W czasie wojny, dzieci, wojennego dzieciństwa. Wyczyny dzieci w wojnie

22 czerwca 1941 dla większości ludzi zaczęło się jako normalny dzień. Oni nawet nie wiedzą, że wkrótce nie będzie już, że do szczęścia, a dzieci, które urodziły się lub zostanie urodzone od 1928 do 1945, skradzione dzieciństwo. Cierpiał u dzieci wojennych nie mniej niż dorośli. Wielkiej Wojny Ojczyźnianej na zawsze zmieniło ich życie.

Dzieci w czasie wojny. Dzieci, którzy zapomnieli, jak się płakać

W wojnie dzieci zapomnieli, jak się płakać. Kiedy dotarli do faszystów, a potem szybko sobie sprawę, że nie można płakać, albo dostać strzał. Nazywane są „dzieci wojny”, nie ze względu na ich datę urodzenia. Wojna przyniosła im. Widzieli prawdziwy horror. Na przykład, często hitlerowcy rozstrzelali dzieci po prostu dla zabawy. Zrobili to po prostu zobaczyć, jak uciekają w przerażeniu.

I może wybrać żywy cel w celu wykonywania w dokładności. Dzieci nie mogą pracować ciężko w obozie, więc mogą zabić bezkarnie. Więc pomyślałem nazistów. Czasami jednak w obozach koncentracyjnych było dziełem dzieci. Na przykład, często mają dawców krwi dla żołnierzy armii Trzeciej Rzeszy … Albo mogliby zrobić, aby usunąć popiół z krematorium i przyszyć do worka, po czym nawozić ziemię.

Dzieci, które nie chciały

Jest to niemożliwe, aby sądzić, że obozy pracy wyjeżdżali dobrowolnie. Ta „dobra wola” zawarte lufę maszynie w plecy. Przydatne i nieprzydatne dla faszystów „sortowane” bardzo cyniczny. Jeśli dziecko sięgnął po znaku na ścianie baraku, był niezdolny do pracy, służyć jako „Greater Niemczech”. I nie posiadają – zostały wysłane do komory gazowej. Dzieci nie były konieczne do Trzeciej Rzeszy, więc los mieli tylko jeden. Nawiasem mówiąc, dom nie jest wszystko czeka na szczęście. Zbyt wiele dzieci w Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, stracił wszystkich swoich krewnych. Oznacza to, że w ojczyźnie czeka na nich tylko w domu pół zagłodzone dzieci i młodzieży w okresie powojennej dewastacji.

Dzieci wychowywane twardą i prawdziwe męstwo

Zbyt wiele dzieci są już w 12 lat dostał się do maszyn w fabrykach, pracował na budowach, jak dorosłych. Ze względu na daleko nie dziecko trud ich dojrzewaniu wcześnie i został zastąpiony przez jego braci i sióstr zmarłych rodziców. To dzieci w wojnie 1941-1945. Pomogli aby utrzymać się na powierzchni, a następnie przywrócić gospodarkę kraju. Mówią, że nie ma dzieci w wojnie. To jest w istocie. W czasie wojny pracowali i walczyli razem z dorosłymi, zarówno z przodu domu i armii i oddziałów partyzanckich.

To było powszechne, że wielu nastolatków sami dodane rok lub dwa, i poszedł do przodu. Wielu z nich oddało życie zatrzymać się po ostrą amunicją, karabiny maszynowe, granaty, karabiny i innych rodzajów broni, a następnie przekazał je do partyzantów. Wiele były zaangażowane w partyzanckiej inteligencji, spójnej pracy w jednostkach Avengers ludzi. Pomogli zorganizować nasz podziemny ruch trafia jeńcy uratowali rannych, spalone niemieckie magazyny z bronią i żywnością. Co ciekawe, w czasie wojny walczył nie tylko do chłopców. Dziewczyny zrobił to z nie mniejszą heroizmu. Szczególnie wiele z tych dziewcząt były na Białorusi … Odwaga, męstwo te dzieci, zdolność do poświęcenia dla dobra tylko jednej bramki, zrobiła wielki wkład w zwycięstwo. Wszystko to prawda, ale te dzieci zginęły dziesiątki tysięcy … oficjalnie w naszym kraju w tej wojnie zginęło 27 milionów ludzi. Żołnierze z nich – tylko 10 milionów. Inne – cywilów, głównie kobiet i dzieci. Dzieci, które zmarły w czasie wojny … Ich liczba jest niemożliwa do obliczenia dokładnie.

