feta teksty. Cechy teksty filozoficzne poezji i Feta

23 listopada 1820 w miejscowości Novoselki, położony w pobliżu Mtsensk, rodzina Carolina Charlotte FET oraz Atanazy Neofitovicha Shenshin narodzin wielkiego rosyjskiego poety Afanasiy Afanasevich Fet. Jego rodzice byli małżeństwem bez obrządku prawosławnym za granicą (matka poety był luterański), bo co z małżeństwa zalegalizowany w Niemczech, był nieważny w Rosji.

Pozbawienie tytułem szlachectwa

Później, kiedy to było robione ślub w obrządku prawosławnym, Atanazy Afanasievich już żył pod nazwiskiem matki – Fet, niezależnie od jej nieślubnego dziecka. Chłopiec został pozbawiony wyjątkiem imienia i tytuł szlachecki, obywatelstwa i praw dziedziczenia rosyjskich ojca. Dla młodego człowieka przez wiele lat najważniejszym celem w życiu było odzyskać nazwę Shenshin i wszystkich związanych z nim praw. Tylko pod starości był w stanie osiągnąć to, aby odzyskać dziedziczne szlachectwo.

szkolenie

Przyszły poeta w 1838 roku wstąpił do płyty Moskwa profesorowie Pogodin i został zapisany w słownej wydziału Uniwersytetu w Moskwie w sierpniu tego samego roku. Rodzina jego kolega i przyjaciel, Apollon Grigoriev , spędził swoje lata studenckie. Przyjaźń młodzież przyczyniła się do tworzenia wspólnych ideałów i poglądów na temat sztuki.

Pierwsze próby pisania

Atanazy Afanasievich zaczyna pisać wiersze, a w 1840 roku w świetle wyjść opublikowany na własny koszt zbiór poezji zatytułowany „Lyrical Panteon”. Wersety te wyraźnie słyszał echa poezji Evgeniya Baratynskogo, Vasiliya Zhukovskogo i Ivan Kozłowa. Od 1842 roku nieprzerwanie drukowane Atanazy Afanasievich w czasopiśmie „Uwagi o Ojczyźnie”. Vissarion Grigorevich Bieliński już w 1843 roku napisał, że spośród wszystkich osób mieszkających w Moskwie poetów Fet „wszystko utalentowany” i wiersze autora stawia na równi z dziełami Mihaila Yurevicha Lermontova.

Potrzeba do kariery wojskowej

Fet starał się pracy literackiej z całego serca, ale niestabilność sytuacji gospodarczej i społecznej poety zmuszeni zmienić swoje przeznaczenie. Atanazy Afanasievich w 1845 roku wchodzi do podoficer w jednym z pułków, które są w prowincji Chersoniu, aby móc odbierać dziedziczne szlachectwo (co dawało prawo do starszego stopień oficerski). Oderwane od świata literackiego, a życie w stolicy, niemal przestaje być drukowane, a także dlatego, że ze względu na spadek popytu czasopism poetyckich nie są zainteresowani jego poezji.

Tragiczne wydarzenie w jego życiu osobistym Feta

W Chersoniu stało się to rok wcześniej określona życia osobistego poety tragicznego zdarzenia: pożar zabił swoją dziewczynę – Maria Lazic, dziewczynka bez posagu, który postanowił nie żenić z powodu ich ubóstwa. Po nastąpiła odmowa feta z jej dziwnym incydencie: od świec Mary sukienka zapaliła się, pobiegła do ogrodu, ale nie poradził sobie z gaszenia odzieży i dusi się w dymie. Może to być próba dziewczyna podejrzewa samobójstwo, aw zwrotkach Feta będzie długo rozbrzmiewają echa tragedii (na przykład wiersz „Kiedy czytasz bolesne szwów …”, 1887).

