Chruszczow, lata rządu: strony epoki

Być może każdy przywódca państwa radzieckiego, który pozostawał w urzędzie przez jakiś poważny okres, był pamiętany przez epokowe akty. Są skandowane lub chwalone, ale ich nazwy są koniecznie znane wszystkim uczniakom. I nie tylko nazwy, ale całe epoki, które są z nimi związane, są tak różne. Stowarzyszenia stalinowskie są atmosferą represji i całkowitego obawy przed władzą, reformy Gorbaczowa, które są dziś tak ograniczone, których złożona nazwa weszła w inne języki na planecie, jest perestroika. Lata istnienia ludu Chruszczowa NS pozostawały w pamięci ludzi przede wszystkim procesy deinstalinizacji, odwilż i wielkie przedsięwzięcia, które zakończyły się niepowodzeniem. Wśród ostatnich – rozwoju dziewiczych gruntów i "epopei kukurydzy". Jednocześnie Chruszczow, którego lata rządów trwał od 1953 do 1964 r., Przyczynił się znacząco do rozwoju naukowego i technicznego jako głowy państwa. Przypomnijmy główne wydarzenia epoki.

Chruszczow: lata rządu i odwilż

Proces ten związany jest początkowo z dwudziestym Kongresem Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii, na którym ustanowiono nową epokę dla kraju. To właśnie w lutym 1954 roku nowy sekretarz przeczytał nowy sekretarz z demaskowaniem stalinowskiego kultu osobowości, a także tez o różnorodności sposobów osiągnięcia socjalizmu. Potępiono surowe, czasami okrutne środki z minionej epoki, wynikające z bezkompromisowej natury wczorajszych ideologów komunistycznej idei w walce z kontrolą. Alternatywnie zaproponowano ideę pokojowego istnienia państw o różnych systemach gospodarczych, a także podjęto naukę w celu zmniejszenia kontroli nad ideologicznym życiem społeczeństwa. Pod tym względem Chruszczow, którego panowanie oznaczono de-stalinizacją, położył podwaliny pod koniec ZSRR jako państwa totalitarnego. Innymi słowy, teraz kontrola nad ideologią masową tylko się zmniejszyła, prowadząc dziesięć lat później pisarzom lat dwudziestych, dwadzieścia lat później, do potępienia władz "we wszystkich kuchniach", a po trzydziestce i trochę cały system również się rozłożył. W tym samym czasie masowa rehabilitacja poprzednio niewinnych więźniów, powrót Tatarów Krymskich do ich ojczyzny oraz wyzwolenie z kajdan sfery kulturalnej są z pewnością pozytywnymi konsekwencjami odwilży. W latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku nastąpił znaczny wzrost sowieckiego kina i literatury.

Chruszczow: lata rządów i sytuacji międzynarodowej

A tu era jest bardzo sprzeczna. Z jednej strony odbywa się międzynarodowy odprężenie: zmiękczenie ogólnej polityki zagranicznej Unii, pierwsze wizyty w kraju przywódców zachodnich (na przykład Charles de Gaulle), najważniejsze uznanie współistnienia obu systemów, poprawa stosunków z Jugosławią pod kierownictwem Tito. Ostatnie długie lata wydawało się rządowi stalinowskiemu jako "faszystowskiej kliki" (z powodu własnej linii Tito w rozwoju kraju, w przeciwieństwie do szeregu marionetkowych rządów w Europie Wschodniej i Zachodniej). Z drugiej strony w tym właśnie okresie ogromny potencjał nuklearny między wschodem i zachodem, pierwszym realnym zagrożeniem potwornej wojny nuklearnej (kryzys w Karaibach), symbolizuje Żelazną Kurtynę, znajduje się w jego postaci w formie muru berlińskiego. Stosunki z Chinami są znacznie pogarszające się, a rząd, kierowany przez Mao Zedong, kategorycznie odrzucił krytykę epoki stalinowskiej, biorąc pod uwagę nowy kierunek radzieckim jako odstępstwo od idei komunizmu. Za panowania Chruszczowa ZSRR osiągnął znaczący sukces w sferze naukowej i technicznej. Przede wszystkim, oczywiście, ucieleśnione w rasę kosmiczną, w której naukowcy krajowi bez przesadów wygrała wtedy, wysyłając pierwszego satelity do kosmosu, pierwszego człowieka, tracąc na Księżyc, ale najpierw osiągając Wenus.