Dzieci, które były chętny do pomocy przód

Od pierwszych dni wojny, dzieci będą we wszystkich możliwych sposobów, aby pomóc dorosłym. Oni zbudowali fortyfikacje, zbierając złom i roślin leczniczych, wzięli udział w zbiórce artykułów dla wojska. Jak już wspomniano, dla dzieci dni pracowali w fabrykach zamiast ojców i starszych braci, którzy poszli do przodu. Zostały one zebrane maski wykonane bomby dymne, bezpieczniki min bezpieczniki do granatów ręcznych. W warsztatach szkolnych, w których przed wojną dziewczęta klas pracujących, obecnie są one szyte bieliznę i koszulę dla wojska. Dzianiny i ciepłe ubrania – skarpety, rękawice, szyte woreczki na tytoń. Dzieci pomogły i rannych w szpitalach. Ponadto pisali pod dyktando swoich listów do krewnych i koncertów nawet umieścić i przedstawień, który budzi uśmiech u dorosłych mężczyzn, wyczerpany wojną. Wyczyny są wykonywane nie tylko w walce. Wszystkie powyższe – to również wykorzystuje dzieci w czasie wojny. I głód, zimno i choroby w obu rozpatrywanych rachunki ze swojego życia, którzy nie mieli jeszcze czasu, aby zacząć naprawdę ….

synów Pułku

Bardzo często w czasie wojny, wraz z rodzicami, młodzież 13-15 lat walki. To nie było coś bardzo niesamowite, t. I. W armii rosyjskiej przez długi czas byli synami pułku. Najczęściej był to młody perkusista lub Jung. Na Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, że kiedyś dzieci, które straciły rodziców, zabitych lub deportowanych przez Niemców do obozów koncentracyjnych. To było najlepszym rozwiązaniem dla nich, że jest. To. Być sam w okupowanym mieście był najgorszy. Dziecko w takiej sytuacji grozi tylko z głodu. Ponadto Niemcy czasami rozbawiony i głodne dzieci rzucił kawałek chleba … a potem wystrzelił serię z automatu. Dlatego Armia Czerwona, jeśli przekazywane w takich dziedzinach, jest bardzo wrażliwy na dzieci i tak często przyjmował je z niego. Jak wspomniano Baghramian często odwagę i pomysłowość synów pułku zdumiony nawet doświadczonych żołnierzy.

Wyczyny dzieci w wojnie zasługują na szacunek nie mniej niż dorośli wyczynów. Według rosyjskiego Ministerstwa Obrony Central Archives, walczył w armii 3500 dzieci w czasie II wojny światowej, którego wiek wynosi mniej niż 16 lat. Jednak dane te mogą nie być dokładne, tj. A. Oni nie biorą pod uwagę młodych bohaterów grup partyzanckich. Pięć przyznano najwyższe odznaczenie wojskowe. O trzy z nich zostaną omówione bardziej szczegółowo, chociaż to było daleko od wszystkich, szczególnie wyróżnili się w dzieciach wojennych są bohaterowie, którzy zasługują na wzmiankę.

Wala Kotik

14-letni Wala Kotik był harcerzem partyzant nazwany w kadrze Karmelyuka. On – młody bohater ZSRR. Pobiegł na posyłki Szepetowka organizacja wojskowa do eksploracji. Jego pierwszym zadaniem (i to ona została pomyślnie zakończona) było wyeliminowanie oddział żandarmerii polowej. Zadanie było daleko od poprzedniej. Wala Kotik zmarł w 1944 roku, po 5 dniach od 14 odwrócił.

Lenya Golikow

16-letni Lenya Golikow był harcerzem czwarte Leningrad Partisan Brigade. Od początku wojny, udał się do partyzantów. Cienki Lenya wyglądała jeszcze młodziej niż 14 lat (dokładnie tak, jak to było w czasie wybuchu wojny). Był przebrany za żebraka chodził po wsi i komunikować się ważne informacje do partyzantów. Lenya udział w 27 bitwach, osłabione pojazdy z amunicją i kilkanaście mostów. W 1943 roku jego oddział nie był w stanie wydostać się z otoczeniem. Udało im się przetrwać kilka. Leni nie było wśród nich.

Zina Portnov

17-letni Zina Portnov był zwiadowca armii partyzanckiej Woroszyłow na terytorium Białorusi. Była również członkiem Komsomołu podziemnej organizacji młodzieżowej „Młody Avengers”. W 1943 roku została przypisana, aby dowiedzieć się przyczyny upadku organizacji i nawiązać kontakt z podziemiem. Po powrocie do oddziału, została aresztowana przez Niemców. Podczas jednego z przesłuchań, złapała pistolet faszystowski inspektora i zastrzelił go i dwóch innych faszystów. Próbowała uciec, ale został schwytany. Jak wspomniano w książce „Zina Portnov” pisarz Wasilij Smirnow, dziewczynka starał i wyrafinowane, więc zadzwoniła nazwiska innych członków podziemia, ale była firma. W tym celu Niemcy nazwali go w swoich protokołach „radzieckiego Bandidas”. W 1944 roku został zastrzelony.