Czym jest wiara? Wiara prawosławna. Wiara w przyszłość. Wiara w człowieku

W tym artykule postaramy się zrozumieć, z kim jest wiara. Rozważymy koncepcję nie tylko z punktu widzenia religii i teologii, ale także w wyniku badań naukowców.

Wiara jest jednym z fundamentów samoidentyfikacji i istnienia osoby w społeczeństwie, więc dokładniejsze zrozumienie tego zjawiska jest po prostu konieczne dla każdego.
Czytaj dalej, a dowiesz się, co zwolennicy różnych religii myślą o potrzebie wiary, a także socjologów, psychologów i innych badaczy.

Etymologia i klasyczne znaczenie tego terminu

Przed mówieniem o definicji tego zjawiska, zastanówmy się nad etymologią słowa "wiara". Wartość naukowcy widzą w spółgłoskowym przymiotniku łacinskim. W tym starożytnym języku, "verus" oznaczało "prawdę, prawdę". Słowa o podobnym brzmieniu i znaczeniu są zarówno w starym języku irlandzkim, jak i starym niemieckim.

Teraz porozmawiajmy o tym, jaka jest wiara dla przeciętnego człowieka, który nie wchodzi w subtelności psychologii, filozofii lub różnych religii.

Więc powszechnie uważa się, że wiara jest uznaniem prawdy, której nie można sprawdzić za pomocą logicznych, faktycznych, doświadczalnych lub innych środków. W matematyce podobne pojęcie nazywa się aksjomatem.

Okazuje się więc, że wiara jest niedozwolonym faktem, co jest uzasadnione czysto subiektywnym przekonaniem, nie wymaga potwierdzenia, ale czasami może je próbować.

W związku z tym pojawia się pojęcie "zaufania". Ten stan jest podstawą wszystkich stosunków społecznych. Uwzględniając lojalność, zależy to od pewnych zasad, które w razie naruszenia przekładają związek na inną kategorię – zdradę.

Zanim jednak zostaną spełnione warunki, pojęcie to oznacza bezwarunkową zdolność podmiotu do przekazania pewnych praw, informacji, rzeczy lub osób do przedmiotu zaufania.

Bertrand Russell pisze, że jak tylko powstaną jakieś dowody, nie ma wątpliwości co do wiary. Wtedy mówimy już o wiedzy.

Przedmiot i Temat Wiary

Po krótkim określeniu podstawowej koncepcji tego, czym jest wiara, warto zacząć ją pogłębiać. Teraz postaramy się oddzielić przedmiot i przedmiot.

Pierwszy zwykle nie czuje się w ogóle. Żaden z pięciu zmysłów człowiek nie jest w stanie zrealizować obecności celu wiary. Inaczej byłoby empirycznym dowodem fizycznej egzystencji.

Tak więc obiekt dla społeczeństwa jest wyłącznie w stanie możliwości. Chociaż dla osoby fizycznej lub grupy ludzi wydaje się być realna w rzeczywistości. Ze względu na różne procesy w ciele, można go odczuć psychicznie, emocjonalnie, przenośnie.

Przedmiotem jest cała ludzkość jako całość, a każda osoba w szczególności. Jeśli spojrzymy na ten kąt, wtedy wiara oznacza związek osoby lub społeczeństwa z obiektem.

Na przykład starożytni wierzyli, że grzmot to ryk z rydwanów bogów, którzy się z nimi gniewają i wysyłają błyskawice. Było to powiązanie prymitywnego społeczeństwa z podobnym zjawiskiem naturalnym, które wywołało panikę i przerażenie. Dzisiaj, ze względu na odkrycia naukowe, nawet uczeń wie, że są to tylko procesy w atmosferze planety. Nie są animowane w jakikolwiek sposób, są po prostu mechaniczne.

