Król Francji Francis 1

1 Francis Valois wykluczyć jego stan przez długie 32 lat. Z biegiem lat, dzięki swojej miłości do sztuki, przybył do Francji w okresie renesansu. Jednocześnie realizować polityka krajowa znacząco wzmocnił absolutystyczne cechy władzy królewskiej. Ten kontrowersyjny monarcha i jego sposób na pokładzie zostaną omówione w tym artykule.

dzieciństwo

Franciszek urodził się 12 września 1494 roku. Syn Karola Angouleme Louise Sabaudii, i spędził całe swoje dzieciństwo w rodzinnym zamku, znajduje się w małej miejscowości Cognac, niedaleko Bordeaux. Przyszły król Francji otrzymali taką samą edukację i szkolenia, jak najbardziej szlachetny potomstwo tego czasu niewiele wiedzieli o historii i geografii, ale dobrze zorientowani w mitologii, umiejętnie ogrodzenie i jazdy konnej.

Gdy miał dwanaście lat, jego narzeczona z 7-letniej narzeczonej, córki Ludwika i dziedzic księstwa Bretanii i 2 lata po tym wydarzeniu wyjechał blokadę rodzicielską do Paryża. W 1514 roku wstąpił do ważnego małżeństwa. Claude – pierwsza żona Franciszka 1 – urodziła mu siedmioro dzieci, z których jeden będzie później stać się król Henryk II. Drugie małżeństwo zostanie zawarta po śmierci swojej pierwszej żony, z siostrą K. Habsburgów, Eleanor.

1515: Francja

Francis 1 jako nowego króla na tronie w dniu 1 stycznia 1515 r. Dojście do władzy jest w dużej mierze zależna od jego przynależności do rodziny Valois, ale znacznie większy i, można powiedzieć, decydującym czynnikiem, to jednak służył jako energia i przedsiębiorczość jego ambitnej matki – Louise Sabaudii.

Po nagłej śmierci króla Karola XIII była nadzieja, że zajęłoby pusty tron Franciszka, jak późno król był bezdzietny. Jednak korona przeszła w ręce księcia Orleanu, znanego pod nazwą Ludwika XII, który również w tym czasie nie miał dzieci. Syn Ludwika Sabaudzka, w tym przypadku było uzyskać status Dauphin, t. E. tronu. I za to trzeba było wejść w posiadanie księstwa Orleanu, która niezawodnie węglik dla Franciszka I ich sytuacja życzymy.

Muszę powiedzieć, że Ludwik XII w tamtym czasie właśnie skończył 36 lat, a także spadkobiercy, rozwiódł się ze swoją pierwszą żoną, która nie mogła mieć dzieci. Po tym, natychmiast żonaty drażnić Bretonskoy, któremu udało się dać mu tylko dwie córki. Zatem i ten król został pozostawiony bez dziedzica. W rezultacie, głównym pretendentem do tronu królewskiego stał Franciszek 1, którego matka zaczęła przygotowywać wcześniej dla tej misji. Nawiasem mówiąc, wtedy to ona była niemal jego główny doradca w kwestiach politycznych.

Przechwytywanie ziemie włoskie

Minęło zaledwie rok po przystąpieniu nowego króla na tron, jego wojowniczy charakter zaczęły się pojawiać w pełni. Francis zebrał armię i ruszył w kierunku Włoch, pokonując przełęcz. Pięć dni trwała szorstka przejście przez Alpy, a jego żołnierze musieli znosić na rękach pistolet dosłownie.

Schodząc z góry, siły francuskie natychmiast chwycił Piemont, a następnie Genua. Muszę powiedzieć, że do 1 Francis nikt nie był w stanie pokonać Alpy w ten sposób. Dlatego dla Włochów było to duże zaskoczenie, gdy nagle nie była armia francuska przed bram Mediolanu. Obrońcy nie mógł powstrzymać napór atakujących, a wkrótce spadła do Mediolanu. „Wiecznego pokoju” została zawarta pod koniec 1516 roku. Zgodnie z dokumentem, cesarza Maksymiliana, a papież Leon X uznane reguły Franciszka, po którym otrzymał tytuł władcy Księstwa Mediolanu.

niewola

Sytuacja z wychwytywania włoskich krain Francisa 1 nie podoba mu wieczne przeciwnika, Karola V Habsburga, który został w 1519 roku władcą Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Miał inne plany dla tych obszarów. Teraz Karol V i jego armia przekroczył Alpy i blisko do Mediolanu. Dwie przeciwstawne 30000th armie spotkały się w bitwie pod Pavia. Tutaj Francuzi zostali pokonani. Resztki Franciszka 1 uciekli, a sam król został schwytany i uwięziony w wieży zamku w Madrycie.

