Kultura oświecenia: Charakterystyka

Pod koniec XVII wieku Oświecenia, który obejmował wszystkie późniejsze XVIII wieku. Kluczowe funkcje czasu i stać się wolnym racjonalność. Było kultury Oświecenia, która dała światu nową sztukę.

filozofia

Cała kultura Oświecenia została oparta na nowych idei filozoficznych formułowane przez myślicieli epoki. Głównymi myśliciele polityczni byli Dzhon Lokk Wolter, Monteskiusz, Rousseau, Goethego, Kanta i innych. Zostały one zidentyfikowane duchowy aspekt XVIII wieku (który jest również nazywany Age of Reason).

Adepci oświecenia wierzyli w kilku kluczowych pomysłów. Jednym z nich jest fakt, że wszyscy ludzie są z natury równi, każdy człowiek ma swoje własne interesy i potrzeby. Aby im sprostać, trzeba stworzyć komfortowe hostel dla wszystkich. Osobowość nie pojawia się na samym światłem – to tworzy się z czasem ze względu na fakt, że ludzie mają siłę fizyczną i duchową, jak i umysł. Równość powinna być przede wszystkim w równość wszystkich wobec prawa.

Oświecenie kultura – kultura dostęp do całej wiedzy. Czołowi myśliciele uważają, że tylko poprzez szerzenie edukacji, można położyć kres zawirowań społecznych. Jest to racjonalizm – uznanie umysłu w oparciu o zachowania i poznania ludzi.

W dobie Oświecenia kontynuowano dyskusję na temat religii. Odłączenie od społeczeństwa wzrosła stagnacji i konserwatywnego kościoła (głównie katolickiego). Wśród wykształconych wierzących szerzyć ideę Boga, jako pewne absolutne mechanika, który wydał nakaz początkowo istniał na świecie. Dzięki licznym odkryciom naukowym rozprzestrzeniania punkt widzenia, że ludzkość może ujawnić wszystkie tajemnice wszechświata i tajemnice i cuda w przeszłości.

kierunek sztuki

Oprócz filozofii, że istniał i kultura artystyczna Oświecenia. W tym czasie sztuka Starego Świata składała się z dwóch głównych obszarach. Pierwszym był klasycyzm. On wcielony w literatury, muzyki, plastyki. Tendencja ta przeznaczona przestrzegania zasad starożytnych rzymskich i greckich. Takie techniki jest inny symetrii racjonalność, ukierunkowane i surowy postać zgodności.

odpowiedzi na inne pytania kultury artystycznej ramach Oświecenia romantyzmu: emocji, wyobraźni, twórczej improwizacji artysty. Często jest tak, że te dwa różne podejścia zostały połączone w jednym produkcie. Na przykład, forma może odpowiadać klasycyzmowi i zawartości – romantyzmu.

Pojawił się i style eksperymentalne. Stało się ważnym zjawiskiem sentymentalizm. Nie miał swoje stylistyczne formy, ale wykorzystuje je odzwierciedlenie ówczesnego widok ludzkiej dobroci i czystości, który jest dany ludziom przez naturę. Rosyjska kultura artystyczna Oświecenia, jak również Europejski miał swoje jasne kawałki, które należały do przepływu sentymentalnej. Taka była historia Nikolaya Karamzina „Słabe Liza”.

kult natury

To sentymentaliści stworzył charakterystyczny kult oświecenia natury. Myśliciele XVIII wieku szukał próbki piękne i dobre, co miało dążyć do ludzkości. Uosobieniem lepszego świata aktywnie pojawiające się w tym czasie w Europie, parkach i ogrodach. Zostały one stworzone jako idealne środowisko dla doskonałych ludzi. Kompozycje te obejmują galerie sztuki, biblioteki, muzea, świątynie i teatry.

