Metropolitan Onufry: biografia, prace

Po Metropolitan Onuphrius został Prymasem UOC, wielu westchnęła z wielką ulgą. Uważany jest za prorosyjską osobę religijną, która nie wspiera procesu integracji z Ukrainą, ponieważ jest zdecydowanym zwolennikiem zasad jedności Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej.

Nowy Metropolitan na Ukrainie

Pod koniec wdzięcznej modlitwy katedry biskupów z UOC w katedrze wniebowstąpienia laurach, Metropolita Kijowa Onufriy zorganizował briefing dla dziennikarzy.

Zadali potężne i bardzo ekscytujące pytania na temat tego, czy po ich rozszczepieniu można połączyć dwa kościoły prawosławne, a gdy prymus Onuphrius będzie szukał dialogu z Filaretem, do którego mądry metropolita w Kijowie odpowiedział, że związek jest możliwy, ale tylko zgodnie z świętymi kanonami Świętego Ortodoksyjnego Ukraińca Kościoła i że będzie szukał dialogu nie z Filaretem, ale przede wszystkim z Kościołem. Potem zapytano go o jego relacje z Moskiewskim Patriarchatem. Na to pytanie odpowiedziała fakt, że ukraiński Kościół Prawosławny (UOC) ma niezależność i kontrolę, ale w modlitwie do Chrystusa jesteśmy wszyscy. Kiedy zapytano, kto jest winny konfliktu w Donbass i czy Kościół pomaga ludziom dotkniętym chorobami, Metropolitan Onuphrius natychmiast odpowiedział, że kościół jest poza polityką. Ale jeśli chodzi o pomoc humanitarną, na pewno istnieje. W przypadku ofiar zbierane są pieniądze, wysyłane są leki i produkty higieniczne.

Na Ukrainie Kościół Prawosławny dzieli się na:

• UOC Patriarchat Moskiewski, na czele z Metropolitan Onufriy.
• UOC Patriarchatu Kijowskiego jest kościołem prowadzonym przez metropolita Philareta, anatema, który odmówił Patriarchatu Moskiewskiego.
• Kilka niekanonicznych kościołów autochemicznych, w tym ukraińskiego kościoła autochemicznego, powstało w 1921 roku i wznowiło działalność pod koniec lat 80-tych.

Metropolitan Onufry. Ukrainie i jej polityce

Do niedawna nikt nie wyobrażał sobie, że jesienią 2014 roku na Ukrainie zaczną się takie straszne zdarzenia. Zamach stanu spowodował śmierć ludzi w Maidan, a później w Donbas. Nowy rząd zaczął narzucać swoje ideały i praktyki ludziom: uchylenie prawa dotyczącego języków, uwielbienie Bandery, Szukhycza, żołnierzy UPA i wiele innych. Wszystko to spowodowało wielkie oburzenie i podzielenie się w społeczeństwie. Do wszystkich tych nieprzyjemnych wydarzeń dodano śmierć błogosławionego Władimira, który zmarł 5 marca 2014 roku po ciężkiej chorobie. Sytuacja ta była niebezpieczna, ponieważ w kościele znajduje się pro-rosyjskie i pro-ukraińskie skrzydło, a tu też istnieją pewne trudności. Było również niepokojące, że poważne rozbieżności lub inne nieprzewidziane wydarzenia zaczną się od wyboru nowego metropolitalnego. Wszyscy jednak byli zadowoleni z ogólnej radości.

Po pewnym czasie Synod zgromadził Radę Biskupów z kapłanami na Ukrainie, którzy w większości głosowali na jednego kandydata, który okazał się Onuphrius, Metropolitan Chernovitsky i Bukovinsky. Na nim nikt nie znalazł żadnych kompromitujących dowodów, miał reputację bardzo surowego i skromnego mnicha. Teraz będzie musiał kontynuować politykę jedności i harmonii ustanowioną przez Władimira mędrców. Warto pamiętać o historii powstania chrześcijaństwa w Rosji i mówić o tym, co jest konieczne dla ludzi.

Religia chrześcijańska i jej powstanie w Rosji

Trzy główne religie świata to islam, buddyzm i chrześcijaństwo, które z kolei dzieli się na ortodoksję, katolicyzm i protestantyzm. W sercu chrześcijaństwa jest wiara w Jezusa, głównym źródłem doktryny jest Biblia, a przyjęcie do wiary odbywa się z uczestnictwem w świętych obrzędach.

W kijowskim Rusie religia chrześcijańska pojawiła się tysiąc lat po przybyciu Chrystusa Zbawiciela. Mądra księżniczka Olga została pierwszym władcą, który został ochrzczony w Konstantynopolu (w ówczesnej Konstantynopolu Bizantyjskim). Jej ojcem chrzestnym był Cezar Constantine. Po tym wydarzeniu księżniczka Olga błagała syna Svyatoslava, aby otrzymywał chrzest, ale zaniedbywał jej radę, obawiając się, że jego żołnierze będą się śmiać. Za to zapłacił własną głową. Gdy doświadczony dowódca Svyatoslav upadł w bitwie, z czaszki Khan z Pechenezh zrobił filiżankę wina w ramce złota i wypił z niej na swoje zwycięstwo.

