Druga wojna światowa. 01 września 1939 – 02 września 1945 inwazji Niemiec na Polskę 1 września 1939

W historii świata, zakłada się, że data rozpoczęcia II wojny światowej – 1 września 1939 roku, kiedy to niemiecki wojskowy podważyło do Polski. Konsekwencją tego był jego zawód i pełna aneksja terytorium innych państw. W rezultacie, Wielka Brytania i Francja ogłosiły wejście do wojny z Niemcami, który zainicjował powstanie koalicji antyhitlerowskiej. W tych dniach, Europejski ogień rozgorzał z nieodpartą siłą.

Pragnienie zemsty wojskowy

Siłą napędową agresywnej polityki Niemiec w latach trzydziestych było dokonanie przeglądu europejskich granic, ustalonych zgodnie z Traktatem Wersalskim w 1919 roku, skonsolidowane wyniki prawnie kończąc tuż przed wojną. Jak wiecie, Niemcy podczas nieudanej kampanii stracił wiele ziemi należącej do niej wcześniej. Wybory zwycięstwo Hitlera w 1933 roku w dużej mierze ze względu na jego wezwań do zemsty wojskowej i przestrzeganie wszystkich niemieckich terytoriów zamieszkanych przez Niemców. Taka retoryka znalazł głęboką strunę w sercach wyborców, i dali mu swoje głosy.

Zanim doszło do ataku na Polskę (1 września 1939), a dokładniej w poprzednim roku, Niemcy dokonał Anschlussu (przyłączenie) Austrii i aneksji regionu Sudetenland Czechosłowacji. W celu realizacji tych planów i chronić się przed ewentualnym oporem Polski, Hitler zawarł z nimi traktatu pokojowego 1934, a przez następne cztery lata aktywnie stwarzać pozory przyjaźni. Obraz zmienił się dramatycznie po Sudetach i duża część Czechosłowacji zostało siłą przyłączony do Rzeszy. W nowym głosie brzmiało i niemieccy dyplomaci akredytowani w stolicy Polski.

Niemcy twierdzą, i próbuje go przeciwstawiać

Przed 1 września 1939 roku główne niemieckie roszczenia terytorialne wobec Polski były, po pierwsze, jego ziemia, w sąsiedztwie Morza Bałtyckiego i oddzielenie Niemcy od Prus Wschodnich, a po drugie, Danzig (Gdańsk), który miał w tym czasie status wolnego miasta. W obu przypadkach, Reich realizowane nie tylko interesy polityczne, ale także czysto ekonomiczny. W tym względzie rząd polski ma aktywne ciśnienie z niemieckich dyplomatów.

Wiosną Wehrmachtu wziąłem część Czechosłowacji, który nadal zachował swoją niezależność, po czym okazało się, że następnym etapem będzie do Polski. Lato w Moskwie odbyły się rozmowy dyplomatów z kilku krajów. Ich zadaniem było opracowanie europejskie środki bezpieczeństwa oraz utworzenie sojuszu skierowanego przeciw agresji niemieckiej. Ale nie powstał ze względu na położenie samej Polsce. Ponadto, dobre intencje nie są przeznaczone do realizacji, a winą innych uczestników, z których każdy wykluły swoje plany.

Konsekwencją tego był teraz niesławny traktat podpisany przez Mołotowa i Ribbentropa. Dokument ten gwarantuje Hitlera nieingerencji radzieckiego stronie w razie agresji i Führer wydał rozkaz do rozpoczęcia działań wojennych.

Wojsk na wojnę i prowokacji na granicy

Zaatakowały Polskę, Niemcy mieli znaczną przewagę w liczbie personelu swoich żołnierzy, a ich wyposażenie techniczne. Wiadomym jest, że w tym momencie ich sił zbrojnych ponumerowane dziewięćdziesiąt osiem dywizji, podczas gdy Polska 01 września 1939 mieli tylko trzydzieści dziewięć. Plan przejąć terytorium Polski nosił kryptonim „Weiss”.

