Merkury: niebezpieczeństwo dla ludzi. Im bardziej niebezpieczna rtęć

Pierwsze informacje na temat związków zawierających rtęć, sprowadzają się do nas od niepamiętnych czasów. Arystoteles wymienia go po raz pierwszy w 350 roku pne, ale dowody archeologiczne wskazują wcześniejszy okres stosowania. Główne obszary zastosowania rtęci były medycyna, sztuka i architektura, produkcja luster weneckich, obróbka metali, i tak dalej. D. Posiada ludzie dowiedzieć się tylko przez eksperyment, który wymaga dużo czasu i kosztowało wiele istnień ludzkich. Fakt, że rtęć jest niebezpieczna dla ludzi, jest znany od początku jego użytkowania. Nowoczesne metody i środki badań znacznie bardziej skuteczne i bezpieczniejsze, ale nadal dużo tego metalu ludzie nadal nie wiem.

pierwiastek

W normalnych warunkach, rtęć – ciężkiej cieczy, jest biały i srebro należy do metali Udowodniono, M. V. Lomonosovym i I. Browna 1759. Naukowcy wykazały, że w stanie stałym jest elektrycznie przewodzącą i może być sfałszowany. Rtęci (Hydrargyrum Hg) do okresowego D. I. Mendeleeva ma liczby atomowej 80, znajduje się w okresie VI, grupy 2, a odnosi się do podgrupy cynku. Przekład z łacińskiego nazwa oznacza dosłownie „Srebrna woda” ze starego – „toczyć”. Wyjątkowość elementu jest już na tym, że tylko z ciekłym metalem, które w naturze w postaci rozproszonej i występuje w postaci związków. Kropla rtęci, przesuwane na skale, – zjawiska niemożliwe. Masa cząsteczkowa element – 200 g / mol, przy czym promień atomowy – 157 pM.

właściwości

W temperaturze 20 ^{° C,} ciężar rtęci jest 13,55 g / ^cm3, proces topienia wymagało ^około -39 ° C do wrzenia – 357 ^{° C,} przez zamrażanie -38.89 ° ^C Podwyższone ciśnienie pary powoduje dużą szybkość odparowywania , Wraz ze wzrostem temperatury, pary rtęci są najbardziej niebezpieczne dla organizmów żywych, a nie przeszkodą woda lub inny płyn do procesu. Właściwością na żąda się w praktyce – uzyskanie amalgamatu, która jest tworzona przez rozpuszczenie metali rtęci. Dzięki dużej liczbie zwojów półpłynnego stopu stan skupienia. Rtęć łatwo wychodzi się ze związku, który jest stosowany w odzyskiwaniu metali szlachetnych z rud. Połączenie nie może być metale, takie jak żelazo, wolfram, molibden, wanad. rtęć chemicznie – element wystarczająco odporny, który przechodzi z łatwością w stanie naturalnym i reaguje z tlenem tylko w wysokiej temperaturze (300 ° ^C). Przez reakcję z rozpuszczanie kwasu występuje tylko w kwasie azotowym i wodzie królewskiej. metaliczną rtęć jest utleniany z siarką lub nadmanganian potasu. Aktywnie reaguje z chlorowca (jod, brom, fluor, chlor) oraz niemetalami (selenu, fosforu, siarki). związki organiczne z atomem węgla (alkil-rtęć) jest najbardziej stabilną postać i w środowisku naturalnym. Metylortęć jest uważany za jedną z najbardziej toksycznych związków metaloorganicznych o krótkich ogniw łańcucha. W tym stanie, szkodliwości rtęci na człowieka staje się najwyższa.