Było to pełne lata zanim został kupiony, ale zanim puścić, monarcha Habsburg zmuszony do podpisania dokumentu, w języku francuskim, gdzie uznane wszelkie prawa Karola V w podbitych wcześniej ich ziem w północnych Włoszech. Jednak, gdy w domu, Francis powiedział, że podpisał kontrakt pod wielką presją. Dlatego wkrótce podjął kolejną próbę odzyskania wybranego terytorium wroga, ale jak wiesz, to nic nie wyszło. W końcu, w 1530 roku, uczynił powinowactwo z dawnym wrogiem Habsburgów, poślubiając siostrę Eleanor, a przez ten czas jego pierwsza żona Claude zginął. Po tym, uspokoił się i zaczął żyć w jego przyjemności, zapewniając ochronę dla ludzi sztuki.

Polityka krajowa

Ogromne koszty utrzymania licznych dworzan i prowadzenia wojny zmusił francuskiego króla podwoić kwotę podatków i uciekania się do pewnych innowacji, które później można nazwać charakterystyczne cechy „starego porządku”. Tutaj mamy na myśli, który został spopularyzowany praktykę pozycji sprzedaży, a także pojawienie się koncepcji „długu publicznego”, co znajduje odzwierciedlenie w czynszów komunalnych. W tym czasie bardzo wzrosła rola urzędników finansowych, a potem następuje, oraz wzmocnienie organów kontrolnych dla ich działalności, który jest stale zagrożony przez to ich represji.

Korol Frantsisk 1 stale prowadził politykę wzmacniania własne monety, które zminimalizują eksport metali szlachetnych, patronuje zarówno handlu krajowym i zagranicznym. Ponadto, kiedy morski wyprawa pod polecenia Jacques Cartier przeprowadzono, który w 1534 doprowadziły do odkrycia Kanady.

Kiedy Francis 1 został przyjęty przez dłuższy edyktu, który trwał aż do początku XIX wieku, podpisana w Villers-Cotterets w 1539 roku, który był w stanie usprawnić i ujednolicić system sądowniczy. Monarch jakiś niewytłumaczalny sposób zawsze były w stanie domagać się na własną rękę, podczas gdy skutecznie przezwyciężenia wielu form oporu, takie jak powstaniu mieszczan w Lyonie (1529) i La Rochelle (1542), a także innych sprzeciwem opozycji parlamentarnej i uniwersytetów. W celu przekonania tych, którzy nie zgadzają się z jego decyzją, Francis cieszył metody nie administracyjno-biurokratycznych i politycznych środków, które obejmowały rozmowy, groźby, koncesje, w trakcie były nawet symboliczne gesty i osobiste monarcha komunikacji.

mecenas sztuki

Francis 1 był ostatnim królem tzw podróżowania. Jego sąd policzone dwukrotnie więcej ludzi niż miało to miejsce w poprzednim monarchy. Ilość sądu osiągnęła tysiące. Zajęło to około 18 tysięcy koni przenieść tak wielu ludzi. Ponadto potrzebne stocznia jest także w pokojach, więc było dość dużo przyspieszył budowę nowych pałaców, które w większości znajdują się w Fontainebleau i nad brzegiem rzeki Loary.

Zarówno w życiu, jak iw polityce francuskiego króla Franciszka 1 dużą uwagą do sztuki, takie jak rzeźby i malarstwa. Zrobił to nie tylko ze względu na miłość do piękna, ale dla swojej reprezentacji monarchii, a także wojny propagandowej z Habsburgami. Współczesny człowiek, ówczesny francuski sąd może wydawać się podobna do teatru absurdu, ponieważ większość pałaców zdobiły nagich rzeźb starożytnych bóstw. Sam Francis 1 wolał być przedstawiana w przebraniu Mars – bóg wojny.

Jak był

Współcześni monarcha zawsze szczegółowo wymienione swoją majestatyczną postawę ciała, sportowiec, wysoki (około 180 cm), odwagę i ekstremalną sprawność umysłową. Był wielkim politykiem, który wiedział, jak otoczyć się z utalentowanych doradców, takich jak kardynał de Tournon, Antuan Dyupra, Gilom DYU Bellay i innych. Pomimo faktu, że Francis 1 często miał wybuchy gniewu, był dość łaskawy król w porównaniu z innymi, którzy rządzili kraj przed i po nim.

sprzeczne osobowości

Ambiwalencja historyk z osobą monarchy jest fakt bezsporny. Z jednej strony, Francis 1, król Francji, który rządził od 1515 do 1547 roku, był dobrym żołnierzem i prawdziwy rycerz, mecenas sztuki, w której epoka renesansu, kiedy wyciągnął do sądu uczonych, muzyków i artystów. Z drugiej – lubił walczyć i chciał dołączyć do swoich posiadłości na ziemiach włoskich.

Na początku panowania swoich bliskich ludzi, a pod koniec życia postanowił dokonać prześladowania heretyków. To właśnie podczas jego francuski spalił pierwsze pożary Inkwizycji, która zmusiła protestantów do ucieczki z dala od wściekłych niejasnymi mnichów, daleko poza kraju.