Aby wdrożyć go komenda niemiecki był potrzebny pretekst, aw związku z wywiadu i kontrwywiadu przeprowadzono serię prowokacji, której celem było winni wybuchowi wojny na ludzi z Polski. Pracownicy służby specjalnej SS i przestępców, rekrutowali się z różnych niemieckich więzieniach, ubrany po cywilnemu i uzbrojone w polskiej broni, seria ataków na niemieckich obiektów położonych wzdłuż granicy.

Początek wojny: 1 września 1939

W ten sposób stworzony został okazja przekonać wystarczy: ochrony swoich interesów narodowych przed zamachem z zewnątrz. Niemcy zaatakowały Polskę 1 września 1939 roku, a wkrótce po tym jak Wielka Brytania i Francja stały się uczestnikami wydarzeń. linia frontu ziemia ciągnie przez szesnaście sto kilometrów, ale inny niż ten, Niemcy użyli ich flotę.

Od pierwszego dnia ofensywy niemiecki pancernik otworzył ogień do Gdańska, w którym znaczna część zapasów żywności zatężono. To miasto stało się pierwszym, który przyniósł podbój II wojny światowej Niemcy. 01 września 1939 rozpoczął szturm na ziemi. Pod koniec pierwszego dnia ogłoszono fuzję Gdańska do Rzeszy.

Inwazji na Polskę 1 września 1939 roku przeprowadzono wszystkie zasoby w dyspozycji sił Rzeszy. Wiadomym jest, że niemal równocześnie poddano zmasowane bombardowania miast takich jak Wieluń, Chojnicach, Starogardzie i Bydgoszczy. Większość SWAT przeszedł Vilyun gdzie umarł tamtego dnia dwanaście stu mieszkańców i siedemdziesiąt pięć procent budynków zostało zniszczonych. Również z bomb hitlerowskich poważnie dotknięte wielu innych miastach.

Wyniki wybuchu działań wojennych Niemiec

Zgodnie z opracowanym wcześniej planem strategicznym, 01 września 1939 rozpoczął operację w celu usunięcia powietrza Poland lotniczych na podstawie na lotnisk wojskowych w różnych częściach kraju. Te Niemcy przyczyniły się do szybkiego rozwoju swoich sił lądowych i pozbawionych szans Polaków przesunięcie oddziały bojowe koleją, jak również do zakończenia wtajemniczonych krótko przed mobilizacją. Uważa się, że w trzecim dniu wojny polskiego Air Force został całkowicie zniszczony.

wojska niemieckie natarcie opracowane zgodnie z planem, „Blitz Krieg” – wojna błyskawiczna. 01 września 1939, po dokonaniu jego zdradzieckiej inwazji, Niemcy wyprzedza w głąb kraju, ale w wielu miejscach spotkałem zaciekły opór gorszy im sił polskich jednostek. Ale interakcja jednostek zmotoryzowanych i pancernych pozwalając im zadać miażdżący cios. Ich ciało poszedł do przodu, pokonując opór polskich jednostek, pozbawiony możliwości rozbicia oraz kontaktu ze Sztabu Generalnego.

Zdrada sojuszników

Zgodnie z podpisaną umową, w maju 1939 roku, siły alianckie od pierwszych dni niemieckiej agresji wszystkich dostępnych środków, aby pomóc Polakom. Ale w rzeczywistości, okazało się zupełnie inaczej. Działania te dwie armie później nazywany „dziwna wojna”. Fakt, że w dniu, kiedy doszło do ataku na Polskę (1 września 1939), szefowie obu krajów wysłał do władz niemieckich ultimatum do zaprzestania działań wojennych. Nie otrzymał pozytywną odpowiedź, wojska francuskie w dniu 7 września przekroczył granicę niemiecką w regionie Saar.