Będąc w przyrodzie

Jeśli weźmiemy pod uwagę rtęć jako minerał, który jest używany w wielu branżach i dziedzinach działalności człowieka, jest to rzadki metal. Szacuje się, że w warstwie powierzchniowej skorupy ziemskiej zawiera tylko 0,02% całkowitej ilości wspomnianego elementu. Większość rtęci i jej związków jest w oceanach i wody rozproszonych w atmosferze. Najnowsze badania pokazują, że wysoka zawartość tego pierwiastka zawiera płaszcz Ziemi. Zgodnie z tym stwierdzeniem nie było czegoś takiego jak „rtęci oddechu Ziemi.” To jest w trakcie odgazowania przez dalsze odparowanie z powierzchni. Największe emisje rtęci występują w czasie erupcji wulkanicznych. Następnie emisja naturalne i sztuczne zawarte w obiegu, które występuje z powodu związku z innymi elementami w korzystnych warunkach środowiskowych. Proces powstawania i rozpadu par rtęci słabo studiował, ale najbardziej prawdopodobna hipoteza jest uważana za udział niektórych rodzajów bakterii. Jednak głównym problemem jest metyl, a związki demitil-pochodne, które tworzą aktywne w przyrodzie – z atmosferą, wodą (denne błotniste obszary lub sektory większość zanieczyszczeń organicznych) – bez udziału katalizatora. Metylortęć ma bardzo duże powinowactwo z cząsteczkami biologicznymi. Niebezpieczna rtęć – tak to możliwość gromadzenia się w każdym żywym organizmie na skutek penetracji i łatwość adaptacji.

kaucja

Minerały zawierające rtęci i ma więcej niż 100, a związek zasadowy który zapewnia opłacalność produkcji wystaje Cinnabar. W ujęciu procentowym, posiada następującą strukturę: siarki 12-14%, 86-88% rtęci, rtęć szare rodzime Rudy itp metacinnabarite towarzyszące główne minerały siarczkowe … Wymiary kryształów Cinnabar osiągnie 3-5 cm (maksymalne), przy czym najbardziej powszechne są wielkości 0,1-0,3 mm i może zawierać zanieczyszczenia, cynk, srebro, arsen i tym podobne. D. (20) elementów. złóż na świecie istnieje około 500, najbardziej produktywnych pól w Hiszpanii, Słowenii, Włoch, Kirgistanie. Dwa podstawowe sposoby są stosowane do przetwarzania rudy: utlenianie w wysokiej temperaturze w celu uwalniania rtęci i stężenie produktu, a następnie przez obróbkę uzyskanego koncentratu wyjściowy.

aplikacje

Ze względu na fakt, że niebezpieczeństwo rtęci została udowodniona, z lat 70-tych XX wieku ograniczają jego zastosowanie w medycynie. Wyjątkiem jest tiomersal stosuje się do ochrony szczepionki. Amalgamat srebra dziś również w stomatologii, ale aktywnie przesunięty odblaskowe uszczelek. Najbardziej powszechne stosowanie niebezpiecznych metalu jest ustalona na tworzenie instrumentów i przyrządów precyzyjnych. Opary rtęci są wykorzystywane do świetlówek i kwarcowych. W tym przypadku, sprzężenie zwrotne zależy na okładce przepuszczającej światło obudowy. Dzięki wyjątkowej pojemności cieplnej metalicznego popytu rtęci w produkcji przyrządów pomiarowych o wysokiej precyzji – termometry. Stopy stosowane do wytwarzania czujników położenia, łożyska, uszczelnionych przełączników siłowników zaworów, i tym podobne. Farby D. biobójczych wcześniej zawierał także rtęć i na pokrycie kadłuba statku, co uniemożliwia im zanieczyszczenia. chemicznym zużywa się duże ilości soli jako elementem katalizatora w alokacji aldehydu octowego. W sektora rolnego sulemu kalomelową i stosowane do zaprawiania nasion – toksyczne rtęci chroni ziarno i nasion przed szkodnikami. W hutnictwie, najbardziej popytu amalgamatu. związki rtęci, są często stosowane jako katalizator do elektrolitycznej produkcji chloru, metali alkalicznych i aktywne. Złota czynny pierwiastek służy do przetwarzania rudy. Rtęci i jego związki są stosowane w biżuterii, do wytwarzania luster i recyklingu aluminium.