W związku z tym zmieniła się także wiara. Nie poświęcamy "strasznych grzmotów", aby ocalić nasze życie, w przeciwieństwie do starożytnych ludzi, którzy szczerze wierzyli w celowość takiego zachowania.

Zrozumienie religii

Wiara duchowa jest często zastępowana przez synonimy, takie jak religia, dogmat i nauki religijne. Możesz usłyszeć terminy "chrześcijaństwo", "chrześcijańska religia" i "wiara chrześcijańska". Często w staroświeckim dialogu jest to samo.

Pod słowem "wierzący" w kontekście religijnym rozumiemy zwolennika pewnego obrazu świata, który popiera poglądy jednej z istniejących religii.

Jeśli zapytamy o wiarę, chrześcijan, muzułmanów lub innych przedstawicieli monoteistycznych światopoglądów, usłyszymy, że jest to najważniejsza cnota człowieka. W przypadku braku tej jakości, wiele wydarzeń jest po prostu niemożliwe zarówno podczas życia, jak i po śmierci wierzącego.

Na przykład w religiach Abrahamowych wszystkich niewierzących i wątpliwych czeka wieczna męka w piekle lub piekle.

Starożytni mędrcy, których odbicia są szkicowane w różnych pismach, prowadzą zdumiewające przykłady na ten temat z życia codziennego.

Jeśli weźmiecie przykład rolnika. Może być chrześcijaninem, poganem, a nawet ateistą, ale jego wiara opiera się na jego pracy. Nikt nie zainwestuje ciężkiej pracy w kultywowanie pola, siewu ziaren, nie wierząc w przyszłe obfite plony.

Socjologia

Podstawą współczesnego społeczeństwa zachodniego jest wiara chrześcijańska. Jej zasady regulują relacje międzyludzkie na niemal wszystkich kontynentach.

Ale socjologowie potrzebują oddzielić religię od wiary. Mówią, że ta pierwsza jest bardziej przeznaczona do stłumienia istoty ludzkiej w jednostce. Jeśli chodzi o to, co jest naprawdę zainteresowane tylko wierzącym, jego potrzebami i korzyściami. Prawdziwe pragnienia człowieka są nieodłącznie związane z pragnieniem altruistycznej pomocy Kościoła lub księdza.

Naturalne myśli ludzi oparte są wyłącznie na egoizmie, który wprowadza się w ramy norm społecznych zachowania. W związku z tym wiara musi być postrzegana tylko z tego punktu widzenia.

Tak więc socjologowie nie są zainteresowani zjawiskiem samej wiary, ale w rezultacie czego prowadzi w społeczeństwie. Studiując różne religie, naukowcy doszukują się aspiracji ludzi poprzez udział w grupach, sektach, aszramach i innych związkach, tworząc optymalne warunki dla indywidualnego szczęścia.

Psychologia

Psychologowie przede wszystkim deklarują, że wszelkie przekonania są subiektywne. Dlatego też nie ma wątpliwości jakiegokolwiek pojedynczego zjawiska, dokładnie identycznego dla wszystkich uczestników. Wszyscy postrzegają i czują się najlepiej jak potrafią, postawy, poprzednie kontuzje i wątpliwości.

Z punktu widzenia psychologii wiara chrześcijańska opiera się na braku sprzeczności. Nie ma jasnych pytań, a opinie zwykłych parafian nie są dla nikogo interesujące. Pastor musi dbać i poprowadzić swoje trzody do zbawienia.

Tak więc, psychologia odnosi się do wiary jako jej przeciwieństwa. Nie można jej zrozumieć, zmierzyć ani wyliczyć. Jest to coś porównywalnego do notorycznie "ludzkiego czynnika", co prowadzi do nieoczekiwanych konsekwencji.

Teologia

Ta dyscyplina wiaruje w podstawę wiedzy o świecie. "Wierzę więc, że istnieje."

Problemy te w teologii są podzielone na szerokie i wąskie rozumienie.