Wstęp na ułanów Straży EYB

W 1853 roku znajduje się ostry zakręt w losy poety: był w stanie wejść do Guard, stacjonujących w Petersburgu w pobliżu ratowników ułanów. Teraz Atanazy Afanasievich okazja, aby odwiedzić stolicę, wznawianie jego literacką karierę zaczyna regularnie publikuje wiersze w „Współczesna”, „rosyjski Gazette”, „Notatki Ojczyzny”, „Biblioteka do czytania”. On przychodzi blisko Iwan Turgieniew, Nikołaj Niekrasow, Vasiliem Botkinym, Aleksandrom Druzhininym – redaktorzy „Współczesna”. Imię feta, już na wpół zapomniane, ponownie w recenzje, artykuły, czasopisma kronika i drukowane swoje wiersze od 1854 roku. Iwan Siergiejewicz Turgieniew stał się mentorem dla poety, a nawet przygotowano nowe wydanie jego dzieł w 1856 roku.

Los poety w latach 1856-1877

W służbie Fet nie miał szczęścia: za każdym razem, zaostrzyły zasady dziedzicznej szlachty. W 1856 roku opuścił karierę wojskową i nie osiągnąwszy swój główny cel. W Paryżu w 1857 roku Atanazy Afanasievich ożenił się z córką bogatego kupca, Maria Pietrowna Botkina i nabył posiadłość w Mtsensk. W chwili, omal nie pisać wiersze. Jako zwolennik konserwatywnych poglądów, Fet bardzo negatywnie postrzegane zniesienia pańszczyzny w Rosji, a od 1862 roku zaczął regularnie publikuje eseje w „Rosyjskiej Gazecie”, potępiając od położenia ziemianin ziemianin zleceń po reform. W latach 1867-1877 pełnił obowiązki sędziego. W 1873 roku, w końcu Atanazy Afanasievich otrzymał dziedziczne szlachectwo.

Losy feta w 1880 roku

W literaturze, poeta wrócił dopiero w 1880 roku przeniósł się do Moskwy i bogatsze. W 1881 roku, jego długo pielęgnowane marzenie zostało zrealizowane – stworzył poszedł tłumaczenie swojego ulubionego filozofa Artura Shopengauera, „Świat jako wola i przedstawienie”. W 1883 roku opublikował tłumaczenie wszystkich dzieł poety Horacy, rozpoczętego Fet w jego lat studenckich. Za okres od 1883 do 1991 roku, to odnosi się do publikacji czterech kwestii zbierania poezji „evening Lights”.

Tekst piosenki Feta: ogólny przegląd

Poezja Afanasevicha Atanazy, na swoich romantycznych korzeni, to rodzaj związku między pracą Vasiliya Zhukovskogo i Alexander Blok. Późniejsze wiersze poety tendencję do tradycji Tiutchev użytkownika. Klucz liryczny Feta – miłość i krajobraz.

W 1950-1960-tych, w czasie tworzenia Atanazy Afanasevicha jako poeta w świecie literackim niemal suwerennie rządzony Niekrasowa i jego zwolennicy – apologeci intonować publicznych, obywatelskich ideałów poezji. Dlatego Atanazy Afanasievich z ich kreatywności, możemy powiedzieć, wykonane kilka późno. Cechy słowa Feta nie pozwalają mu na dołączenie do grupy, i do Niekrasowa. Po tym wszystkim, według przedstawicieli poezji obywatelskiej, poezja musi koniecznie być miejscowe, wykonując propagandę i problemy ideologiczne.

powodów filozoficznych

teksty filozoficzne Feta przenika całe dzieło odzwierciedlenie w krajobrazie, jak iw poezji miłosnej. Choć Atanazy Afanasievich nawet zaprzyjaźniliśmy się z wielu poetów kręgu Niekrasowa, twierdził, że sztuka nie powinna być zainteresowana niczym innym niż urody. Tylko w miłości, natury i rzeczywistej sztuki (malarstwo, muzyka, rzeźba) znalazł trwałą harmonię. teksty filozoficzne Feta próbował uciec jak najdalej od rzeczywistości, kontemplując niewinność do próżności i goryczy codziennego urody. Doprowadziło to do przyjęcia w 1940 Afanasiem Afanasevichem romantycznej filozofii, aw 1960 roku – tzw czystej teorii sztuki.

