Po rozpadzie ZSRR? Mihail Siergiejewicz Gorbaczow

Upadek Związku Radzieckiego towarzyszyła procesowi dezintegracji systemu w kompleksie gospodarczego, struktury społecznej, sfer politycznych i społecznych w kraju. Po rozpadzie ZSRR, z 15 republik uzyskała niepodległość. Proces ten towarzyszy „parada suwerenności”. M. S. Gorbaczow (sekretarz generalny KC KPZR) ogłosiła zakończenie działalności na stanowisku. Wyjaśnił swoją decyzję „względami politycznymi”. Republiki, Rada przyjęła deklarację. Ten dokument oficjalnie twierdził zakończenie istnienia ZSRR (1991, grudzień 26).

Przyczyny upadku

Do tej pory historycy nie mogą dojść do porozumienia na temat tego, co dokładnie spowodowało ten proces to było możliwe, aby zapobiec sytuacji krytycznej i wewnętrzne zniszczenie kraju. W latach ZSRR aktywnie była degradacja władz, i zauważył dramatyczne starzenie starszych członków zespołu. Trzeba powiedzieć, że średni wiek osób w Biurze Politycznym, przez 80-tego roku wynosiła 75 litrów. Po pierwsze, co doprowadziło do „ery pogrzebie”. Następnie, najwyższa jednostka Gorbaczow wszedł. Michaił Gorbaczow stał się szybko zdobyć władzę i rozprzestrzeniania swoich wpływów ze względu na stosunkowo młodym wieku potem. W chwili jego wyboru na Sekretarza Generalnego piątej był 54. W latach ZSRR oznaczone wyjątkową monocetrycznych podjęciem decyzji. To prawo ma tylko „centrum federalnego” – Moscow. W większości przypadków, to doprowadziło do straty czasu i nieskutecznego wdrażania lokalnych rozwiązań. W związku z tym sytuacja ta doprowadziła do ostrej krytyki w regionach. Niektórzy autorzy uważają, że siłą napędową stał nacjonalistyczne tendencje, które miały miejsce w tym kraju. Po rozpadzie ZSRR, konflikty etniczne szczyt. Poszczególne narody kategorycznie stwierdził, chęć do rozwijania własnej gospodarki i kultury. Wśród przyczyn upadku rozmowy i niekompetentnego przywództwa. Przywódcy republik usiłowali pozbyć się kontroli pochodzące od rządu centralnego, a także korzystać z reform demokratycznych, że Gorbaczow Mihail Sergeevich oferowanych. Z nich miało zniszczyć jednolitą państwowego systemu zdecentralizowanego społeczeństwa.

niestabilność gospodarcza

W Związku Radzieckim za Gorbaczowa, jak zresztą i przed nim oznaczone dysproporcji w rozbudowanym systemem gospodarczym. Spowodowało to:

1. Stały niedobór towarów konsumpcyjnych.
2. Rosnące zacofanie techniczne we wszystkich dziedzinach przemysłu.

Ostatnio można było kompensować tylko dość kosztownych mechanizmów mobilizacji. 1987, złożonym środków został przyjęty. Nazywana była „Przyspieszenie”. Jednak, aby wykorzystać je w praktyce niemożliwe, ze względu na brak możliwości gospodarczych.

Plan ilościowy

Po rozpadzie ZSRR, zaufanie w systemie gospodarczym był w stanie krytycznym. W 1960-70. główną metodą walki z brakiem produktów konsumenckich w warunkach gospodarki planowej Występował na tempo masowego, niski koszt i łatwość materiałów. Większość firm pracujących w systemie trzyzmianowym. Są one produkowane podobnych produktów z surowców o niskiej jakości. Jako jedyna metoda oceny efektywności spółek wykonywanych względem ilościowym. W rezultacie, jakość produktów wytwarzanych w ZSRR, gwałtownie spadła.

popularne niezadowolenie

To spowodowało regularnych przerw w produktach spożywczych. Szczególnie ostra sytuacja była w dobie stagnacji i pierestrojki. Niedobór obserwowano w innych produktach podstawowe i dłuższym okresie użytkowania (papier toaletowy, lodówki, itd.). W kraju działała trudnych ograniczeń i zakazów, ma również negatywny wpływ na nastroje mas. Standard życia jest stale na bieżąco z mocarstwami zachodnimi. personel administracyjny próbował dogonić obcych krajach, ale w tych warunkach ekonomicznych, były nieudane.

