Mieszać w filozofii – co to jest? Ruch i rozwój w filozofii

Jeden z najstarszych kategoriach filozoficznych jest sprawą. Pojęcie to było pierwotnie bardzo specyficzny, to rozwinięty, rozbudowany, a ostatecznie przekształcił się w opisie obiektywnej rzeczywistości, która może czujemy.

Najbardziej rodzajowa definicja tej kategorii jest identyczna jest świat, jak to jest rozumiane przez filozofię. Ruch, przestrzeń, czas, są jego atrybuty. W tym artykule będziemy mówić o jednym z najważniejszych kategoriach filozoficznych. Chodzi o ruch. Można powiedzieć, że termin ten obejmuje wszystkie procesy zachodzące w przyrodzie i społeczeństwie.

Pojęcie ruchu w filozofii

Można powiedzieć, że ta kategoria opisuje sposób istnienia materii. W zasadzie, w sposób bardzo ogólny ruch filozofii – jakiekolwiek zmiany w interakcji istotnych przedmiotów, przejście z jednego stanu do drugiego. To wyjaśnia różnorodność świata. Bez niego trudno wyobrazić sobie samopoczucie. Po tym wszystkim nie – oznacza to ruch. Każda inna istota praktycznie udowodnić. To jest niemożliwe do wykrycia, ponieważ nie wchodzi w interakcje z żadnymi przedmiotami lub z naszej świadomości.

Materia i ruch w filozofii zbyt powiązane. Nie mogą istnieć jedno bez drugiego. Dlatego ruch jest uważany za absolutne pojęcie filozoficzne. A reszta, wręcz przeciwnie, krewnego. Dlaczego? Faktem jest, że myśliciele zgadzają się z definicją pokoju jako jeden z rodzajów ruchu. Bardzo dobrze udowodnić, że astronomów. Jeżeli jakieś ciało, na przykład, jest w stanie spoczynku na ziemi, porusza się w stosunku do innych planet i gwiazd.

Aporia – czy istnieją zmiany i procesy?

Nawet w starożytnym świecie zwrócił uwagę na sprzeczności problemu. Mieszać w filozofii – jest, z punktu widzenia szkoły Eleatów, z zastrzeżeniem szczególnego rodzaju rozumowania – paradoksów. Ich autor, Zenon Powszechnie uważa się, że niemożliwe jest, aby myśleć bez sprzeczności. Dlatego myślę o ruchu niemożliwe. Filozof jest przykładem, że jeśli w praktyce najszybszy biegacz (Achilles) mógłby wyprzedzić powolnego żółwia, w sferze myśli, że jest to niemożliwe, przynajmniej ze względu na czas, aż zwierzę roi od jednego punktu do drugiego, człowiek potrzebuje również czasu aby tam, gdzie to było. I to już nie ma. I tak w nieskończoność, która dzieli przestrzeń.

To samo dzieje się, gdy oglądamy lot strzały. Wydaje nam się (nasze zmysły mówią o tym), że jest w ruchu. Ale za każdym razem, gdy wysięgnik jest (reszta) w pewnym punkcie przestrzeni. W związku z tym, co widzimy, nie jest zgodne z tym, co można sobie wyobrazić. A ponieważ uczucia są drugorzędne, nie ma ruchu.

jedność

Jednak nawet w starożytności nie było krytyka z tych stwierdzeń. Na przykład, przed paradoksów eleaci rozsławione autorytet świata starożytnego Arystotelesa. Mieszać w filozofii – jest jednością z przestrzeni i czasu – twierdził myśliciel. Oni nie istnieją w izolacji. Dlatego mechanicznie podzielić je na nieskończonych punktów – błędne i nielogiczne. Świat jest lotny, rozwija się dzięki konfrontacji z elementów i zasad, a konsekwencją tego jest wielorakie. Zatem ruch i rozwój w filozofii zaczął być zidentyfikowane. Świadczy o tym pojawiła się w renesansie. W wyznaczonym czasie był to bardzo popularny pomysł, że jedno i drugie dlatego, że cały świat – staje się areną duszy lub życia. Ostatni rozproszone w całej egzystencji. Nawet sprawa jest animowana, a więc rozwija.

źródło

Jednak w dzisiejszych czasach filozofowie zaczęli szukać, co jest podstawą ruchu. Zidentyfikowali stało masy, a drugi jest wyposażony bezwładności. Dlatego lepszym wyjaśnieniem niż fakt, że ktoś taki jak Boga lub Istoty Najwyższej, wydał „pierwszy impuls”, a potem wszystko zaczęło się rozwijać i przenieść się na ustalonych przepisów, nie mógł myśleć.