Panujący nastrój w swoich pracach – ekstaza natury, piękno, sztuka, wspomnień i emocji. Są to cechy tekstu feta. Często poeta znalazł motyw locie z ziemi z dala od blasku księżyca lub urzekającej muzyki.

Metafory i epitety

Wszystko, co należy do kategorii wzniosłości i piękna, obdarzona skrzydłami, zwłaszcza uczucie miłości i piosence. Tekst piosenki Feta często używa metafory takie jak „skrzydlaty snu”, „skrzydlaty piosenkę” skrzydlaty „godziny”, „skrzydlate słowa brzmią”, „natchnionego entuzjazmu” i innych.

Epitety w swoich pracach zwykle nie opisują samego obiektu, a liryczną wrażenie, co widział. W związku z tym, mogą być logicznie niewytłumaczalne i nieoczekiwane. Na przykład, skrzypce mogą uzyskać definicję „topienie”. Typowy epitetów feta – „martwy marzeń”, „pachnące mowy”, „srebrny sen”, „trawa w żałobie”, „vdovevshaya niebieski” i inne.

Często obraz jest rysowany za pomocą skojarzenia wizualne. Wiersz „Singer” – żywy przykład. To pokazuje chęć przetłumaczenia uczucie generowane piosenkę melodię do konkretnych obrazów i uczuć, który zawiera teksty i feta.

Te wersy są bardzo nietypowe. Tak więc, „pierścienie dystansowe” i „delikatnie świeci” uśmiech miłości „pali głos” i zanika jak „Dawn of the sea”, aby zostać spryskane perełki ponownie „głośny przypływ”. Takie złożone śmiałe obrazy nie wiedziała w momencie poezji rosyjskiej. Mają ugruntowaną znacznie później, dopiero wraz z pojawieniem się symbolistów.

Mówiąc o twórczym feta sposób, a wzmianka impresjonizmu, który opiera się na bezpośrednich wrażeń utrwalenia rzeczywistości.

Natura w poecie

Krajobraz poezja Feta – źródło Bożego piękna w wiecznej odnowy i różnorodności. Wielu krytyków wspomnieli, że natura jest opisana przez tego autora, jeśli okno z dworu, czy z punktu widzenia parku, jakby celowo, aby wywołać podziw. poezja krajobraz Feta jest uniwersalnym wyrazem pięknem nietkniętej przez człowieka świata.

Natura dla Atanazy Afanasevicha – część własnego „ja”, jako tło do swoich doświadczeń i uczuć, źródło inspiracji. feta piosenek podoba zaciera granicę między zewnętrznym i wewnętrznym świecie. W związku z tym, ludzkie cechy w jego poezji można przypisać do ciemności, powietrze, nawet koloru.

Bardzo często charakter tekstu Feta – nocny krajobraz, jak to jest w nocy, kiedy codziennie krzątanina uspokaja, najłatwiej korzystać z kompleksowego, niezniszczalne piękno. W tej porze dnia poeta nie ma przebłyski chaosu, fascynuje i przeraża Tiutchev. Panuje ukryte popołudniową majestatyczną harmonię. Nie wiatr i ciemność, a księżyc i gwiazdy wyjść na górę. Gwiazda czytanie fet „Book of fire” wieczności (wiersz „wśród gwiazd”).

Nici tekstami feta nie ograniczają się do opisu natury. Specjalny rozdział jego twórczości jest poezja, dedykowana do miłości.

