Irakli Andronikus: biografia i portret narratora

Niesamowite uczonym, wyjątkowy gawędziarz, doskonały prezenter, wielki radziecki pisarz – wszystko to Irakli Andronikus. I nawet to nie wszystko. On również Artysta Ludowej ZSRR, Ph.D., laureat nagród państwowych i Lenina, zasłużony artysta RFSRR i Gruzji. Ma pięć zleceń i wiele medali. Jego nazwa pochodzi od planety.

rodzina

Irakli Andronikus, którego biografia jest całkowicie związana z kulturą Radzieckiego, urodził się w rodzinie szlacheckiej. Ojciec – wybitny prawnik, sekretarz Wydziału Karnego, matki – ze znanej rodziny Gurevich.

Dziadek – znany historyk i filozof kuzyn I. A. Ilina, pradziadek – twórca kursów Bestuzjew, autor podręczników, redaktor „szkoły rosyjskiej”. Prababka – córka słynnego I. I. Ilina, który zbudował Wielką Kremlin Palace. Irakli Andronikus brat miał też niezwykły – jest doktorem nauk fizycznych, akademik, dyrektor Instytutu Fizyki, Georgia.

Biografia: początek

Urodzony w 1908 roku, 15 września. Rodzina słynnego pisarza i aktora mieszkającego w Petersburgu, ale w 1918 roku głowa rodziny został zaproszony do nauczania historii na Uniwersytecie w Tula. Czasy były trudne, głodny i Andronikus chętnie przeniósł się do wsi. Trzy lata później wziął przenieść do Moskwy, a następnie do Tbilisi, gdzie w 1925 roku ukończył Irakli szkoły i został uczniem dwóch uniwersytetach w leningradzkim Instytucie Historii Sztuki i State University. Wkrótce stał się wykładowcą w Filharmonii. Po ukończeniu studiów, Irakli Andronikus podjął pracę ponownie dwa komiks, czasopismo „Siskin” i „jeż”.

pisarz

W 1934 roku, pracując bibliograf GPB im. Saltykov-Szczedrina, Andronikus poszedł na studia twórczości M. Yu. Lermontova, którzy są uzależnieni od niego dosłownie ze szkoły. Od 1936 roku rozpoczyna serię artykułów, a w 1939 roku opublikował książkę „Życie Lermontov”, który jest tak skuteczne, że Irakli Andronikus niemal natychmiast został przyjęty do Związek Pisarzy ZSRR.

Podczas wojny pracował w gazecie „Forward do wroga”, udał się Kalinin przód, a po zwycięstwie z powrotem do Lermontowa i napisał pracę na temat swoich badań. W 1948 roku, druga książka o poecie, który napisał Irakli Andronika. Te książki były nie ostatni – tylko o tym poecie książek pełnej długości co najmniej siedmiu, a ogólnie – ponad trzydzieści.

czytelnik

Karierę rozpoczął jako czytelnika, że w młodości – w 1935 roku, przemawiając do klubu pisarzy z jego opowiadań. Irakli Andronikus, ustne historie, których jeszcze nie chodzą do ekranu telewizora, szybko nabyte, jak mówili, potworne popularność. Muszę powiedzieć, że to jeszcze nie opadła.

Kilka filmów, które zostały sfilmowane dla telewizji dopiero w 1954 roku, cykl „Irakli Andronikus mówi” – fenomen sztuki wysokiej. Mogą one być traktowane na równi z najbardziej ekscytujących kultowej komedii sądząc oddziaływania na widza.

humorysta

Korney Iwanowicz Chukovsky bardzo malownicze mówił o Irakli Andronikus jako człowiek i twórca, że gdyby był biograficzne leksykony, o tym nazwa zastąpi słowo „pisarz”, „literacki” na „mag”, „czarownica”, „czarodziej” „cudotwórcą”. Jest to część Chukovsky nie ekscentryczny, że ma absolutną rację. Talent Andronikus – zjawisko. To nie jest tylko człowiekiem wielkiej erudycji i uroku, tak, dzięki Bogu, nie zawieść naszego kraju, to jest jak człowiek orkiestra, ale ludzie-teatralny, jeden z najbardziej niezwykłych zjawisk kultury Radzieckiego.

Neobychaen i niepowtarzalny Irakli Andronikus. Otwiera drzwi szereg nowych gatunków, w pobliżu najszerszych warstw ludności. Zhvanetskiy i Zadornov, wielu, wielu komików na scenie kontynuował następnie, z tym, co zaczęło Andronika. Ile nowych wrażeń z dziedziny literatury, muzyki, teatru, przyniósł słuchaczy i widzów! Jak obrazowo postrzegane były po tajniki sztuki przed ich dźwięk portrety zjawisk literackich, muzycznych tajemnic. Irakli Andronikus z tych ludzi, którzy nigdy nie zostaną zapomniane.

kończący się

Historie Irakliya Andronikova pokazać jak bogata jego życie było spotkania z ciekawymi ludźmi i niezwykłych sytuacjach, a więc powiedział to wszystko bardzo ekscytujące. Andronikus żył długo, na pewno w czasach trudnych, ale po prostu szczęśliwy.

Żona – wspaniała aktorka Vivian Robinson, dwie wspaniałe córki – Manana i Catherine, krytyk sztuki i publicysta. I oczywiście, Lermontow, przysłania jego geniusz całe życie wspaniały pisarz, historyk, aktor, podczas długości niemal wieku nie był krewnym – w duchu. Irakli Andronikus złapany nawet restrukturyzacji, ale pielęgnowanie upadek nie oglądać go Związku Radzieckiego. W 1990 roku został pochowany na cmentarzu Vedeno.

publiczność

Na Andronikus pisał i mówił wielu wybitnych ludzi: Marietta Shahinian, Igor Ilyinsky, Samuił Marszak, wszystkie to nazwę. I jednogłośnie obchodzony niesamowity konglomerat wszystkich swoich talentów w historii ustnych: wytrawny mistrz sceny, zabiera widzów od pierwszego słowa, pomimo faktu, że wszystkie jego historie są absolutnie prawdziwe. Jego styl to nie tylko żywość i świeżość, ale także ciepło, liryzm, a nawet obserwację takiej zazdrości każdego człowieka sztuki.

Obserwacja jej łączenie z muzykalnością i głębokiej znajomości tematu, ze względu na wyjątkowo wysoką zdolność do komunikowania się z publicznością. Irakli Andronika i pomyśleć duże i pomysłowo reinkarnacji w najdrobniejszych szczegółach – to wszystko w tym samym czasie. Wiedział, jak wybrać konkretną sytuację, najbardziej typowe cechy osoby, która mówi, a potem okaże się, że najlepszych, najbardziej wyraziste postaci.

Jest artystą nawet Maxim Gorki powiedział. Nawet określenie „historii ustnej” ukazał się po mistrz pochwalił Andronikus opublikowane historie, ale ubolewał, że w oderwaniu od autora projektu, tracą dużo, ale wszystkie takie same, oczywiście, bardzo, bardzo dobry „wyjątkowy talent”.