Mistrz olimpijski Boris Szachlin: życiorys, osiągnięcia w sporcie

Shahlin Boris Anfiyanovich – wybitny radziecki gimnastyk, mistrz olimpijski, mistrz sportu. Wiele więcej dobrych słów można powiedzieć o tym niezwykłym człowieku …

Boris Szachlin: biografia. mistrz dzieciństwo

Urodził się w 1932 roku, Ishim dużym skrzyżowaniu koło Tiumeń. Kiedy miał 12 lat, jego rodzice zginęli. Następnie został wychowany przez babcię swojego starszego brata.

Na dziedzińcu ich domu był poziomy pasek, który Borys lubi robić. W 1944 roku został przyjęty do sekcji gimnastycznej. Pierwszy wagon Champion się V. A. Porfirev. To on położył szczególny stosunek do sportu i rozwijana od charakteru silnego charakteru chłopca. Trener Porfiriev miał bardzo silny charakter. Po chorobie nie mógł być wygięte, ale nie narzekają pracy. Jego przykład jest bardzo inspirujące studentów.

sala fitness, który był zaangażowany w Shakhlin, był mały, i tak niskie, że podczas pracy na nierównym barów dzieci potknięcia pułapu zagrożenia. Ćwiczyliśmy dużo na ulicy. Pływanie w miejscowej rzece. Jeździliśmy na nartach. Uruchomiony na trawie.

Jego pierwsze zwycięstwo Shakhlin wygrał konkurs sportowy All-Union wśród szkół, które dostarczyły do Ministerstwa Transportu. Występował w trzeciej rangi.

dorastania i początek gwiezdnej kariery

W college'u Swierdłowsku kultury fizycznej Boris był znakomity trener E. F. Runge. Już na tym etapie Shakhlin włączony do programu mistrzów sportu. Wyciągnął swoją kondycję fizyczną i zdolność do pracy na pierścieniach. Pochodzący z Ishim na nich może być zatrudniony tylko na ulicy w lecie.

Po ukończeniu fioletowy i Runge Shakhlin powinni iść na studia w Kijowskim Instytucie Wychowania Fizycznego. Jest przyszły mistrz był zaangażowany A. Mishakov. pozytywny Wspólna praca wspaniały trener i utalentowany uczeń. Jako student drugiego roku, Shakhlin otrzymał tytuł mistrza sportu ZSRR.

W 1954 roku w Rzymie odbyło się pierwsze Mistrzostwa Świata, w którym uczestniczyli zawodnicy z ZSRR. Poleceń, w którym pojechaliśmy Shakhlin zawarte Chukarin, Muratowa Korol'kova i Azarian Vostrikova. W tych zawodach Shakhlin otrzymał srebrny medal za ich wykonanie w barze i złoto w konkursie drużynowym. Po powrocie do domu na konkursach w Charkowie Boris on rywalizował z kolegami z drużyny na MŚ i otrzymał tytuł absolutnego mistrza ZSRR.

Rozkwitu kariery bokserskiej

Na krótko przed Igrzyska Olimpijskie w Melbourne, przybył do obozu sportowego w Odessie, Shakhlin poznał swoją przyszłą żonę, student Instytutu Medycznego, część drużyny narodowej w gimnastyce. Po Olimpiada pobrali się w Kijowie i Odessie. Skromnie, bez białej sukni i pierścieni. Obrączka sportowiec przedstawiony później do żony w Moskwie. aż do dnia, sam poszedł bez tego atrybutu jest żonaty.

Pierwszy złoty medal otrzymał na olimpiadzie w 1956 roku w Melbourne. Wygrałem na koniu w konkursie oraz w zespole. Boris Szachlin – Master of Sports, którzy uczestniczyli w dwunastu olimpiad. Cała trójka walczyła o zwycięstwo. Dziewięć był sędzia.

W 1958 roku mistrzostwa w stolicy Związku Radzieckiego była głównym konkurentem genialnego japońskiego Tokasio Ono. Shakhlin otrzymał złoty medal na występy zespołu na koniu, poręczach i poziomym pasku.

