Koniugacja czasowników w języku angielskim: kategorie i cechy

W języku sławnej Anglii jest bardzo skomplikowany temat w gramatyce, który jest związany z tematem czasowników, ich zmianami i używaniem w różnych momentach. Cały czas w języku 16, ale 9 z nich jest najbardziej używany i studiował. Czasowniki w języku różnią się w wartościach reprezentatywnych: kondycjonowaniu stanu lub działania każdego człowieka lub przedmiotów nieożywionych. W związku z tym istnieje różnica w formach osobistych i nieosobowych. W ten sposób forma osobista odznacza się tym, że w roli predykatu w zdaniach można ją sprzęgać. Należy jednak podkreślić, że koniugacja czasowników w języku angielskim zależy bezpośrednio od zmieniających się form i korzystania z niektórych kategorii.

Kategorie i formularze

Czasownik w języku oznacza działanie, zmianę położenia osoby lub obiektu. Osobiste formy w tekstach biorą udział w predykacie, pod warunkiem, że jest podmiot, przepisany przez zaimek lub rzeczownik. Mają kategorie osób, liczby, czasu, typu, zastawu, nachylenia. Koniugacja czasowników w języku angielskim zależy w dużej mierze od wszystkich słów w zdaniu.

Kategoria twarzy obejmuje trzy kategorie. Pierwszą osobą jest ja, my, do 2 osób – ty, do 3 osób – on, ona, oni. W czasopiśmie obecnym (dzisiejszy) mnogość drugiej osoby praktycznie wymówiła użycie liczby pojedynczej.

Liczba: mnogie i pojedyncze.

Najcięższym działem, który ma dużą ilość materiału do nauki, jest czas. Określenie działania jest używane – okres mówienia.
Widok (Aspekt) przekazuje rzeczywistą obecność akcji lub stanu w określonym przedziale czasowym.

Głos (Głos) demonstruje działanie danego działania, zależnie od roli wykonawcy lub, przeciwnie, przedmiot, nad którym wykonywane jest działanie.

Mood (Mood) pokazuje związek oparty na wzorzec działania – rzeczywistość.

Czasownik być

Koniugacja czasowników w języku angielskim na początkowym etapie zaczyna się od korzenia i najczęściej używanego czasownika w języku – być. Ten czasownik jest tłumaczony jako "być, istnieje, jest". Do właściwego i lingwistycznego używania czasownika w rozmowach i pisaniu konieczne jest poznanie koniugacji czasowników w języku angielskim. Poniżej przedstawiono tabelę koniugacji w różnych formach czasowych.

W tabeli pokazano, że użycie czasownika często zmienia się, gdy jest sprzężone. To jest podstawy języka. Muszą być badane na samym początku szkolenia.

Czasownik mieć

Koniugacja czasowników w języku angielskim ma cechy charakterystyczne. Przykładem różnic w wielu językach jest obecność czasowników o wyjątkowych wzorach użycia, które różnią się w zależności od liczby i rodzaju rzeczownika. Najczęściej używane czasowniki mają. Tłumaczone jako "have, have". W Present Simple, czasownik dostał charakterystyczną formę tylko w jednostkach. Łącznie z trzecią osobą. Ten formularz jest.

Przykład: mam książkę. Mają książkę. Masz książkę. Ale: Ma książkę. Ma książkę. W przeszłości Proste, czasownik ma jeden formularz dla 1,2 i 3 osób w liczbie mnogiej i pojedynczej: mieli książkę. Miałeś książkę. Miała książkę.

Poprawne i nieregularne czasowniki

Formy słowne różnią się sposobem, w jaki powstaje forma czasów przeszłych, powszechnie znana jako forma II, a także forma zdania Past Simple lub trzeciego formularza. Koniugacja nieregularnych czasowników w języku angielskim różni się od koniugacji właściwych czasowników. Kiedy zmienia się prawidłowe czasowniki, nie ma specjalnych pytań i problemów, tworząc formularze II lub III. Wystarczy dodać końcówkę do pierwotnego formularza. Trudności pojawiają się podczas czytania i formowania tych form.

Niewłaściwymi czasownikami są te czasowniki, których forma II lub III jest formowana w cięższy sposób. Muszą być zapamiętane, aby właściwie wykorzystać je w mowie i zrozumieć. Znajduje się stół koniugacji nieregularnych czasowników, gdzie gromadzone są wszystkie czasowniki i ich formy. Problem polega na tym, że są to bardzo często czasowniki, nie znające form przedstawionych w tabeli, trudno wytłumaczyć obcokrajowcowi.