Ewolucja gwiazd – czerwony olbrzym

Czerwony olbrzym i nadolbrzym – to nazwa obiektów kosmicznych z rozszerzonymi muszli i dużej jasności. Należą one do późnych klas widmowych K i M. Ich promienie słoneczne przekraczają setki razy. Maksymalna promieniowanie gwiazd stanowi czerwonym i podczerwonym zakresie widma. Na Hertzsprung- – Russell czerwonego giant znajduje się powyżej głównej sekwencji linii ich bezwzględna wielkość zmienia się nieznacznie większy od zera lub ujemną.

Powierzchnia tej gwiazdy przekracza powierzchnia słońce przynajmniej 1500 razy, a gdy jej średnica wynosi około 40 razy więcej. Ponieważ różnica w wartości bezwzględnej dla naszego luminary jest o pięć, okazuje się, że czerwony olbrzym emituje sto razy więcej światła. Ale jest znacznie zimniej. Temperatura słonecznego dwukrotnie wydajność czerwonego giant, a więc na jednostkę powierzchni w świetle systemie emituje światło szesnaście razy.

kolor widzialnego gwiazdy zależy od temperatury powierzchni. Nasze Słońce ogrzewa się aż do białego i ma stosunkowo niewielkie rozmiary, tak to się nazywa żółty karzeł. Cooler gwiazdy są pomarańczowe i czerwone światło. Każda gwiazda w procesie jej rozwoju może osiągnąć ostatni z klas widmowych i stać się czerwonym olbrzymem w dwóch etapach rozwoju. Dzieje się tak podczas etapu zarodkowania do gwiazdy lub na końcowym etapie ewolucji. W tym czasie, czerwony olbrzym zaczyna emitować energię o własnej energii grawitacyjnej wydany, gdy jest ściśnięty.

Jako gwiazda jest skompresowany, jego temperatura wzrasta. Jednocześnie, ze względu na zmniejszenie wielkości powierzchni, a czasami spada jasność. Ona umiera. Jeśli jest to „młody” czerwony olbrzym, to kończy się w jego wnętrzności rozpoczęcia reakcji termojądrowej syntezy helu z wodoru. Po tym, młoda gwiazda opuści ciąg główny. Stara gwiazda inny los. W późniejszych etapach wydzielania wodoru w wewnętrznych światła zanikać całkowicie. Po czym pozostawia gwiazda ciągu głównego. Według Hertzsprunga – Russell, przeniosła się do nadolbrzymy i czerwonych olbrzymów. Jednak przed przystąpieniem do tego etapu, przechodzi etap pośredni – subgiant.

Subgiants zwane gwiazdy w jądrze, które zaprzestały reakcje syntezy wodoru, ale spalanie helu jeszcze się nie rozpoczęła. Dzieje się tak dlatego, że jądro nie jest wystarczająco rozgrzane. Przykładem tego może być subgiant Arthur, znajduje się w konstelacji Boötis. On jest z pomarańczy Wszędzie pozornej wielkości -0.1. Znajduje się w pewnej odległości od Słońca wynosi około 36 – 38 lat świetlnych. Obserwacja może być na półkuli północnej w maju, jeśli spojrzeć bezpośrednio na południe. średnica 40 razy słoneczna Arthur.

Żółty karzeł słońce jest stosunkowo młodą gwiazdą. Jego wiek szacuje się na 4,57 miliarda lat. Na głównej sekwencji, to nadal pozostaje około 5 miliardów lat. Ale naukowcy byli w stanie symulować świat, w którym słońce – czerwonego olbrzyma. Jego wymiary wzrośnie 200-krotnie i osiągnął orbitę Ziemi, spalanie Merkury i Wenus. Oczywiście, życie w tej chwili nie jest już możliwe. Na tym etapie, słońce będzie trwał około kolejne 100 milionów lat, po czym stanie się mgławica planetarna , i staje się biały karzeł.