Nie napotykając żadnego oporu, są one jednak, zamiast rozwoju dalszej ofensywy, uważane za najlepsze dla siebie, aby nie kontynuować walkę i zaczął się powrócić do pierwotnej pozycji. Anglicy są zwykle ograniczone do zestawiania ultimatum. Zatem alianci podstępnie zdradzeni Polski, pozostawiając ją sami sobie.

Tymczasem współcześni uczeni uznano, że sposób ich przegapić niepowtarzalną szansę zatrzymania nazistowskiej agresji i uratować ludzkość od dużych długotrwałej wojny. Na całej swej potęgi militarnej Niemiec w tym czasie nie mają wystarczających sił do prowadzenia wojny na trzech frontach. Na tej zdrady Francji drogo zapłacił za następny rok, kiedy strona będzie faszystowski marsz ulicami kapitału.

Pierwsze poważne bitwy

Tydzień później Warszawa poddano ostrej atakiem wroga i był w rzeczywistości, odcięte od głównych jednostek wojskowych. Zaatakowała szesnasty Korpusu Pancernego Wehrmachtu. Z wielkim trudem, obrońcy miasta były w stanie powstrzymać wroga. Obrona stolicy, aby przedłużyć do dnia 27 września. Późniejsza kapitulacja zapisaniu go przed całkowitym zniszczeniem i nieuniknionym. Przez cały okres poprzedzający Niemców podjęły drastyczne środki, aby wykorzystać Warszawa: tylko jeden dzień 19 września 5818 padał deszcz bomb, które spowodowały ogromne szkody do unikalnych zabytków architektury, nie wspominając o ludzi.

Główne bitwy doszło w tych dniach nad rzeką Bzurą – jeden z dopływów Wisły. Dwa polska armia zadane miażdżący cios wysokiej wystąpienia Warszawie 8. Dywizji Wehrmachtu. W rezultacie Niemcy zmuszeni byli iść w defensywie, a przyszedł tylko na ratunek dla nich posiłki zapewniają znaczną przewagę liczebną, zmienił bieg bitwy. Polskie wojsko nie mógł wytrzymać ich najwyższej siły. Około sto trzydzieści tysięcy osób dostało się do niewoli, a tylko nielicznym udało się wydostać z „kieszeni” i przebić się do stolicy.

Nieoczekiwany zwrot wydarzeń

Defensywny plan opiera się na przekonaniu, że Wielka Brytania i Francja, pełniącego obowiązki jako sojusznika, aby wziąć udział w działaniach wojennych. Założono, że polskie wojsko, cofa się w południowo-zachodniej części kraju, tworzą silny przyczółek obronny, podczas gdy Wehrmacht będzie zmuszony przenieść część oddziałów do nowych poziomów – do wojny na dwóch frontach. Ale życie tworzył swoje poprawki.

Kilka dni później siły Armii Czerwonej, według tajnego protokołu dodatkowego porozumienia o nieagresji sowiecko-niemiecki, wjechał na terytorium Polski. Oficjalnym motywem tego działania było zapewnienie bezpieczeństwa Białorusinów, Ukraińców i Żydów mieszkających we wschodnich regionach kraju. Jednak rzeczywisty wynik wprowadzenia wojsk było przystąpienie do Związku Radzieckiego wiele ziem polskich.

Zdając sobie sprawę, że wojna została przegrana, Polskie dowództwo opuściło kraj, a następnie koordynacja działań prowadzonych w Rumunii, gdzie wyemigrował klikając granicę nielegalnie. Ze względu na nieuchronność okupacji kraju, polscy przywódcy, preferując wojsk radzieckich, rozkazał swym współobywatelom, aby nie dać im opór. To był ich błąd popełniony w wyniku nieznajomości faktu, że skutki zarówno swoich przeciwników prowadzone są na wstępnie skoordynowanego planu.

