Co różni się od melodramatów teatralnych i co one przypominać?

Nawet dziecko wie, że jeśli film ma wiele zabawnych momentów i tradycyjnym happy endem – więc jest to komedia. Gdy ekran wszystko kończy się ciemno, a poszukiwanie prawdy i szczęścia spowodował bohaterów tylko w beznadziejnej impasu – najprawdopodobniej podczas oglądania tragedii.

Nie wszyscy tak smutno

Trzeci gatunek literatury, filmu, teatru – dramat – nie jest tak smutny, postacie mają zwykle wyjście z pozornie martwego końca i nadziei dla najlepszych. Co różni się od melodramatów dramy? Po pierwsze, w dramacie wszystko tak blisko życia, pokazując społeczne, problemy wewnętrzne konflikty, które pojawiają się w pracy. Dramat radzieckiego okresu, „Holiday in September” na sztuce Vampilov z Olegom Dalem w roli tytułowej, włoski film „Życie jest piękne” jest prawie blisko do tragedii, ale nadal jest to – dramat. Melodramat drastycznie zaostrza konflikty, wyraźnie kontrastujące miłość nienawidzić dobry – zły. Liryczna bohaterka w melodramacie o nazwie cierpieć i płakać na co zostaną nagrodzone przez pojawienie się „Prince Charming” (znak), a czarny charakter w takich filmach zawsze tak pozostanie aż do końcowych punktów. Jest to również różnica między dramatem melodramatu. Bardzo charakterystyczne dla pracy, podjęte w „Bollywood”. Indian filmowcy mają tendencję do doprowadzenia sytuacji do absurdu (czasami wspomaganym przez jakiegoś zamierzonego grę aktorów z różnych gestów i mimiki), ale wszystko jest w porządku do finału dozwolone. Unforgettable "Zita i Gita '' Raja Jani", "Rogue" – to melodramat.

emocje Rainbow

Melodramat duchowy świat bohaterów objawia się w całej wielokolorowe emocji – to więcej niż inny dramat dramaty, ponieważ w dramacie wszystkim najbardziej „przyziemne”. Nic dziwnego, że samo słowo „romans”, aby stanowić „dramat”, to znaczy, że „działanie” dodał kawałek „Melos”, co oznacza „pieśń”. Uczucia bohaterów, ich duchowego świata – to delikatna sprawa – mocno podkreślone w melodramatu. Uznany za klasyka: amerykański „Titanic” Camerona i „Przeminęło z wiatrem” Fleming, rosyjska „Moskwa nie wierzy łzom” Menshov i „Nie można marzyć” freza. Oto, na przykład, wiele prac Eldara Ryazanova, takich jak „ironia losu lub orzeźwiającej kąpieli!”, „Promised niebie”, „Romans biurowy” melodramat „czysty” nie obejmuje. To, między innymi, jest również komedią. To samo można powiedzieć o pracach Leonida Gaydaya.

rozmyte Border

Wiek – jest znacznie różni się od melodramatów dramatu. Jeśli „trzy filary” – tragedia, komedia i dramat – tam na scenie i w literaturze starożytnej Grecji, melodramat – gatunek w porównaniu z nimi dość młody. Urodził się w głębi tragedii, ona wygładza ją też „ostre krawędzie”. Czasami trudno jest zrozumieć, co jest przed tobą – dramat czy melodramat. Czasami zwykły obraz ruch zaczyna, a potem nagle robi melodramatyczny zwrot akcji. Dlatego też często w opisie dzieł filmowych, zobaczymy filmy „Melodramat (dramat)”. Przykładem może być podjęta przez produkt Stephena Kinga „Skazani na Shawshank”. Bardzo często kierownicza shoot „syntetyczne” elementy nośne wzór, na przykład thrillerze teatralne i melodramat. Jak, na przykład, adaptacja powieści „The Green Mile” od samego króla. Więc w nowoczesnym kinie rzadko natknąć się na strzał pracy w ściśle określonym gatunku, ramki coraz bardziej rozmyte. I czasami trudno jest zrozumieć różnice między dramatem dramatów, gdzie jeden się kończy, a drugi zaczyna.