Oświecenie Uważa się, że nowa „osoba fizyczna” musi wrócić do swojego naturalnego stanu – to jest natura. Zgodnie z tą ideą sztuki i kultury rosyjskiej w Oświeceniu (lub raczej, architektura) dała współczesnych Peterhof. Nad jego architektów prac budowlanych słynny Leblon, Zemtsov, Usov, Quarenghi. Dzięki ich wysiłkom na Zatoce Fińskiej mają niepowtarzalny zespół, który zawierał unikalny park, wspaniałe pałace i fontanny.

malarstwo

W malarstwie, kultury artystycznej Europy Oświecenia ewoluowała w kierunku większej sekularyzmu. Religijne zaczęły zajmować pozycje nawet w tych krajach, w których wcześniej nie czuli się na tyle pewnie do Austrii, Włoch i Niemiec. Malarstwo pejzażowe zastąpiony nastrój krajobrazu i intymny portret zastąpiony formalne portrety.

W pierwszej połowie XVIII wieku francuskiej kultury Oświecenia doprowadziły do stylu rokokowym. Taka sztuka była oparta na asymetrii, to był szyderczy, zabawny i pretensjonalne. Ulubione postacie tego kierunku artysta jest Bacchante, nimfy, Wenus, Diana i inne postacie z mitologii klasycznej, a głównymi tematami – miłości.

Znamiennym przykładem francuskiego rokoka – kreatywność Fransua Bushe, który również był nazywany „pierwszym malarzem króla.” Namalował zestawów kina, ilustracje do książek obrazkowych dla bogatych domów i pałaców. Najbardziej znanym z jego obrazów: „toalety Wenus”, „Triumf Wenus” i tak dalej ..

Antuan Vatto, wręcz przeciwnie, coraz częściej do współczesnego życia. Pod jego wpływem, styl rozwinął największą English portret malarza Thomas Gainsborough. Różni duchowość duchowy wyrafinowania i poezję.

Głównym włoski malarz z XVIII wieku był Dzhovanni Tepolo. Mistrz grafiki i malowidła sztuki krytyków uważany za ostatni wielki przedstawiciel szkoły weneckiej. W słynnej zakupy w stolicy Republiki powstał również Veduta – codzienny krajobraz miejski. Najbardziej znanych twórców tego gatunku zaczęły Francesco Guardi i Antonio Kanaletto. Ta kultura Oświecenie pozostawił ogromną liczbę imponujących obrazów.

teatr

XVIII – złoty wiek teatru. W okresie oświecenia, ta forma sztuki osiągnął szczyt swojej popularności i powszechności. W Anglii, największy dramaturg był Richard Sheridan. Najbardziej znanym z jego dzieł, „podróż do Scarborough”, „Szkoła dla skandalu” i „przeciwników” wyśmiewane niemoralność burżuazji.

Dynamiczny cała kultura teatr w Europie Oświecenia opracowany w Wenecji, gdzie pracował zaledwie 7 teatrów. miasto tradycyjny coroczny karnawał przyciąga gości z całego Starego Świata. W Wenecji, czy autor słynnej „Traktirschiny” Karlo Goldoni. Ten dramaturg, który napisał w sumie 267 prac, szanowanych i podziwianych przez Woltera.

Najbardziej znanym komedia z XVIII wieku było „Wesele Figara”, napisany przez wielkiego Francuza Beaumarchais. W tej grze, zawarte nastroje społeczeństwa ma negatywny stosunek do absolutnej monarchii Burbonów. Kilka lat po opublikowaniu pierwszych produkcjach komediach i we Francji nie była rewolucja, która obaliła stary reżim.

kultura europejska Oświecenia nie była jednolita. W niektórych krajach w sztuce powstały cechy narodowe. Na przykład niemiecki dramat (Schiller, Goethe, Lessing), jego najwybitniejsze dzieła napisane w gatunku tragedii. W tym teatrze oświecenia w Niemczech ukazał się kilka lat później niż we Francji czy Anglii.

Iogann Gete był nie tylko genialnym poetą i dramaturgiem. Nie na darmo nazywany jest „geniuszem uniwersalnym” – znawca i teoretyk sztuki, uczony, pisarz i ekspert w wielu innych dziedzinach. Jego klucz produktu – tragedia „Faust” i spektaklu „Egmont”. Kolejna wybitna postać niemieckiego Oświecenia, Friedrich Schiller, nie tylko napisał „Intryga i miłość” i „Robbers”, ale także pozostawił prac naukowych i historycznych.

fikcja

Głównym gatunkiem literackim od XVIII wieku była powieść. To dzięki nowej książki pochodzą triumf kultury burżuazyjnej, która zastąpiła starą feudalną starą ideologię. Aktywnie opublikowane dzieła sztuki nie tylko pisarzy, ale także socjologów, filozofów i ekonomistów.