Pierwsze przedrostek „żelazo” do nazwy

Na konkursie w Rzymie w 1960 roku główny japoński rywal Było ponownie. Shakhlin pojawiła psychologicznie bardziej przygotowany. Tokasio nerwowego i utraconej ziemi. Shakhlin wygrał na pierścieniach, które nigdy nie kochał.

Dodać przedrostek „żelazo” nazwy sportowca zaczął po rozpoczęciu ćwiczeń na pasku w ręku rozerwanie skórzaną wyściółką. W takich przypadkach, sportowcy przerwać występy. wykonywanie programu bez podkładki jest obarczona upadku poprzeczki i poważnych urazów. Shakhlin ale nie mógł odmówić wykonania. On w pełni zgodne z programem na wysokim poziomie. Ukończył je z powodzeniem. Dłoń bez podszewki zamienił się rany, to ma nosić off. Uśmiechając się do publiczności, Shakhlin dał żadnego znaku, że był bardzo chory.

Boris Szachlin – mistrz olimpijski, który na zawodach w Rzymie otrzymał 4 złote, 2 srebrne i jeden brązowy medal. Brąz – do mówienia bez podszewki, było w rzeczywistości tylko jedną ręką.

Na igrzyskach olimpijskich w 1964 roku w Tokio Shakhlin był jedynym sportowcem z Unii, który zdobył złoty medal. Otrzymał również dwa srebrne do występów w zespole i konkursach indywidualnych i brązu do wykonywania na pierścienie.

sportowiec emerytalny

Przez dziesięć lat, Boris Anfiyanovich Shahlin był na Ukrainie, Związku Radzieckiego oraz na World Stage lidera gimnastykę artystyczną. W tym czasie zdobył 97 medali. Aktywnie uczestniczyli w konkursie do 35 lat. Gimnastyka jest dużo.

Potem powiedział, negatywne nawyki, które pojawiły się podczas jego lat szkolnych. Sportowiec palenie połączone z wielkim wysiłkiem fizycznym. Wędzone kudły i "White Sea Canal". W rezultacie otrzymał pierwszy atak serca w wieku trzydziestu pięciu lat. Dzięki szkoleniu został przewieziony na oddział intensywnej opieki medycznej. kariera sportowca jest skończona. Pociąg też nie.

Z sytuacji dla sportowca o nazwie światowej został znaleziony w sędziowaniu. Od 1968 Shakhlin udział w igrzyskach olimpijskich jako sędzia. A w latach siedemdziesiątych, został wybrany wiceprezesem tej tehkomiteta Międzynarodowy Gimnastyka Federacji.

Za zasługi dla sportu i ruchu olimpijskiego, jak również dla osobistego najlepszej Boris Szachlin otrzymali:

• w prasie międzynarodowej tytuł najwybitniejszego sportowca XX wieku;
• Srebrny medal z MKOl;
• W roku 2002, „Międzynarodowy gimnastyka Hall of Fame”, który znajduje się w Ameryce, w tym Shakhlin do listy.

Ponadto, Boris Anfiyanovich pracował w Departamencie gimnastyki w swoim domu Instytutu Kultury Fizycznej w Kijowie, był adiunktem. Poprowadził funduszu „Rozwój Olympic Reserve”.

Jak Shakhlin było w życiu?

Boris Anfiyanovich wyróżnia skromność. Dla mnie, to nic nie pytać. Ale szukał pomocy u innych części. I nie czekając, pytany. Kochałem i rozpieszczać żonę i córkę. Boris Szachlin – gimnastyk, który dobrze grać w szachy, lubił bilard. Ciekawie było rozmawiać.

Kiedy umarł, starszy brat sportowca oraz bratanek Tiumeń napisał, że jego ojciec nie ma nic do Bury, Boris Szachlin sprzedał swoje medale. Pozostawiając tylko dwie wnuczki i córka pamiątkę. Pieniądze dał swego siostrzeńca.

Zmarł w wieku 76 w 2008 roku. Pochowany wielki sportowiec w Cmentarz Bajkowy w Kijowie.