Układ w Rapallo

Ententa zaproponował Rosji w 1921 roku, brał udział w międzynarodowej konferencji, której celem było rozstrzyganie sporów o roszczenia ekonomicznych krajów zachodnich do państwa rosyjskiego. W przypadku przyjęcia tych roszczeń kraje europejskie byłoby zaakceptować oficjalnego Rosję sowiecką. Konferencja została otwarta w Genui na początku kwietnia. Dwadzieścia dziewięć krajów wzięło udział w tym wydarzeniu. Wśród nich była Anglia, Rosja, Niemcy, Francja i inne kraje.

Wspólne postulaty mocarstw zachodnich w Rosji miały zrekompensować czas i długu publicznego carskiej (osiemnaście miliardów rubli w złocie), zwrot nieruchomości znacjonalizowane przez bolszewików zachodnim regionie byłego imperium rosyjskiego. Ponadto, kraje zachodnie zażądał zniesienia monopolu handlu zagranicznego, otwierając drogę dla kapitału zagranicznego, a także zaprzestania rewolucyjnej propagandy w swoich państwach.

W odpowiedzi, rząd sowiecki zażądał odszkodowania za szkody wyrządzone przez obcej interwencji w czasie wojny domowej (trzydzieści dziewięć mld rubli), zapewniając szeroką współpracę gospodarczą na podstawie długoterminowych pożyczek na Zachodzie. Wśród warunków przedstawionych było przyjęcie radzieckiego programu ogólnego zmniejszenia zbrojeń i zakazu najbardziej barbarzyńskich metod walki.

Tak więc, ze względu na wzajemną niechęć pójść na kompromis polityczny, negocjacje w impasie. Jednocześnie nastąpił rozłam wśród mocarstw zachodnich podczas konferencji. Podrażnienie Ententy wskazuje na brak wyników na spotkaniach został pogarsza powodzeniem stosowanych taktykę gry bolszewików na sprzeczności między imperialistami ".

W między sesji plenarnych konferencji 14 kwietnia 1922 roku na przedmieściach Genui, niemiecki minister spraw zagranicznych Rathenau i ludowego komisarza spraw zagranicznych Cziczerina, Rosja Radziecki podpisały dwustronną umowę (Układ w Rapallo) na wzajemnym rozwiązaniu wymagań nominacji. Zrzeczenie zawarte zrzeczenia się reparacji roszczeń, jak również przywrócenie stosunków dyplomatycznych. Podpisując Traktat z Rapallo, Rosja Radziecka została uznana przez Niemcy, de jure (prawnie).

Ze względu na swoją trudną sytuację gospodarczą i polityczną, Niemcy zostały zmuszone do współpracy z Rosją. Ponadto Traktat z Rapallo wykonywać zadania Lenin podzielić szeregi krajów kapitalistycznych.

Później, w 1924 roku, są bardzo zainteresowani w stosunkach handlowych z Rosją, Anglia pierwszy oficjalnie uznał istnienie państwa radzieckiego. Jej przykładem później następuje we Francji, Włoszech i innych mocarstw.

Niewątpliwie Układ w Rapallo było udane posunięcie dyplomatyczne z Rosją Sowiecką. W wyniku podpisania zrzeczenie Niemcy, kraje zachodnie nie mogą tworzyć jednolitego stanowiska w kwestii zwrotu znacjonalizowanych nieruchomości w Rosji. Jednocześnie, odmowa moskiewskiego rządu od przewidywanych przez traktat wersalski udział Odszkodowań w Niemczech do osłabienia pozycji rządu francuskiego, który zażądał, by Berlin reparacji płatności nadal.

Jednocześnie porozumienie w Rapallo było nieistotne i negatywne konsekwencje. Z jego podpisaniu zaczęło rosyjskiego i niemieckiego współpracę na podstawie antiversalskoy. Wojskowe-techniczne, gospodarcze i kulturowe więzi między obu krajami zaczęła gwałtownie rosnąć. Ponadto, początek wspólnej rosyjsko-niemieckiej szkoleniowo-wojskowych. Między Niemcami a Rosją, mimo Wersalu zakazuje tajny współpraca została ustalona, która trwała aż do przybycia nazistów.

Układ w Rapallo w 1922 roku dała Francja powód do obaw stosunków niemiecko-rosyjskich.