Plan Dawesa jako sposób reanimacji gospodarczego Niemiec w połowie 1920 roku

Po upadku Cesarstwa Niemieckiego traktat wersalski został podpisany w pierwszej wojnie światowej 1914-1918. Przez jej warunkami, Niemcy musiały zapłacić reparacje do państw Ententy. Wielkość i okres rekompensaty nie jest dokładnie regulowane przez traktat pokojowy. W ciągu 2-3 lat, Niemcy miała do czynienia z trudnościami ekonomicznymi. W 1924 roku, plan Dawes został zaprojektowany w celu przywrócenia równowagi płatniczej gospodarki niemieckiej.

Francusko-niemiecki konfrontacja w Zagłębiu Ruhry

Jednym z krajów, które opierają się naprawy, była Francja. Kiedy Niemcy po rozpoczęciu poważnego kryzysu gospodarczego, problemy zaczęły się z wypłatą odszkodowań, prezydent Poincare postanowił wprowadzić wojsk francuskich w Zagłębiu Ruhry. Jak wiadomo, Ruhr – jest najbardziej bogatych zasobów regionu Niemiec. Istnieją różne gatunki węgla wydobywa, który w tym czasie był powszechnie stosowany w przemyśle i na kolei. Francuski inwazji na terytorium Niemiec miał kilka celów:

• zapewniają stały dopływ wypłat odszkodowań Francji;
• Dostęp do zasobów naturalnych dla niemieckich przemysłowców francuskich;
• Osłabienie wpływów Anglii i USA w polityce europejskiej.

Niemiecki opór trwał 8 miesięcy. Na jesieni 1923 roku rząd niemiecki zakończony fundusze na walkę z ekspansji francuskiej. Francja próbowała podporządkować samych Niemczech, które nie są zawarte w planach innych światowych przywódców.

Komisja prace ekspertów w celu zbadania sytuacji finansowej Niemiec

W listopadzie 1923 roku, społeczność międzynarodowa powołała komisję, która później opracowany plan Dawes. Działalność komisji z udziałem profesjonalnych ekonomistów z Europy, jak i indywidualnych ekspertów ze Stanów Zjednoczonych. Struktura ciało zostało utworzone dwa komitety. Pierwszy pracował nad przywróceniem waluty niemieckiej. Zakres drugiej ligi składał zapytań powrócić możliwości w stolicy kraju, pochodzące granicą. Te pieniądze mogły udać się do reanimacji gospodarki, ponieważ tylko pomyślny rozwój gospodarczy Niemiec może dostarczyć reparacji.

Opracowanie i przyjęcie strategii Ententy

14 stycznia 1924 w Londynie, otworzył posiedzenie komisji ekspertów. Ruszył ekspert społeczności amerykański prawnik Charles Dawes. Przed dołączeniem Komitetowi kilku dniach grupę doświadczonych finansistów odbyły się w Niemczech w celu zbadania rzeczywistego obrazu poziomu gospodarki. Na podstawie uzyskanych danych został opracowany raport, który upubliczniono na spotkaniu w Londynie.

Jeśli mówimy o planie Dawes w skrócie, że rozwiązał problem przywrócenia wypłacalności gospodarki niemieckiej na wypłatę odszkodowań. Struktura raportu została podzielona na trzy części. Początkowo pomysł był taki, że naprawa – to tylko dług zewnętrzny zachodnich partnerów w Niemczech, a nie sposób karę za trudy, że kraje Ententy doświadczonych w czasie wojny.

Dawes Plan wezwał do udzielania kredytu do niemieckiego ożywienia gospodarczego w wysokości 800 milionów marek. Główną różnicą pomiędzy tym kredytów z obecnych krajów programy pożyczkowe wspólnie z MFW było, że Niemcy zaliczyły Special Commissioners podatkowe zdolność do kontrolowania budżetu. Ponadto, Spółka utworzyła specjalny, który wyemitowany w zarządzaniu systemem kolejowym w Niemczech przez 40 lat. W rzeczywistości kontrolę nad strategicznym miejscu przeszła w prywatne ręce. Kontrola nad funduszami rząd stracił także dlatego, że prawo do drukowania waluty otrzymał specjalnie siedzibę banku, który był pod kontrolą aliantów. Dawes Plan określa również duży podatek na ludność. Głównymi źródłami powstawania funduszy naprawczych były firmy prywatne dochody i budżet państwa.

Konsekwencje polityki aliantów

Przyjęcie planu Dawes miał zarówno pozytywne, jak i negatywne konsekwencje dla krajów europejskich. Został osiągnięty:

• ustabilizowania sytuacji gospodarczej w Niemczech;
• wznowić wypłaty odszkodowania.

Punkty ujemne:

• zubożenie ludności;
• wprowadzenie podatków uciążliwych dla ludności doprowadziły do wzrostu poziomu nastrojów protestacyjnych w społeczeństwie;
• Dojście do władzy w 1933 roku, partia nazistów i Hitlera.