Kwaśny deszcz i jego konsekwencje

Kwaśny deszcz jest naturalnym osadem o kwasowości, który jest kilkakrotnie wyższy niż zwykle. Do tej pory naukowcy jeszcze nie ustalili wszystkich efektów kwaśnych deszczy. Jasne jest tylko, że umycie wodą deszczową w celu poprawy stanu skóry twarzy, jak było to około 20 lat temu, nie może być kategorycznie. Wynika to z faktu, że kwaśne deszcze mogą mieć negatywny i nieprzewidywalny wpływ zarówno na twarz, jak i na zdrowie. Nie rekompensujemy ich szkody dla całego świata żywego, gospodarki i rolnictwa.

Kwaśny deszcz: przyczyny i konsekwencje

Wszelkie opadanie padające na ziemię, pomimo czystości zewnętrznej, w rzeczywistości zawiera najmniejsze cząstki pyłu, wszelkiego rodzaju drobnoustroje patogenne, pyłki roślin z całego świata, zarodniki grzybów, a także ciężkie metale uwięzione w atmosferze wraz z emisją fabryk i fabryk. Wszystkie te wtrącenia w deszczową pogodę płyną na głowę mieszkańców Ziemi i trudno sobie wyobrazić, co jest zagrożeniem.

Wszyscy znają fakt negatywnego wpływu kwaśnych deszczów na stan całego otaczającego środowiska. Z biegiem czasu stężenie soli metali ciężkich, które są bardzo toksyczne, takie jak ołów i kadm, wzrasta w zbiornikach wodnych. Ekologowie i lekarze z tego powodu zdecydowanie nie zalecają kąpieli w ogóle lub rzadko chronią się przed skutkami kwaśnych deszczy, ponieważ reakcja organizmu może być nieprzewidywalna.

Kwaśny deszcz poważnie wpływa na organizm człowieka, jeśli ich skład obejmuje mangan, którego zawartość może być ogromna. Mangan blokuje kanały komórek nerwowych, co powoduje silne zmęczenie, zmniejsza skuteczność, senność, osłabienie, zawroty głowy, nudności. Nie mniej niebezpieczne jest aluminium, które stopniowo gromadzi się przez kilka lat, może wpływać na rozwój wszelkiego rodzaju chorób neurologicznych.

Kwaśny deszcz może wystąpić z powodu spalania paliw kopalnych, podczas gdy tlenki azotu i siarki wchodzą do atmosfery. Tlenki siarki, połączone w atmosferze z kropelkami wody, tworzą kwas siarkowy, które padają z deszczem, powodują szkody dla gospodarki i przyrody (rybołówstwo, leśnictwo i rolnictwo itp.). Lasy europejskie są uszkodzone przez prawie 38% powierzchni, jest prawdopodobne, że gdy gleba jest zakwaszona na ogromnych obszarach, powstało nieodwracalne szkody. Kwaśny deszcz miał negatywny wpływ na glebę w Ameryce Północnej, Europie i Azji, a ostatnio pojawiły się doniesienia o zniszczeniu żywego świata wód morskich.

Najbardziej niepokojącym aspektem konsekwencji emisji siarki jest niemożność wpłynięcia na problem, nawet kontrolowanie emisji w zakładach.

Uszkodzenie środowiska jest trudne do oszacowania, ponieważ zależy to od składu gleby i podłoża. Niemniej jednak, jest bardziej wrażliwa na wrażliwość na glebę krzemionkową, na cienką warstwę gleb i miękkiej wody z tych obszarów, na których spada opad. Wynika to z niewystarczającej rozpuszczalności skalistych skał i braku substancji alkalicznych w wodzie , co może zmiękczyć zmianę kwasowości. W konsekwencji następuje znaczne zmniejszenie liczby ryb w zbiornikach.

W dzisiejszym świecie wpływ na troposferę przyjęto w skali globalnej, dlatego ważne jest, aby nawiązać współpracę międzynarodową w celu zbadania tego problemu oraz, w razie konieczności, podjęcia konkretnych działań.

Rozwiązaniem problemu zanieczyszczeń atmosferycznych dwutlenkiem siarki jest zmniejszenie zużycia energii, poprawa kontroli nad emisjami lub poszukiwanie i tworzenie alternatywnych metod wytwarzania energii elektrycznej.