Powieść jako gatunek, wyrosła z dziennikarstwa poparcia. Wraz z nim, myśliciele XVIII wieku odkryli nową formę wyrażania swoich pomysłów społecznych i filozoficznych. Napisał „Podróże Guliwera” Dzhonatan Svift umieścić w swojej pracy wiele aluzji do zła współczesnego społeczeństwa. Pisał też należał do „The Tale of motyla”. W tej broszurze Swift satirized rozkazy następnie religijnych i konfliktów.

Rozwój kultury Oświecenia można przypisać do powstania nowych gatunków literackich. W tym czasie nie było powieść epistolarna (powieść w listach). To było, na przykład, sentymentalny pracy Ioganna Gete „Cierpienia młodego Wertera”, w którym bohater popełnił samobójstwo, a także „Listy perskie” Monteskiusza. Były dokumentalne powieści z gatunku piśmie podróży oraz opisy podróży ( „Travels we Francji i Włoszech,” Tobias Smollett).

W literaturze kultura Oświecenia w Rosji, a następnie przepisuje klasycyzmowi. W XVIII wieku poeta Aleksandr Sumarokow pracował Wasilij Trediakovskii, Antioch Cantemir. Były pierwsze kiełki Sentymentalizm (już mowa Karamzin „Słabe Lisa” i „Natalie, bojar córka”). Kultura oświecenia w Rosji stworzyła wszystkie warunki, aby mieć na początku XIX wieku, w literaturze krajowej, prowadzone przez Puszkina, Lermontowa i Gogola, przeżywał swój złoty wiek.

muzyka

Było to w czasie Oświecenia, nowoczesnego języka muzycznego. Jej założycielem jest uważany Iogann Bah. Ten wielki kompozytor pisał prace we wszystkich gatunkach (wyjątkiem był opera). Bach i dziś jest uważany za niezrównany mistrz polifonii. Kolejny niemiecki kompozytor George Haendel napisał ponad 40 oper i wiele sonat i apartamentów. Inspiracja on, jak Bach, zwrócił się w historiach biblijnych (charakteryzujących się tytuły: „Izrael w Egipcie”, „Saul”, „Mesjasz”).

Innym ważnym wydarzeniem muzycznym czasu – Szkoły Wiedeńskiej. Prace jego członków nadal działać orkiestr akademickich dzisiaj, tak, że współcześni ludzie mogą dotykać dziedzictwo, które pozostawił kultury Oświecenia. 18 wieku związana jest z nazwiskami takich geniuszy jak Wolfganga Mozarta, Yozef Gaydn, Ludwiga van Beethovena. To właśnie te wiedeńskich kompozytorów przemyśleć starych form i gatunków muzycznych.

Haydn jest uważany za ojca klasycznej symfonii (pisał do nich ponad sto). Wiele z tych prac były oparte na ludowych tańców i pieśni. Szczyt kreatywności Londynie cykl symfonii Haydna jest napisany przez niego podczas podróży do Anglii. Kultura epoki renesansu, epoki Oświecenia i każdym innym okresie historii ludzkości jest rzadkością odradzania tak płodnych artystów. Poza Symphony, kwartet Haydn członka 83, masy 13, 20 i 52 oper fortepianowego sonat.

Mozart nie tylko skomponował muzykę. On nie ma sobie równych grał na klawesynie i skrzypcach opanować te narzędzia we wczesnym dzieciństwie. Jego opery i koncerty różnią się zupełnie inny nastrój (z poetyckimi tekstami do zabawy). Główne dzieła Mozarta uważany swoje trzy symfonie, napisane w taki sam jeden w roku 1788 (nr 39, 40, 41).

Kolejną wielką klasyczny Beethoven lubił bohaterskie historie wpływ na uwertury „Egmont”, „Koriolan” i „Fidelio”, opera. Jako wykonawca, uderzył jego współczesnych grając na pianinie. Do tego narzędzia Beethoven Sonata 32 zostały napisane. Większość jego dzieł kompozytora utworzony w Wiedniu. Również jest właścicielem 10 sonat na skrzypce i fortepian (najpopularniejszy jest „Kreutzer” Sonata).

