prawo ubezpieczeń

Prawo ubezpieczeniowe – jedna z gałęzi prawa, które powstały w związku z koniecznością konsolidacji stosunek prawny między ubezpieczonym a ubezpieczycielem. Przed zainstalowaniem przedmiot i metodę regulacji przemysłu, konieczne jest zdefiniowanie pojęcia „ubezpieczenia”.

Zależność ta została zaprojektowana w celu ochrony interesów osób fizycznych i prawnych Federacji Rosyjskiej i podmiotów Federacji Rosyjskiej, jego gmin, wynikające z zaistnienia zdarzenia ubezpieczeniowego występuje z powodu środków pieniężnych uzyskanych ze składek ubezpieczeniowych przez ubezpieczycieli i innych środków.

Specyfika stosunków ubezpieczeniowych polega na tym, że występują one na podstawie prawa prawdopodobieństwa, ponieważ firmy ubezpieczeniowe nosić ubezpieczenie zdarzeń, które, chociaż mogą wystąpić, ale kiedy i gdzie się dzieje, co będzie spowodowane szkody nie jest znany.

pojęcie

Prawo ubezpieczeniowe – system reguł utworzonych dla regulacji stosunków na tworzenie funduszy i ich wykorzystania funduszu ubezpieczeń ochrony interesów majątkowych osób fizycznych i prawnych poprzez rekompensaty za szkody powstałe w wyniku wystąpienia zdarzenia ubezpieczeniowego lub inne zdefiniowane wcześniej zdarzenia miały negatywny wpływ na osobiste i nieruchomość sfera ubezpieczyciel.

Przedmiotem prawa ubezpieczeniowego i metod

Są to stosunki społeczne , które pojawiły się między ubezpieczonym a ubezpieczycielem w związku z realizacją jego bezpieczeństwa i ochrony.

Prawo ubezpieczeń metod łączy nadrzędnych i rozporządzające. Tak więc, na przykład, metoda obowiązkowe (obowiązkowe wymagania wydajności) jest używany w części 1 st.390 kodeksu cywilnego, który zawiera zapis, że umowa ubezpieczenia musi być koniecznie w formie pisemnej. Metoda rozstrzygająca (istnieje możliwość wyboru) jest używany, na przykład, część 3 st.943 kodeksu cywilnego, który stanowi, że strony umowy mogą uzgodnić, aby zmienić niektóre postanowienia zawarte w regulaminie ubezpieczenia.

system

System prawa ubezpieczeń składa się z 2 części: ogólnych i szczegółowych. Pierwszy zawiera normy ustanowione w celu regulacji wszystkich instytucji prawa ubezpieczeniowego: z warunkami licencji, polityk, ubezpieczenia, jego regulacji państwowej. Druga zawiera regulacje niektórych rodzajów ubezpieczeń:

ryzyko biznesowe ;
nieruchomość;
prywatnego;
depozyty bankowe;
zdrowie
i in.

Prawa ubezpieczeniowego i jego zasady

Należą do nich:

Obecność ubezpieczeniu zainteresowania. Powinien być w umowie lub w chwili zdarzenia ubezpieczeniowego. To nie może być Przedmiotem ubezpieczenia ryzyka odpowiedzialności i utraty mienia. Lista zainteresowań, w których ubezpieczenie nie jest dozwolone, wymienione w st.928 kodeksu cywilnego;
ubezpieczenie ryzyka. Płatności są do ubezpieczenia wystąpiło zdarzenie, które mogą lub nie mogą wystąpić;
równoważność. Przez pewien okres czasu należy osiągnąć równość ekonomiczną wysokości składek ubezpieczeniowych i odszkodowania na kwotę zapłaconą za zdarzenia ubezpieczeniowego;
najwyższe zaufanie stron. Oznacza to, że przy zawarciu umowy, muszą ujawnić wszystkie okoliczności, które mogą mieć znaczenie;
wypłata odszkodowania ubezpieczeniowego. Oznacza to, że ubezpieczyciel musi wypłacić odszkodowanie w wysokości rzeczywiście poniesionej stracie, czyli powrót do pokrzywdzonego ubezpieczający początkowego sytuacji finansowej;
związek przyczynowy spowodował straty i jego wydarzenia. Jest najważniejszym odszkodowania. Efekty powinny pojawić się w wyniku jest to zdarzenie ubezpieczeniowe.

źródła

Prawo ubezpieczeniowe jest oparta na aktach prawnych różnych poziomach. Źródła: Konstytucji, Kodeksu cywilnego, ustawy „o organizacji działalności ubezpieczeniowej w Federacji Rosyjskiej”, regulacje rządowe, dekrety prezydenckie i inne.