Toksyczności (niebezpieczna rtęć)

W wyniku działalności człowieka człowieka w środowiska zwiększa stężenie toksycznych substancji, zanieczyszczeń. Jednym z takich elementów, oznaczony w pierwszej pozycji w zjadliwości jest rtęć. Zagrożenie dla ludzi związków organicznych i nieorganicznych i pary. Te skumulowane wysoce toksyczne trucizny, które mogą gromadzić się w organizmie ludzkim lat czy w tym samym czasie. Podlegające CNS, enzymatyczny lub układu krwiotwórczego i stopień zatrucia, a wynik zależy od dawki i sposobu penetracji toksyczności ekspozycji związku. Przewlekłe zatrucie rtęci (akumulacja masy krytycznej materiału w organizmie) charakteryzuje astenovegetativnogo zespołów, zaburzeń układu nerwowego. Pierwsze oznaki drżą powieki palcami, a następnie kończyn, języka i ciała. Z dalszym rozwojem zatrucie objawia bezsenność, bóle głowy, nudności, zaburzenia czynności przewodu pokarmowego, neurastenii, zaburzenia pamięci. Jeśli nie jest zatrucie parami rtęci, charakterystyczne objawy choroby układu oddechowego. Przy wystawieniu na niekończącej się środek chemiczny nie systemu wyciągania, które mogą spowodować śmierć.

Zatrucie soli rtęci

Proces najszybciej sypkie i trudne. Objawy: ból głowy, metaliczny smak, krwawienie z dziąseł, zapalenie jamy ustnej, zwiększone oddawanie moczu podczas jego stopniowej redukcji i całkowitego zaprzestania. W ciężkim cechy uszkodzenia nerek, przewodu pokarmowego, wątroby. Jeżeli dana osoba przeżyje, to zawsze będzie wyłączony. Działanie Wyniki rtęciowych wytrącania białka i hemolizy erytrocytów we krwi. Na tle tych objawów jest nieodwracalne uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego. Taki element, takie jak rtęć, niebezpieczeństwo dla człowieka jest w jakiejkolwiek formie interakcji i efekty zatrucia może być nieodwracalne: wpływając na cały organizm, mogą być one również odzwierciedlenie w następnych pokoleniach.

Sposoby penetracji trucizny

Głównym źródłem zatrucia są powietrze, woda, żywność. Rtęć może przenikać do dróg oddechowych przez odparowanie materiału z powierzchni. Dobrą przepustowość ma skóry i przewodu pokarmowego. Zatrucia wystarczająco kąpieli wodnej, która jest zanieczyszczona przez ścieki przemysłowe zawierających rtęć spożywać pokarmy bogate w pierwiastek chemiczny, który może uzyskać je z zainfekowanych gatunków (ryby, mięso). Zatrucie rtęcią pary są zazwyczaj ze względu na działalność zawodową – niezgodności z danych związanych z bezpieczeństwem na elementach produkcji. Nie jest wyjątkiem i zatrucia w środowisku domowym. Dzieje się tak, gdy niewłaściwe działanie urządzenia i narzędzi zawierających rtęć i jego związków.

Niebezpieczeństwo termometr

Najpowszechniej stosowanym dokładność instrument medyczny – termometr, jest on dostępny w każdym domu. W zwykłych warunkach życia, większość ludzi nie ma dostępu do wysoce toksycznych związków, które zawierają rtęć. „Rozbi termometr” – jest to najbardziej prawdopodobna sytuacja interakcji z trucizny. Większość naszych rodaków nadal używają termometrów rtęciowych. Wynika to przede wszystkim z dokładnością do ich wypowiedzi i braku zaufania publicznego nowych technologii. W przypadku uszkodzenia termometru rtęć zagrożenia dla człowieka, oczywiście, ale stwarza jeszcze większą ignorancję zagrożeń. Jeśli szybko, sprawnie i skutecznie przeprowadzić serię prostych manipulacji, szkoda zostanie spowodowana jeśli minimalna

