Samica St. Iver Monastery (Rostów nad Donem) i jego historia

W początkach XX wieku nad brzegiem rzeki Temernik pobliżu miasta Rostów nad Donem został założony klasztor, stał się w krótkim czasie jednym z głównych ośrodków duchowych regionu. Został skazany na cierpią wszystkie bolączki, które spotkał sanktuaria prawosławne w latach buntu i wreszcie odrodziła niegdysiejszego życia monastycznego w jego murach. O nim nasza historia.

Prezent pobożny kupiec

W 1903 roku bogaty kupiec z Rostov Samuel Fiodorow Ekaterinoslavskoy diecezji wygrałem znaczną ziemię, jest w pobliżu miasta Nakhchivan. To miało na celu stworzenie klasztorne krużganki dla kobiet.

Dobroczyńca doprowadził do takiej hojnym darem, oprócz troski o zbawienie własnej duszy, a jednak jego chęć opuszczenia jego córka szesnaście próżny świat i na zawsze zamknąć w klasztorze. List, w którym Rostów nad Donem diecezji, odnosząc się do Świętego Synodu, ma uprawnienia do jego otwarcia.

Początek budowy klasztoru

W tym samym roku, po spełnieniu wszystkich formalności prawnych, przyszła siedziba otrzymała oficjalny status i rozpoczął jego budowę. Nie wiadomo, czy córka kupca zaśpiewała swój zamiar wziąć zasłonę, albo zmienił zdanie, szczęśliwie żonaty, zadowolony wybraną obfity prokreacji, ale samica St. Iver Monastery (Rostów nad Donem), na podstawie papashiny pieniędzy zaczął istnieć.

Ludzie początkowo nazywano Fedorowa, dobroczyńcy imion, finansowania budowy. Na swoim koncie, należy zauważyć, że kontynuując, kupiec wybudował klasztor na terytorium pierwszego kamiennego kościoła, rosnące w pobliżu wzniesiono pierwszy drewniany kaplicy, i nakazał mu listę z cudownym obrazem Iberyjskiego Matki Bożej, z której pochodzi jego nazwa siedziby.

Życie w klasztorze w latach przed rewolucją

Samica St. Iver Monastery (Rostów nad Donem) gwałtownie wzrosła, a przez 1905 liczyła pięćdziesiąt sióstr, prowadzone przez ksieni ksieni Anastasia. Hojność kupca Fiodorow stał się dobrym przykładem dla innych donatorów, ze środków, które zostały wzniesione kilka budynków, w tym domu opata i komórek siostrzanych.

Istotnym wydarzeniem w życiu klasztoru miała miejsce w sierpniu 1914 roku, kiedy wracając z podróży do Kaukazu, był odwiedzany przez cesarza Mikołaja II i jego syna i następcy tronu carewicza Aleksieja. Idąc pod łukami zakończonego niedawno świątyni, pokłonili swoją główną świątynię, i bronił Boską Liturgię.

W czasie pierwszej wojny światowej, siostry z klasztoru popełnił czyn prawdziwej miłości chrześcijańskiej. Zabrano ich do edukacji osieroconych dziewczynek przywiezionych z okupowanej Polski. W klasztorze nie były one tylko otoczony ciepłem i troską, ale także mieli możliwość chodzenia do szkoły. Przebywają tam aż do wczesnych lat dwudziestych.

Klasztorze przekształcony selhozarteli

Dramatyczne wydarzenia, które przetoczyły Rosji w 1917 roku, w całości, i uderzył żeńską St. Iver Monastery (Rostów nad Donem). Jednak dzięki mądrości jego ksieni ksieni Anastasia, klasztor był w stanie przetrwać przez około kolejne dziesięć lat. Jego wspólnota zakonna została zarejestrowana jako selhozarteli siostrami, i to uratowało ją od natychmiastowego zamknięcia.

W tych latach zakonnice z klasztoru rozpoczęła szeroką działalność gospodarczą. Pracowity natury (większość sióstr pochodziło z rodzin chłopskich), są otwarte na krótki czas na bydło i drób stoczni, piekarni, pasiekę i stworzył rozwiedziony sad, którego jakby nie było w okolicy. Do góry go, zrobiliśmy tamy, gdzie hodowane ryby i zasadził ogród różany.

Lata duchowej ciemności i rozpaczy

Koniec tego prosperującej gospodarki nastąpił w 1929 roku. W następstwie innej kampanii przeciwko religii państwowej, St. Iver Monastery damska (Rostów nad Donem) została zamknięta. Siostry rozpadł się, a jego ksieni, a następne kilka asystentów próbował i skazany na sześć lat w obozach, wysłanych na Syberię.

Wszystko klasztor gospodarstwo, z roku na rok, aby utworzyć w ręce swoich sióstr, został zniszczony, aw krótkim czasie obszar raz kwitnące klasztor zamienił się w zabudowanym terenie porośniętym chwastami, z których środkowa stali niestety opuszczony świątyni, pozbawiony kopuły i dzwonnice.

Ożywienie zbezczeszczony kapliczki

W późnych latach osiemdziesiątych kraj nabrała rozpędu, nowe trendy strojenia i Rostów nad Donem diecezja zaapelował do władz państwowych z prośbą o powrót na terenie klasztoru i trzymał ją w budynkach kościelnych konserwacji.

Gdy wreszcie, po długim biurokratyczny problem został rozwiązany pozytywnie i zbezcześcili przybytek powrócił do Kościoła, że rozpoczął się proces jej odzyskania. Do roku 1996, kiedy na czele klasztoru została ustawiona Abbess Rachel (Kovalev) zakończono główne prace rekonstrukcyjne.

Został konsekrowany tron parterze świątyni, a wznowione usługi. Wraz z pojawieniem się nowej przeoryszy zakończono rekonstrukcję całego budynku, a zajęła miejsce swojego głównego sanktuarium – Iver ikonę Matki Bożej.

Opis ikona

Święty obraz przechowywany w Rostów nad Donem jest lista z cudowną ikoną znajduje się Atos i dnia XI-XII wieku. Krytycy przypisują go do typu ikon maryjnych, określane jako Hodigitria, co w tłumaczeniu z greckiego oznacza Putevoditelnitsa. Maryja Panna z Dzieciątkiem Jezus jest przedstawiony siedzi na kolanach. Trzymając go lewą ręką, prawa Ona wskazuje na niego jako jedyna droga, która prowadzi do życia wiecznego. W tym przypadku, prawa ręka Wiecznego Syna, Jej uniesiona w geście błogosławieństwa.