W dobie mechanistycznego problemu ruchu wynika przede wszystkim z punktu widzenia deizmie. Jest to filozoficzna koncepcja, kilka konwertuje popularną teorię religijnej, że Bóg „rozpoczął” wszechświat jako zegar i dlatego jest jedynym oryginalnym źródłem i ruch w nim. Wyjaśnia przyczyny zmian w czasach Newtona i Hobbesa. Ale to nie jest zaskakujące, bo wtedy człowiek jest również uważany za coś skomplikowanego mechanizmu.

materializm

Marksiści też bardzo dużo mówił o ruchu. Są to przede wszystkim odrzucił ideę zewnętrznego źródła. Przedstawiciele tych poglądów pierwszy ogłosił, że ruch w filozofii – jest atrybutem materii. Która sama jest jego źródła. Można powiedzieć, że to jest self-rozwija się z powodu własnych sprzeczności. Ostatnie pchnięcie i zachęcić ją przenieść.

Przepływ masy jest na skutek oddziaływania różnych kontrastów. Są one powodem zmiany jego szczególnych warunków. Matter – to cały które nie mogą być zniszczone. To ciągle się zmienia. W związku z tym, że świat jest tak różnorodna. Jeśli występują jakieś procesy, które nie zmieniają strukturę obiektu, są one nazywane przekształceń ilościowych. A jeśli tego samego przedmiotu lub zjawiska jest wewnętrznie konwertowane? Następnie zmiany te nazywają jakości.

różnorodność

Materializm dialektyczny, wykonane koncepcję, która opisuje formy ruchu. W filozofii marksizmu było pierwotnie pięć z tych rodzajów zmian – od prostych do bardziej złożonych. Sądzono, że ta konkretna ruchu obniżenie jakości przedmiotu. Są źródłem specyfiki materialnego świata zjawisk.

W XIX wieku identyfikuje pięć takich formularzy. IT mechanika, fizyka, chemia, biologia i procesów społecznych. Każdy z nich ma materiał nośny – korpus, cząsteczek, białek, ludzi i społeczeństwa. Następnie jednak rozwój nauki wykazały, że podział ten nie jest całkowicie nieprawdziwe. Teoria form strukturalnych organizacji materii wykazały, że ruch mechaniczny jest z natury trudne, nie jest łatwe. Procesy fizyczne mają swoje poziomy mikro i makro. Okazało się, że każda organizacja strukturalna materii posiada własną skomplikowaną hierarchię, a liczba form ich ruchu dąży do nieskończoności.

rozwój

Zarówno matka, a społeczeństwo jest w ciągłym zmianom. Jeśli są one spójne, nieodwracalny i jakościowo są one nazywane rozwoju. Ruch i rozwój są bardzo połączone w filozofii. Drugi termin szerszy niż pierwsza wartość, ponieważ nie jest to ruch, który nie prowadzi do zmian jakościowych, takich jak ruch. Ale rozwój ma kilka poziomów i wartości. Na przykład o tym, jak nie było na świecie, gdzie idą, nie są mitologiczne i religijne wyjaśnienia, nie tylko naukowe.

W zrozumieniu materializmu dialektycznego, jest rozwój jako postęp. Oznacza to, że poziom strukturalnych wzrasta organizacja staje się trudniejsze. Jeśli jest odwrotnie, to się nazywa regresji. Ale jest to również rozwój. Tzw self-motion i charakter społeczeństwa. Powszechnie uważa się, że rozwój powszechnej jakości wszechświata.

Filozofia życia

Aby wyciągnąć pewne wnioski. Poszczególne szkoły ruchu myśli ontologicznie jest zrozumiałe, jest podstawą istnienia. Rozpoznaje nie tylko naturalną właściwość materii, ale także zasadę jedności świata i źródło jego różnorodności.

Mieszać w filozofii bytu – jest związek między czasie i przestrzeni. To – nie tylko atrybutem materii, ale także fundamentem życia przyrody, człowieka i społeczeństwa. Ruch nieodłączne sprzeczności i dialektyki. Jest to zarówno absolutnie i relatywnie, niestabilne i stabilne, to w pewnym momencie i nie zrobić. We współczesnym ruchu ontologii jest to również rodzaj ideału. Jest to kwestia subiektywnych procesów w świecie ludzkiej świadomości. Prawdopodobnie jest to ruch, że wielki Goethe nazywa szczęście.