Armia ormiańska. Opis i historia występowania

Ormiańskiej armii – Siły Zbrojne Republiki Armenii. Armia została utworzona 28 stycznia, 1992, kilka miesięcy po odzyskaniu niepodległości został uznany w kraju. Kiedy to powstał w pierwszej kolejności wziąć pod uwagę taką okoliczność jako położenia geograficznego Górskiego Karabachu sił, których wsparcie było niezbędne w walce z pretensjami Azerbejdżanu. Jednakże, to jakie i bardziej długoterminowy cel – rozwój niezależnej polityki wojskowej.

Z czasem przekształciła się w małej, ale doskonale wyważony, siły obronnej gotowości bojowej. Jak zauważono w wojsku, w armii ormiańskiej etap planowania miała być samowystarczalna (w ciągu kilku obronnej), aby móc właścicielem siły, by odeprzeć ataki Azerbejdżanu i Turcji.

Radykalni nacjonaliści opowiadają bardziej agresywną postawę, jak Izrael, powołując się na argumenty, które ormiański ziemi otoczony przez wrogów, a siły zbrojne muszą być w najwyższym stopniu gotowości, aby móc dostarczać miażdżący cios wroga na kilka dni. Obie koncepcje mają podobieństwa że ormiański armii powinien być mały, zwinny, mają doskonale wyszkolonych jednostek. Jednak okazało się, że tak aktywny obowiązek pierwotnie składał się z 30.000 żołnierzy, a od 1994 roku ich liczba osiągnęła 35.000 osób.

Powstawanie ormiańskiej armii odbyła się w trzech etapach. W lutym 1988 roku, wraz z początkiem konfliktu w Górskim Karabachu, jednostka armeńskie bojowników do walki z Azerbejdżanu sił w regionie powstały. W drugim etapie, gdy natychmiast po deklaracji niepodległości Armenii brał udział w wojnie o Górski Karabach, wojsko ormiański powstał – jako pilnej potrzebie. Minister obrony został mianowany Vazgen Zavenovich Sarkisyan, po jego śmierci w akcie terrorystycznym zostali Vazgen Mikaelovich Manukyan, zastępca – G. Norat Ter-Grigor'yants.

Po wojnie, Armenia weszła w trzeci etap reformy armii, który trwa do dziś. Większość wyższych oficerów – ludzie, którzy służyli w Armii Radzieckiej. Zgodnie z umowami z jej strategicznymi sojusznikami republiki zostało wysłane ponad 1500 funkcjonariuszy trenować w Rosji i Grecji. W 1994 Ministersva obrony postawił sobie za cel, przy czym liczba żołnierzy musiałby wzrosnąć do 50.000 osób, a w sytuacji wojny uzupełnione poprzez wywołanie rezerwę.

Było to konieczne, aby wzmocnić kontrolę nad historycznym obszarze Zangezur, położonego na granicy z Iranem. Program ma na celu zwiększenie siły obronne obejmował również budowę nowych obiektów wojskowych, zwłaszcza na granicy irańsko-armeńskiej, nowy most i gazociągu do Iranu. W czasie wojny, wojska ormiańskie były stale na najwyższej gotowości, wzmacniając obronę dzielnicy Zangezur, przed azerskiej eksklawy Nachiczewanu (na zachodzie).

Armeńska armia jest zorganizowana w taki sam sposób jak siły zbrojne innych państw, które były częścią ZSRR. Ale jest wyjątek: lista jednostek wojskowych jest zmniejszona. Dziś Armenia powodzeniem realizacji planu rządowego jak najwięcej na modernizację sił zbrojnych w nowoczesne urządzenia. Kraj ten pozostaje najbardziej życzliwy stosunków z Federacją Rosyjską, która daje mu prawo do nabycia rosyjskiej broni po obniżonej cenie, jeśli nie za darmo.