Chrzest z Rusi

Rusi Kijowskiej coraz bardziej utonął w rozdrobnieniu i wojenach internacjonalnych. Wtedy wnuk Olgi, Władimir, rozumiejąc niezdolność pogańskiej wiary do zjednoczenia władzy i plemion, chciał przyjąć przekonanie religijne, które mogłoby to zrobić. W 986 spotkał się z bułgarskimi muzułmanami, ale ich prawa bardzo mu się nie podobały. Potem przyszli Niemcy katolicy, a rosyjscy ojcowie również nie akceptowali swojej religii. Kolejka dotarła także do Khazar Żydów, ale ich religia nie pasowała do rosyjskiego księcia. A pewnego dnia przybył do niego grecki filozof, z którym książę przekazał przez kilka dni. Przez cały ten czas gość powiedział mu istotę Pisma Świętego i praktycznie przekonał Włodzimierza do zaakceptowania chrześcijaństwa. Wtedy nawet chłopcy zaczęli przekonywać księcia do tego, odwołując się do faktu, że jego babcia Olga była chrześcijaninem i najmądrzejszym ze wszystkich kobiet w Rosji.

W roku 988 książę Władimir zmarł, zaczął tracić wzrok, a posłowie greccy zostali wysłani do niego, który doradzał mu jak najszybciej ochrzcić, w przeciwnym razie zupełnie go oślepi. Gdy ksiądz Włodzimierz został ochrzczony, natychmiast dostał wzrok i zawołał: "Znałem Prawdziwego Boga!" Po pewnym czasie zebrał wszystkich ludzi w Kijowie, w pobliżu rzeki Dniepru, i tam wszyscy otrzymali chrzest, po czym Władimir zapytał Boga o pomoc, Aby mógł dać tym wszystkim ludziom możliwość poznania i wzmocnienia prawdziwych chrześcijańskich prawosławia w nich.

Biografia

Na świecie Metropolitan Onufry nazywał się Orest Vladimirovich Berezovsky. Urodził się w listopadzie 1944 r. W rodzinie prawosławnego księdza, który mieszkał we wsi Korytnoje w rejonie Czerniowc. Podobnie jak wszystkie dzieci poszedł do szkoły średniej, a następnie ukończył szkołę techniczną w Czerniowcach. W roku 1966 Orest wstąpił na Uniwersytet w Czerniowcach, ale po trzecim roku studiował w seminarium Teologicznym, a następnie w Akademii Duchowej w Moskwie, gdzie ukończył studia w 1988 roku jako kandydat na teologię.

Przeniknął mnichów

Młodzi Orestes przygotowywali się do ślubów monastycznych, przez co przez 18 lat był posłuszny w Trinity-Sergius Lavra, gdzie pełnił swoje obowiązki. Wiosną 1971 roku wziął śluby klasztoru i został ochrzczony Onufriy na cześć świętego Monk Onufry. W tym samym roku wyświęcono hierodekona, a potem kapłana księdza. W 1980 roku był już hegumenistą, a w 1984 roku został rektorem moskiewskiego meteboru Atocha w Kościele Przemienienia Zbawiciela w Łukinie (Peredelkino). W 1985 roku otrzymał stanowisko dziekana, a rok później został podniesiony do rangi najwyższego zakonu klasztornego – archimandryty.

Droga od początkujących do Metropolita Kijowa

Od 1988 r. Od 1990 r. Archimandrite Onufriy był prezesem Pooiwa Ławry. Po pewnym czasie Synod z UOC mianował go biskupem Czerniowcach i Bukoviny.

Za odmowę podpisania apelacji Rady Biskupów o UOC do moskiewskiego patriarchy Aleksieja II w 1992 r., W którym powołano się na przepis Autostrady UOC, Metropolitan Filaret (Denisenko) przekazał biskupa Onufry do Iwano-Frankowska. Ale po pewnym czasie odrodzony kapłan został odrestaurowany w departamencie w Czerniowcach.

Jednakże później cała skład Soboru Biskupów UOC, w której był obecny również Ojciec Onufriusz, wyraził nieufność do Metropolitan Filaret, który został natychmiast zwolniony z Kijowa i zabroniony był wykonywać tych usług.

W 1994 roku przyszły metropolita w Kijowie został podniesiony do rangi arcybiskupa i stał się stałym członkiem w Synodzie Świętym. W 2000 r. Został wyświęcony na urząd Metropolitan, a następnie był przewodniczącym Komisji Kanonicznej Świętego Synodu i Przewodniczącym Sądu Kościoła Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego (ROC). Ksiądz Onuphrius był również członkiem All-Church Trybunału Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, gdzie był także przewodniczącym. Od 2009 roku Metropolitan Onuphrius był częścią obecności Inter-Sobornoye Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej.

Honorowe tytuły i godności błogosławionego Metropolitan Onuphrius były dużo, nie wszystkie nawet nie wylicza. Ale nadal najważniejszym wydarzeniem w jego życiu było wybory prymasa UOC, Metropolita Kijowa, zatwierdzone przez Święty Synod Biskupów UOC. W Kijowie-Pechersku Ławra uroczyste upamiętnienie odbyło się podczas Boskiej Liturgii z 17 sierpnia 2014 r.

Nagrody Kościoła i prace

W 1973 r. Metropolitan Onuphrius otrzymał najwyższą nagrodę jako krzyż piersiowy. W 2013 r. Otrzymał prawo noszenia drugiej Panagii. Otrzymał Order Zakonu Niewinnego Moskwy i Kolomny II oraz Order św. Sergiusza z Radonezh I, który został uroczyście przedstawiony mu w 2014 roku. W lecie 2013 roku Metropolitan Onufriy otrzymał od Federacji Rosyjskiej Order Przyjaźni Ludów ze względu na swój ogromny wkład w rozwój przyjaznych stosunków między dwoma państwami braterskimi i wzmocnieniem ich duchowych tradycji.

Jego dzieła to: "Słowo Archimandrite Onufry (Berezovsky), gdy został nazwany Biskupem Czerniowcowym i Bukoviną" oraz ikoną Akathist Boyana Matki Bożej.