Ostatnia poważna bitwa Polaków

Wojska radzieckie pogarsza i tak już krytyczną sytuację Polaków. W tym trudnym okresie, mamy spadła dwa z ich najtrudniejszych bitwy żołnierzy udział tych, które były przez cały czas, który upłynął od czasu, gdy 1 września 1939 Niemcy zaatakowały Polskę. W wielu z nich tylko walki można umieścić nad rzeką Bzurą. Obaj, w odstępie kilku dni, miała miejsce w pobliżu miejscowości Tomaszów Lubelski, obecnie zawarte w województwie lubelskim.

Misji bojowych Polacy zawarte siłami dwóch armii, aby przebić się przez barierę niemieckiej, blokując drogę do Lions. W wyniku długich i krwawych walk strona polska poniosła ciężkie straty, a więźniem Niemców było więcej niż dwadzieścia tysięcy wojska polskie. W rezultacie, Tadeusz Piskor był zmuszony ogłosić kapitulację przed centralnym prowadzonym przez niego.

Zainicjowana 17 września Bitwa Tamashuvom Lubelski wkrótce wznowione z nową energią. W sesji wzięło udział polskich wojsk Frontu Północnego, na zachodzie naciskany przez siódmy wojska niemieckie Ogólne Leonarda Vekera, a od wschodu – część Armii Czerwonej, działając z Niemcami według jednego planu. Jest dość oczywiste, że osłabienie poprzednich strat i pozbawieni łączności z ogólnym kierownictwem wojskowym, Polacy nie mogli wytrzymać siły atakujących ich sojuszników.

Początek wojny partyzanckiej i tworzenie grup konspiracyjnych

Przez 27 września Warszawa była całkowicie w rękach Niemców, którzy zdołali w przeważającej części całkowicie miażdżący opór jednostek wojskowych. Jednak nawet wtedy, gdy cały kraj był okupowany, polski komenda nie podpisał dokumentu kapitulacji. Kraj ten został szeroko stosowane ruch partyzancki kierowany przez oficerów armii kariera z niezbędną wiedzą i doświadczeniem bojowym. Ponadto, nawet w okresie aktywnej odporności na komendzie naziści polskiej określoną zbudować rozległą organizację podziemną zwana „Służba Zwycięstwu Polski”.

Wyniki Inwazja Polski

Inwazji na Polskę 1 września 1939 roku zakończyła się jego klęski i kolejnych sekcjach. Hitler planował utworzenie jej stan lalek z terytorium w granicach Królestwa Polskiego, który był częścią od 1815 do 1917 roku w Rosji. Ale Stalin był przeciwny do planu, jak był zagorzałym przeciwnikiem jakiejkolwiek polskiej edukacji publicznej.

Niemiecka inwazja na Polskę w 1939 roku i późniejsze kompletna porażka ostatni umożliwiła ZSRR w tych latach jest sojusznikiem Niemiec, przymocowane do jej granicami powierzchnię 196.000 metrów kwadratowych. km, a dzięki temu zwiększyć populację przez 13 milionów ludzi. Nowa granica oddziela obszary zwartego zamieszkania Ukraińców i Białorusinów z obszarów tradycyjnie zamieszkałych przez Niemców.

Mówiąc o ataku Niemiec na Polskę we wrześniu 1939 roku, należy zauważyć, że agresywny niemiecki przywództwo zarządzane jako całość, aby osiągnąć swoje plany. W wyniku działań wojennych granicy Prus Wschodnich przeniósł się do Warszawy. Dekret numer 1939 z polskiej prowincji z populacją ponad dziewięć i pół miliona ludzi stały się częścią Trzeciej Rzeszy.

Formalnie zachowana tylko niewielką część dawnego stanu, podporządkowanego do Berlina. Jego stolicą był Kraków. Przez długi okres (1 września 1939 – 2 września 1945) Polska miała niewiele okazji do prowadzenia jakiejkolwiek niezależnej polityki.