,

etap 1

Po pierwsze, trzeba zebrać wszystkie kawałki rozbitych termometrów i rtęci. Jest to najbardziej czasochłonny proces, ale jego realizacja zależy od zdrowia wszystkich członków rodziny i zwierząt. Dla właściwej utylizacji, należy wziąć słoik, które muszą być szczelnie zamknięte. Przed rozpoczęciem prac pokój usuwa wszystkich lokatorów, to najlepiej udać się na zewnątrz lub do innego pokoju, gdzie istnieje możliwość stałej wentylacji. Sposób zbierania kropelek rtęci nie może być wykonane za pomocą odkurzacza, albo szczotkę. Ten ostatni może zniszczyć większą część metali i zapewnić dużą powierzchnię ich dystrybucji. Gdy odkurzacz znajduje się w sytuacji zagrożenia, podczas grzania w czasie pracy silnika, wpływ temperatury i przyspieszenia parowania cząstki i to sprzęt może następnie być wykorzystany zgodnie ze swoim przeznaczeniem, to tylko w celu ich usunięcia.

Kolejność działań

1. Nosić jednorazowe rękawice gumowe, maski chirurgiczne, Pokrowce i torby z tworzywa sztucznego do butów.
2. Dokładnie kontrolować miejsce, w którym termometr został uszkodzony; jeśli istnieje możliwość rtęci na włókienniczych, odzieży, dywanów, są szczelnie zapakowane do worka na śmieci i usunięte.
3. Części szklane wchodząc przygotowanego pojemnika.
4. Duże krople rtęci za pomocą arkusza lub igieł dziewiarskich igieł zebranych z powierzchni podłogi.
5. Uzbrojony w latarkę lub poprawić oświetlenie w pomieszczeniu, konieczne jest, aby rozszerzyć poszukiwania mniejszych cząstek (ze względu na kolor metalu to jest łatwe do znalezienia).
6. Dokładnie zbadane różnic związanych z płcią, stawów podłogi, listwy przypodłogowe, aby wyeliminować ewentualne zanieczyszczenia mniejsze kropelki.
7. W odległych miejscach rtęć jedzie do strzykawki, którą następnie należy unieszkodliwić.
8. Małe kropelki metalu może być zamontowany za pomocą taśmy klejącej, kleju.
9. Przez cały czas o konieczności pozostawić w przewiewnym miejscu lub na ulicę, co 20 minut.
10. Wszystkie przedmioty i poręczne narzędzia wykorzystywane w zbiorach rtęci należy wyrzucać wraz z zawartością termometru.

krok 2

Po starannym ręcznym montażem należy dokonać zakładów przetwórstwa chemicznego. Stosowanie może być nadmanganian potasu (nadmanganian potasu) – rozwiązanie wysokie stężenie (ciemny kolor) w wymaganej ilości do leczonego obszaru. Koniecznie nosić nowe lateksowe rękawiczki i maskę. Wszystkie powierzchnie roztwór potraktowano pomocą szmaty i dostępne nacięcia szczeliny złącza pęknięcia najlepiej wypełnić roztworu. Przez następne 10 godzin, lepiej jest pozostawić powierzchnię w sposób święty. Po tym czasie roztwór nadmanganianu potasu, przemyto czystą wodą, a następnie oczyszczone za pomocą detergentu i wokół domu. Kolejne 6-7 dni potrzebne do przeprowadzania regularnych wietrzenie pomieszczeń i codziennego czyszczenia na mokro. W celu stwierdzenia braku rtęci, można zaprosić ekspertów z specjalnego wyposażenia centrów epidemiologicznych.

Terapie zatrucie

WHO podkreśla 8 substancji najbardziej niebezpiecznych, których zawartość w atmosferze, wody i żywności muszą być starannie monitorowane ze względu na zagrożenie dla życia i zdrowia ludzkiego. To ołów, kadm, arsen, cyny, żelaza, miedzi, cynku i, oczywiście, rtęć. Klasa szkodliwości dla elementów danych jest bardzo wysoka, a skutki zatrucia jest niemożliwe, aby zatrzymać je całkowicie. Podstawą terapii jest ludzkim ochrony przed dalszym kontaktem z trucizny. Gdy luzu i nie przewlekłych przypadków zatrucia rtęci wydalane w kale, moczu, potu. Dawka toksyczna 0,4 ml, śmiertelnych – 100 mg. Gdy podejrzewa się współdziałać z trucizną muszą stosować się do specjalisty, który na podstawie wyników badań określenia stopnia upojenia i przepisać terapię.