W pierwszym przypadku badanie obejmuje całą naukę, badając nie tylko treść koncepcji, ale również jej realizację w naszym świecie. Oznacza to, że szczególną uwagę przywiązujemy do wiary jako praktyki życiowej i osobistego stosunku człowieka z Bogiem.

W wąskim sensie wiara jest związkiem i wiedzą Najwyższego przez ludzi, których Pan wszczął. Oznacza to, że prawosławna wiara mówi o zrozumieniu Boga tylko za pomocą środków, które sam dał. Obejmuje to przede wszystkim rewelacje.

Bóg jest postrzegany jako niepoznawalny. Dlatego możemy tylko wiedzieć, co nam przekazuje, na podstawie ludzkiej zdolności do zrozumienia.

Ateiści

W ramach tego artykułu warto wspomnieć coś takiego jak ateizm. Jeśli zwrócimy się do tłumaczenia tego pojęcia, oznacza to "bezbożność".

W rzeczywistości ateizm jest wiarą w człowieka, nauki i postępu. Ale samo pojęcie "wiary" jest niedopuszczalne. Ateizm naukowy twierdzi, że podstawą postaw swoich zwolenników jest przyjęcie dobrze uzasadnionych i udowodnionych faktów, a nie wiara w mity.

Takie postrzeganie świata po prostu próbuje opisać świat materialny, nie dotykając w ogóle sprawy Boga i wiary.

Materialiści

W czasach radzieckich materializm był znany jako wiara w Rosji. Właśnie ten światopogląd był apelem do nauki i ateizmu, który próbował zastąpić poprzednie zasady społeczne.

Jednak dzisiaj zwolennicy tej filozofii mówią o niej jako o wierze. Obecnie materializm jest bezwarunkowym przekonaniem, że materia jest pierwszorzędna, a duch jest drugorzędny.

W ten sposób wiara w człowieka i jego zdolność do rządzenia światem oraz z właściwym rozwojem i wszechświatem stanowią podstawę tego światopoglądu.

Wiara w starożytnych społeczeństwach

Porozmawiajmy teraz teraz o tym, co stało się przed pojawieniem się pierwszych systematycznych światów.

W pierwotnym społeczeństwie ludzie po raz pierwszy obdarzyli duszą wszystkie obiekty, żyjące istoty, obiekty krajobrazowe i zjawiska przyrodnicze . Ten światopogląd jest dziś nazywany animizmem.

Następnie pojawia się fetyszyzm (wiara w nadprzyrodzoną moc pewnych przedmiotów), magię i szamanizm (wiara w zdolność człowieka do kontrolowania natury).

Ale pomiędzy tymi poglądami, ateizmem i późniejszym powrotem do duchowości, jest długa podróż, jaką ludzkość dokonała w różnych religiach.

Chrześcijaństwo

Mówienie o postawach wobec wiary w indywidualne religie powinno zaczynać się od chrześcijaństwa, podobnie jak z najbardziej powszechnym przekonaniem o planecie. Ten światopogląd ma ponad dwa i pół miliarda zwolenników.

Wszystkie podstawowe aspiracje prawdziwego chrześcijanina mają na celu zbawienie. Teologowie twierdzą, że fundament wiary leży nie tylko w dążeniu do Pana, ale również od wydarzeń w prawdziwym życiu. Jeśli spojrzymy na historię ludzkości, zobaczymy, że obraz nie zmienia się przez całe tysiąclecie. Jak słusznie zauważył Fromm, historia jest zapisana we krwi.

Właśnie na tym polega wiara ortodoksyjna. Tutaj podstawą jest grzech pierworodny. Kapłani twierdzą, że państwo, w którym żyjemy, jest wynikiem różnych pożądań ciała, umysłu i duszy. Dlatego w czasie tego świata konieczne jest wykupienie, naprawienie tej nieprawidłowej pracy, tak aby po śmierci powinno się poczuć szczęście w raju.

