Aron Raymon: doktryna socjologiczny

Francuski uczony pochodzenia żydowskiego filozofa i socjologa, politologa,, poglądy polityczne Liberalno Aron Raymon jest założycielem epistemologicznych prądy w filozofii historii, którego kibice byli przeciwko temu, że historia została interpretowane w kategoriach pozytywizmu. Sam Raymond zalecał globalizacji i deideologization naukę. Jest także zwolennikiem teorii społeczeństwa przemysłowego. Aron Raymon przyczynił się do recepcji niemieckiej socjologii, na przykład, system idei Maxa Webera we Francji. Jako dziennikarka, on jest autorem ponad 30 książek. Przez pewien czas był to felietonista polityczny dla gazety „Le Figaro”. Na podstawie swoich przekonań politycznych, uważał, że państwo powinno stworzyć przepisy, które zagwarantują wolność, równość, pluralizm, oraz zapewnić ich wdrożenie.

Aron Raymon: biografia

Przyszły uczony urodził się w 1905 roku w Lotaryngii, w Rambervillers, syn żydowskich emigrantów, całkowicie zasymilowane w ich otoczeniu. Jego ojciec, Gustaw Aron, był profesorem prawa i matki – Syuzan Levi – świecka kobieta, rodem z Alzacji. Wkrótce rodzina przeniosła się do Paryża.

Edukacja Aron Raymon był w École Normale Supérieure. Tutaj poznał Jean-Paul Sartre. Przez całe swoje życie, byli najlepszymi przyjaciółmi, ale w tym samym czasie inteligentnymi przeciwnikami. Raymond świecił swoją wiedzę i egzamin z filozofii w stopniu agrégé zebrał największą liczbę punktów i zajął pierwsze miejsce. To było naprawdę wielkie wyzwanie! Tymczasem Sartre nie wydał i nie zdały egzaminu. W wieku 25 lat, Raymond został doktorem filozofii historii.

w Niemczech

Po ukończeniu Szkoły Paryskiej Aron udał się do Niemiec, by wykładać w Kolonii i Berlinie uniwersytetach. Tu widzi jak naziści spalili „inteligentny” książkę. To było wtedy, że produkowane awersję do totalitaryzmu i faszyzmu. Gdy przyszedł władzy w Niemczech Hitlera, musiał wrócić do Francji ze względu na ich bezpieczeństwo.

nauczanie

Wracając do domu, zaczął nauczać filozofii społecznej i socjologię na Uniwersytecie Le Havre (nie mylić z Harvardu). Od 1934 roku wykłada na około 5 lat i pracowała jako sekretarka w Ecole Normale Supérieure, który po jego zakończeniu.

Następnie Aron Raymon przeniesiony do Tuluzy, gdzie wykładał filozofię społeczną. Przed rozpoczęciem II wojny światowej brał udział w paryskim Colloquium Walter Lippmann, nazwany na cześć słynnego amerykańskiego dziennikarza. Ten inteligentny Spotkanie zostało zorganizowane przez Louis Rougier.

Wojna w życiu Arona Raymona

Jak już wspomniano, przed wybuchem wojny był profesorem filozofii społecznej na Uniwersytecie w Tuluzie miasta. Rzucanie pedagogiczną, poszedł do przodu, aby służyć w Siłach Powietrznych we Francji, a po armia została pokonana i rodzimy kraj został zajęty przez Niemców, udał się po drugiej stronie Kanału, do Albionu.

Tutaj, przylega do ruchu „Fighting France”, która była pod kierunkiem Charlesa de Gaulle'a i na którym działał magazyn patriotycznej „France Free”. Aaron został jego redaktorem. Broszura granicą, staryutsya one utrzymać morale swoich rodaków.

Raymond Aron: Etapy rozwoju myśli socjologicznej

Po niemieccy najeźdźcy opuścić Francję, naukowiec wraca do domu i wznawia nauczanie. Tym razem trafia w Krajowej Szkole Administracji, a także w politissledovany Paris Institute, gdzie wykłada socjologię.

Wczesne socjologiczne widoki Arona są pod wpływem neo (Baden szkolnego). W swoich pismach, odmówiono mu prawa rozwoju społeczeństwa i głosił skrajny relatywizm, że granice na irracjonalności.

Później przeniósł się z dala od ekstremów a priori i relatywizmu i zbliżył się do pozycji Max Weber w swojej teorii „typów idealnych” w badaniu historii. W swoich pracach naukowych dotyczących historii socjologii, Aron sympatyzował z konserwatywne tendencje Durkheim i Tocqueville'a. Był zawsze stara się stworzyć „alternatywa” wersja materializmu historycznego.

Doktryna Arona

Jest jednym z autorów koncepcji de-ideologizacji. Piastował stanowisko zaprzeczając względnie obiektywnych praw historycznych, dialektyka interakcja stosunków produkcji i sił wytwórczych, jak również koncepcja tworzenia gospodarczej i społecznej.

Socjologia Arona Raymona bierze za przedmiot badań społecznych pochodzącej od czynników subiektywnych, takich jak motywacja, orientacja wartość składnika przedmiotów Akcja, punktu widzenia kogoś, kto badał. Takie podejście, zgodnie z poglądami Arona, to nowy, „non-ideologiczna” teoria społeczeństwa. Jest to jedyna poprawna teoria, gdyż badania „które istnieje w rzeczywistości.”

Jak już wspomniano, Aaron jest również założycielem ogólnej teorii całego społeczeństwa przemysłowego. Uważał się wyznawcą Saint-Simona i długich i często o nich.

Najbardziej znanym dziełem Raymond

Jak już wspomniano, jest również dziennikarzem i autorem ponad 30 książek, wśród nich najbardziej znany jest „opium intelektualistów”. Raymond Aron napisał ją w 1955 roku. Zrobiła splash. Spory dotyczące tej książki nie zatrzymują się dzisiaj. To jest wciąż aktualne.