Zamknięcie stany sztuczne

Do 80-tego roku. stało się jasne, cała populacja. W ZSRR obowiązkowa procedura wydawania wiz została wprowadzona do podróży za granicą. Dokumenty potrzebne do wycieczek do państwa socjalistycznego. W stanie obsługiwać najpoważniejszych ograniczeń słuchać głosu nieprzyjaciela, Milczy, wiele faktów na temat wewnętrznych problemów politycznych, wyższej jakości życia w innych krajach. W telewizji i prasie działała cenzura. Opublikowano szereg prac niechcianych i nieznanych wydarzeń z historii kraju, ujawnił dowody zakazu publikacji. W rezultacie, po masowych represji, masakry Novocherkassk, antyradzieckie bunt w mieście Krasnodar.

kryzys

Po rozpadzie ZSRR, chroniczny brak wyrobów osiągnął maksimum. Od 1985 roku, personel administracyjny rozpoczął restrukturyzację. W wyniku gwałtownego wzrostu aktywności politycznej społeczeństwa. Zaczęli tworzyć ogromne, nacjonalista i radykalny w tym organizacji i ruchów. został oficjalnie ogłoszony w 1898 roku, że kryzys dotknął kraj. W 1991 th wolnej sprzedaży zniknęły prawie wszystkie produkty, oprócz chleba. W prawie wszystkich regionach reglamentacji w postaci kuponów został wprowadzony. W 1991 roku śmiertelność przekracza wskaźnik urodzeń. Był to pierwszy oficjalnie rejestrowane kryzys demograficzny.

„Zimnej wojny”

W ostatnich latach Związku Radzieckiego oznaczone aktywnych działań destabilizujących krajów zachodnich. To był elementem „zimnej wojny”. Subversion towarzyszyła wpływów "agentów” w aparacie rządzącym kraju. Niniejsza opinia została wyrażona w niektórych analizach wykonanych, aw szczególności liczba byłych szefów KGB i ruchu komunistycznego.

Borys Jelcyn

Gorbaczow próbował zachować wszystkie siły ZSRR. Jednakże, zapobiega go od tego wybrany 29 maja 1990 na stanowisko Prezesa Naczelnego RFSR Jelcyna. Rosja była częścią ZSRR jako republiki. Ona reprezentowała większość ludności Unii. Centralne władze rosyjskiej republiki, a także All-Union, były w Moskwie. Ale były one postrzegane jako drugorzędne. Po wyborze Jelcyna RFSR zaczął skupiać się na głoszenie suwerenności Unii, a także uznania niepodległości innego Unii i jej republik autonomicznych. Jako postu Przewodniczącego Sił Zbrojnych, został on również wykonany RFSR powołanie na stanowisko Prezesa. 12 czerwca 1991 roku wygrał popularny głos. Więc stał się pierwszym prezydentem Rosji.

przewrót

ZSRR osiągnął najgłębszy kryzys we wszystkich sferach życia. W celu zachowania przez Unię i jej wycofanie się z tego stanowiska została utworzona przez Komitet stan wyjątkowy. Organ ten istniał od 18 do 21 sierpnia 1991 r. Komitet awaryjne obejmuje urzędników i funkcjonariuszy państwowych, którzy sprzeciwiali stan reform pierestrojki podejmowanych przez działającą prezes Związku. Członkowie Komitetu przeciwieństwie transformację kraju do nowej konfederacji. Siły, szef, który był Borys Nikołajewicz Eltsin, odmówił posłuszeństwa kształtki, ich działania anty-konstytucyjne dzwoni. Celem zamachu było usunięcie Gorbaczowa z prezydentury, zachowanie integralności ZSRR, zapobiegając suwerenność republiki. Wydarzenia z tych dni, dalej „puczu sierpnia.” W wyniku tej operacji zamachu został stłumiony, a jej członkowie aresztowani.

wniosek

W procesie rozpadu ZSRR w pierwszym zaprzeczył, a następnie zostały szybko uznane problemy społeczeństwa radzieckiego. Rozprzestrzenił się katastrofalnej skali alkoholizmu, narkomanii, prostytucji. Towarzystwo zostało ostro karane gwałtownie wzrosła szarej strefy. Okres ten jest także oznaczony przez szereg technogennych katastrofy (awarii w Czarnobylu, wybuchy gazu i inne). Na arenie międzynarodowej były też problemy. Odmowa udziału w wewnętrzne sprawy innych krajów doprowadziło do ogromnego spadku pro-sowieckich reżimów komunistycznych w Europie Wschodniej w 1989 roku, przykład w Polsce, Leh Valensa odbiera moc (były szef „Solidarności”), w Czechosłowacji – Vaclav Havel (byłego dysydenta) , W Rumunii komunistów przesunięcie nastąpiło przy użyciu siły. Zgodnie z wyrokiem sądu, prezes Ceausescu i jego żony został zastrzelony. W rezultacie doszło do upadku systemu sowieckiego, utworzony po II wojnie światowej.