Poezji miłosnej feta

Miłość do poety – całe morze emocji: tęsknotę i nieśmiały, a przyjemność z intymności i apoteozę pasji i szczęścia dwóch dusz. Poetyckie wspomnienie tego autora nie zna granic, co pozwoliło mu napisać wiersz poświęcony jego pierwszej miłości, nawet w jego schyłku, jakby wciąż był pod wrażeniem znacznie pożądanego świeżej daty.

Najczęściej, poeta opisuje pojawienie się uczucia, najbardziej oświeconych, romantycznych i drżącymi jego momentach: pierwszy dotyk rąk, długich poglądów, pierwszy wieczorny spacer w ogrodzie, przynosząc bliskości duchowej kontemplacji piękna przyrody. Bohater liryczny mówi, że nie mniej niż samego szczęścia, pielęgnować kroki ku niemu.

Krajobrazowe i miłosne wiersze Feta stanowią nierozerwalną jedność. Podwyższone postrzeganie natury jest często nazywany doświadczenia miłosne. Jaskrawym tego przykładem – miniaturowy „Whisper, nieśmiałe oddech …” (1850). Fakt, że w wierszu nie ma czasowników – nie tylko oryginalna metoda, ale również cała filozofia. Brak działań, ponieważ opisuje ona naprawdę tylko jeden moment, lub szereg momentów, stałe i samowystarczalny. Kochanek obraz opisany szczegółowo, ponieważ rozpuszcza się w ogólnych zmysłów poetą. Nie ma stałej portret bohaterki – należy uzupełnić i ponownie utworzyć wyobraźnię czytelnika.

Miłość w tekstach Feta jest często uzupełniane przez inne motywy. Na przykład w wierszu „Księżyc świecił noc była pełna ogrodzie ….” W zgodzie połączyć trzy uczucia: podziw dla muzyki, odurzający dobę i inspirującym śpiewem, rozwija się w miłości do piosenkarza. Wszystko dusza poety rozpuszcza się w muzyce, a jednocześnie w bohaterki prysznic śpiewu, który jest żywym ucieleśnieniem tego uczucia.

Ten wiersz jest trudna do sklasyfikowania jednoznacznie piosenki lub wiersze o sztuce miłości. Raczej byłoby określić go jako hymn na piękno, łącząc żywość uczuć, jego fascynację głębokiego filozoficznego podtekstu. Taka perspektywa zwana estetyzm.

Atanazy Afanasyevitch ponieść na skrzydłach inspiracji poza ziemskiej egzystencji, czuje się Pan równy bogom, moc jego poetyckiego geniuszu przezwycięża ograniczenia możliwości człowieka.

wniosek

Całe życie i twórczość poety – poszukiwanie piękna w miłości, natury, a nawet śmierć. gdyby mógł go znaleźć? To pytanie jest w stanie odpowiedzieć tylko jeden, który naprawdę rozumiał twórczej spuścizny tego autora: usłyszał muzykę swoich pracach, ujrzał malowidła krajobraz, doświadczyć piękna wierszy poezji i nauczył się znaleźć harmonię w świecie.

Rozważaliśmy główne motywy liryczny Feta, cechy twórczości tego wielkiego pisarza. Na przykład, jak każdy poeta Atanazy Afanasievich pisze o odwiecznym tematem życia i śmierci. Nie bał się tego samego ani śmierć, ani życie ( „Wiersze na śmierć”). Przez fizycznej śmierci poety doświadcza zimna obojętność, a ziemskie istnienie jest uzasadnione Afanasiem Afanasevichem Fetom tylko twórczy ogień, porównywalną w swoim oświadczeniu do „całego świata”. Dźwięk w poezji i starożytnych motywów (takie jak "Diana") i Christian ( "Ave Maria", "Madonna").

Aby uzyskać więcej informacji na temat pracy fety można znaleźć w podręcznikach literatury rosyjskiej, w której słowa Atanazy Afanasevicha uznawanych w niektórych szczegółach.