Rosyjska wiara zawsze starała się o świętość. Na tym terenie dzieją się cuda w komórkach, a inni ludzie Boży podróżują z umiejętnością uzdrawiania, głoszenia kazań i innych darów.

Islam

Muzułmanie bardziej traktują kwestie wiary. Tutaj "Iman" (wiara) oznacza zupełną i bezwarunkową akceptację wszystkiego, co Prorok Muhammad przekazał ludziom. Jakakolwiek wątpliwość, nawet w jednym z sześciu "filarów" islamu, przekształca muzułmanina w kafir. W takim przypadku będzie musiał szczerze pokutować i przeczytać szachę, pod warunkiem, że rozumie każde słowo.

Podstawą islamu jest sześć podstawowych przepisów: wiara w Boga, aniołów, książek, posłańców, dzień sądu i przeznaczenie przeznaczenia. Ortodoksyjny muzułmanin powinien poznać wszystkie "filary", modlić się pięć razy dziennie i nie popełniać nawet najmniejszych wykroczeń.

W ten sposób wiara w przyszłość zostaje odrzucona. Fatalizm muzułmanina z jednej strony polega na tym, że nic nie zależy od osoby, wszystko zostało już napisane w Wielkiej Księgacie i nikt nie może zmienić przeznaczenia. Z drugiej strony jest szczere przekonanie, że Bóg wybrał tylko najlepsze dla swoich dzieci, a takie złe zdarzenia są po prostu lekcjami.

Judaizm

Jeśli porównać judaizm z innymi religiami, otrzymasz pewną niespójność. Tutaj wiara nie jest umieszczona ponad wiedzą. Tutaj próbują odpowiedzieć na każde pytanie, nawet najbardziej mylące, ponieważ uważa się, że tylko pytając, można poznać prawdę.

Niektóre źródła odnoszą się do interpretacji cytatu Havakkuk. Powiedział, że prawdziwy sprawiedliwy tylko przez swoją wiarę będzie żył. Ale w hebrajskim tłumaczeniu słowo "emuna" oznacza "zaufanie".

Dlatego też istnieje dalsze uzasadnienie i porównanie tych dwóch pojęć. Wiara jest niezaspokojonym uczuciem prawdy obiektu lub zdarzenia. Zaufanie opiera się na wiedzy na temat pewnych zasad, które są przestrzegane przez obie strony.

Dlatego Żydzi uważają, że Wszechmogący wysyła tylko prawo, dobre i dobre. Fundament życia ludzkiego leży dokładnie w ufności w Panu, który z kolei jest fundamentem wszystkich przykazań.

Stąd wzrost wiary w przyszłość, jako ciągły proces rozwoju i poprawy ludzkiej duszy.

Buddyzm

Wielu uważa, że buddyzm jest jedną z najpopularniejszych religii świata. Ale w rzeczywistości jest to przekonanie filozoficzne. Jeśli zwrócimy się do historii powstania tego zjawiska, a także jego filozofii, zobaczymy ogromne różnice, na przykład z przekonań Abrahama.

Buddyści nie rozpoznają grzechu pierworodnego. Co więcej, uważają karmę za prawo podstawowe, które nie jest kodeksem moralnym. Dlatego grzech nie ma charakteru niemoralnego. To jest prosty błąd, człowiek popełnia błąd na drodze do oświecenia.

Budda powiedział, że głównym celem jest osiągnięcie oświecenia. W tym są cztery szlachetne prawdy i ośmiornica. Jeśli wszystkie myśli, mowy i akcje są skorelowane co drugi z tymi dwoma postulatami, można przerwać koło samsary (odrodzenie) i dotrzeć do nirwany.

W ten sposób dowiedzieliśmy się, jaka jest wiara. Mówiliśmy o znaczeniu tego zjawiska zarówno dla naukowców, jak i dla wierzących różnych religii.