Beethoven przeżył poważny kryzys twórczy spowodowanego utratą słuchu. Kompozytor skłonny do samobójstwa w desperacji napisał swoją legendarną „Moonlight Sonata”. Jednak nawet straszna choroba nie złamać wolę artysty. Po przezwyciężyć własną letarg, Beethoven napisał również wiele utworów symfonicznych.

English Oświecenie

Anglia była kolebką europejskiego Oświecenia. W tym kraju, przed innymi, w XVII wieku, była rewolucja burżuazyjna, co dało impuls do rozwoju kulturalnego. Anglia stała się dobrym przykładem postępu społecznego. Filozof Dzhon Lokk był jednym z pierwszych i głównych teoretyków liberalnego pomysłu. Pod wpływem jego pism najważniejszy dokument polityczny oświecenia został napisany – amerykańskiej Deklaracji Niepodległości. Locke uważał, że wiedza ludzka jest określana przez percepcji zmysłowej i doświadczenia niż przed obalone popularnej filozofii Kartezjusza.

Innym ważnym brytyjski myśliciel XVIII wieku był Devid Yum. Ten filozof, ekonomista, historyk, dyplomata i publicysta aktualizowane naukę o moralności. Jego rówieśnik Adam Smith stał się twórca nowoczesnej teorii ekonomicznej. Kultura oświecenia, w skrócie, poprzedzone wiele nowoczesnych koncepcji i pomysłów. praca Smitha było. Był pierwszym utożsamiać znaczenie rynku o znaczeniu państwowym.

francuskich myślicieli

Francuskich filozofów XVIII wieku pracował w warunkach opozycyjnej wówczas istniejącego porządku społecznego i politycznego. Rousseau, Diderot, Montesquieu – wszyscy protestowali przeciwko zamówień krajowych. Krytyka mogła przybierać różne formy: ateizm idealizacji przeszłości (zachwalała republikańskiej tradycji antyku), etc …

Unikalny zjawisko kultury oświecenie 35-objętości „Encyclopedia”. To stanowiło główne myślicieli „Age of Reason”. Inspirator i redaktor naczelny tej publikacji przełomowym był Denis Diderot. Przyczynić się do oddzielnych tomach mają Pol Golbah, La Mettrie Julien, Klod Gelvetsy i innych wybitnych intelektualistów XVIII wieku.

Montesquieu ostro skrytykował arbitralność i despotyzmu władz. Dziś jest słusznie uważany za założyciela burżuazyjnego liberalizmu. Voltaire stał się wybitnym przykładem dowcipu i talentu. Był autorem satyrycznych wierszy, powieści filozoficznych traktatów politycznych. Dwukrotnie myśliciel się w więzieniu, miał więcej czasu, aby ukryć zbiega. To był Voltaire stworzyła modę do swobodnego myślenia i sceptycyzmem.

niemiecki Oświecenie

Niemiecka kultura XVIII wieku istniały w warunkach rozdrobnienia politycznego kraju. Zaawansowane umysły zalecał rezygnację z feudalnych przeżytków i jedności narodowej. W przeciwieństwie do francuskich filozofów niemieckich myślicieli obawia się problemów związanych z kościołem.

Podobnie jak w rosyjskiej kultury Oświecenia, kultura pruskiego powstała z bezpośrednim udziałem autokratycznego władcy (w Rosji, była Katarzyna II, w Prusach – Fridrih Veliky). Głową państwa silnie wspiera zaawansowane ideały swego czasu, a jednocześnie nie rezygnując z jego nieograniczoną władzę. Taki system nazywa się „oświecony absolutyzm”.

Głównym Illuminator Niemcy XVIII wieku był Immanuel Kant. W 1781 roku opublikował fundamentalną pracę „Krytyka czystego rozumu". Filozof opracował nową teorię wiedzy, badał możliwości ludzkiej inteligencji. To on uzasadnione metody walki i forma prawna zmiana systemu społecznego i politycznego, z wyłączeniem ropy przemocy. Kant wniósł znaczący wkład do teorii prawa.