równie powszechne wśród mężczyzn i kobiet. Zwykle pierwsze objawy obserwowane w jego wieku średnim. jeśli występuje w młodym wieku, jednak przestrzegać.

Powstawanie drżenie prawdopodobnie dwa główne mechanizmy: obecność obwodowych i centralnych drgania (wibracje). Wahania występują w centralnej jednoczącej móżdżku, jąder gorszej oliwek i czerwone jądro systemu miejscu.

wahania wykonywane przez obwodowe obwodowych zakończeń czuciowych do indukowania (promieniowanie) silnika modulacji. W tym elemencie łączącym obwodowego i ośrodkowego układu nerwowego jest układ piramidowy.

Dziedziczne drżenia samoistnego pojawia symetryczne, dwustronne i kinetyczne drżenie posturalne (drżenie rąk). W rzadkich przypadkach występuje asymetryczny drżenie.

Pierwszym objawem drżenia są okresowe w przyrodzie, występuje, gdy zmęczenie lub pobudzenie. Z biegiem czasu, drżenie staje stała, przebiega przez całe życie. W tym wieku nie mogą być pewne zmniejszenie częstotliwości jittera, a wzrost jego amplitudy. Wraz ze wzrostem częstości pacjentów doświadczających znaczne trudności w jedzeniu, ubieranie, pisanie i tak dalej. Jak pokazuje praktyka, drżenia samoistnego w piętnaście do dwudziestu procent przypadków prowadzi do niepełnosprawności.

Drżenie samoistne jest najbardziej widoczna w rękach (ich dystalnych częściach). W niektórych przypadkach pojawia się w głowie (drżenie typu „nie-nie”, „tak”), podniebienie miękkie, fałdy głosowe w języku polskim. Jitter może zostać zwiększona pod wpływem zmęczenie, stres, używki, jak również wzrostem temperatury. Zauważalny spadek jitter występuje podczas snu lub po wypiciu.

choroby jest często związane z dystonią lub parkinsonizm. W związku z tym pojawiają się pytania osób z drżeniem samoistnym. Wielu pacjentów jest związane z poruszeniem z obecnością rodzinną historią choroby Parkinsona. Jednak, jak pokazuje praktyka, wyświetlacze danych charakteryzuje się pięć procent pacjentów.

Drżenie samoistne. Leczenie.

Wszystkie terapie są objawowe i ukierunkowane na zmniejszenie nasilenia drżenia. W początkowych etapach, co do zasady, leki nie powinny być wyposażone. W takich przypadkach jest to bardziej wskazane, aby uspokoić pacjenta, tłumacząc mu, że nie cierpi na chorobę Parkinsona. W przypadkach, gdy drżenie wpływa na ręce i utrudnia funkcjonowanie w każdych lekarzy aktywności. Jako leków pierwszego rzutu stosowane beta-blokery. Do leczenia stosuje się również przeciwdrgawkowe leki (leki przeciwdrgawkowe). Powinny one być stosowane w przypadku niedostatecznej ekspozycji lub złej tolerancji na beta-adrenablokatorov. Benzodiazepiny są przypisane do tych pacjentów, u których wzrost fluktuacji powodu emocjonalnych przeżyć tam. W przypadkach, w których nie może wynikać z powyższych preparatów może być wtryskiwanie charakteru białka neurotoksyny. Najcięższe przypadki wymagają leczenia neurochirurgicznego.

Istotnym, ale w tym samym czasie, tymczasowe zmniejszenie jittera obserwowane podczas przyjmowania alkoholu. Jednakże, w czasie pacjent jest konieczność zwiększenia dawki i odrzucenie alkoholu prowadzi do zwiększonego natężenia drgań (wyższego niż przed otrzymaniem alkoholu).