Zbroja średniowiecznego rycerza: zdjęcia i opis

Armor średniowiecznych rycerzy, zdjęcie i opis, które zostały przedstawione w artykule zostały skomplikowane ewolucyjną ścieżkę. Można je zobaczyć w muzeach broni. Jest to dzieło sztuki.
Zaskakują nie tylko ze swoich właściwości ochronnych, ale również luksus, przepych. Jednak niewiele osób wie, że stała żelazna zbroja średniowiecznych rycerzy dnia do późnego okresu epoki. To nie był już ochronę oraz tradycyjny strój, który podkreślał wysoki status społeczny właściciela. Jest analogiem nowoczesnych drogich garniturach. Według niego można było oceniać sytuację w społeczeństwie. Więcej szczegółów na ten temat zostanie omówiony dalej, wyobrazić fotografię Średniowieczni rycerze w zbrojach. Ale najpierw o tym, gdzie poszli.

Pierwszy pancerz

Broń i pancerz średniowiecznych rycerzy ewoluowały razem. Jest to zrozumiałe. Poprawa śmiercionośne środki niekoniecznie prowadzi do rozwoju obrony. Nawet w czasach prehistorycznych ludzie starali się chronić swoje ciało. Pancerz pierwsze skór zwierzęcych. Ona jest dobrze chroniony przed zakaz ostrych narzędzi: Młoty, siekiery, prymitywne itp Perfection osiągnięte w tym starożytnych Celtów … Skóra ich ochrony są często utrzymywane nawet ostre ości i strzał. Dziwnego, że głównym przedmiotem ochrony wykonany na plecach. Logika było to: w frontalny atak mógłby przyjąć schronienie z muszli. Backstab nie widać. Lot i rekolekcje był częścią taktyk bojowych tych ludzi.

tkanina pancerz

Niewiele osób wie, ale zbroja średniowiecznego rycerza w początkowym okresie były wykonane z materii. Były to trudne do odróżnienia od pokojowych cywilnych ubraniach. Jedyną różnicą jest to, że zostały one przyklejone kilka warstw materiału (do 30 warstw). Były płuca, od 2 do 6 kg, tanie pancerza. W dobie masowych walk i prymitywizm siekanie narzędzia – idealnym rozwiązaniem. Wszelkie milicjant mógł sobie pozwolić na taką ochronę. Zaskakująco, taki pancerz zachowana nawet strzały kamienne spiekanych które poruszają dziurkowanych żelaza. To ze względu na osłabienie materiału. Dostatniejszego użyli pikowane warstwy nadziewane włosia, wełny, konopi.

Narody Kaukazu aż do 19 wieku stosowany podobny obrony. Ich filcowania wełny płaszcz rzadko tnie szablą wytrzymać uderzenie nie tylko w rzutki, ale pociski z broni palnej z odległości 100 metrów. Przypomnijmy, taka broń była w naszej armii do wojny krymskiej w latach 1955-1956, kiedy nasi żołnierze zostali zabici na europejski gwintowaną broń.

skórzany pancerz

W miejsce tkaniny przyszedł zbroje rycerze skóra średniowiecza. Rozpowszechniony dostali iw Rosji. Masters skóry są doceniane w tym czasie.

W Europie, były słabo rozwinięte, ponieważ korzystanie z kusz i łuków – ulubione taktyki Europejczyków w średniowieczu. Ochrona skóry używanej przez łuczników i kuszników. Chroni przed lekkiej kawalerii, a także braci broni po przeciwnej stronie. Z daleka mogli wytrzymać śruby i strzały.

Szczególnie cenione buffalo skórę. Uzyskaj było praktycznie niemożliwe. Tylko bogaci mogli sobie na to pozwolić. To był stosunkowo lekki skórzany pancerz średniowiecznych rycerzy. Masa wynosiła od 4 do 15 kg.

Ewolucja Pancerz: zbroja lammelyarnye

Dalsza ewolucja zachodzi – rozpocząć produkcję metalowy pancerz średniowiecznych rycerzy. Jedna odmiana – lammelyarye pancerz. Pierwsze wzmianki o tej technologii są widoczne w Mezopotamii. Pancerz nie zostały wykonane z miedzi. W średniowieczu podobna technologia zaczęła stosować metal ochronną. Lammelyarnye pancerz są skalowane muszli. Byli najbardziej wiarygodne. Tylko penetrowane przez pociski. Główną ich wadą – waga 25 kg. Nosić on sam jest niemożliwe. Ponadto, jeśli rycerz spadł z konia, był całkowicie zneutralizowany. Nie można było się wspinać.

poczta

Armor średniowiecznych rycerzy w postaci kolczugi były najczęściej. Już w 12 wieku, stały się one powszechne. Pancerz pierścieniowy waży stosunkowo małe, 8-10 kg. Kompletny zestaw zawierający skarpety, czapka, rękawiczki, sięgnął do 40 kg. Główną zaletą – pancerz nie ogranicza ruchów. Pozwolić im było tylko bogatych arystokratów. Szerzyć wśród klasy średniej odbywa się tylko w 14 wieku, kiedy bogaci arystokraci sobie zbroję płytową. Na nich zostaną omówione dalej.

zbroja

Zbroja Płytowa – szczyt ewolucji. Dopiero wraz z rozwojem technologii kucia metalu możliwe było stworzenie takiego dzieła sztuki. Zbroja Płytowa rycerzy średniowiecza z rękami zrobić to praktycznie niemożliwe. Jest to jeden monolityczny powłoki. Pozwolić taka ochrona może być tylko najbogatsi arystokraci. Rachunki ich dystrybucja do późnego średniowiecza. Rycerz w zbroi płytowej na polu bitwy – prawdziwy czołg pancerny. Bitwa było to niemożliwe. Jeden taki wojownik wśród wojsk wskazówki szalę w kierunku zwycięstwa. Włochy – kolebką takiej ochrony. Ten kraj słynął wzorce do produkcji zbroi.

Chęć posiadania ciężkiego obrony ze względu na taktykę bitwy średniowiecznej kawalerii. Po pierwsze, ona się w szybkim kopniakiem w zwartych szeregach. Zazwyczaj po jednym hit klin przeciwko walce piechoty zakończył się zwycięstwem. Dlatego w pierwszym rzędzie były najbardziej uprzywilejowanych arystokratów, wśród których był sam król. Rycerze w zbroi prawie umarł. To było niemożliwe, aby zabić w bitwie, a po walce więźniowie nie zostali straceni arystokratów, ponieważ wszyscy się znali. Wczorajszy wróg jest już przekształcony drugiego. Ponadto, wymiana i sprzedaż więźniów arystokratów były często głównym celem walki. W rzeczywistości, jak średniowieczne bitwy były potyczki turnieje. Rzadko umierać „dobrych ludzi”, ale prawdziwa walka się jeszcze nie stało. W związku z tym konieczność poprawy ciągle powstają.

„Pokojowa walka”

W 1439 roku we Włoszech, w domu z najlepszych mistrzów kowalstwa, bitwa miała miejsce w pobliżu miejscowości Anghiari. Zajęło to kilka tysięcy rycerzy uczestniczył. Po czterech godzinach walk zabitych tylko jeden wojownik. Spadł z konia i padł pod jego kopytami.

Koniec ery bojowej zbroi

Anglia położyć kres „pokoju” wojny. W jednej z bitew angielskim, kierowany przez Henryka XIII, który był dziesięć razy mniej wydajne Welsh stosować łuki wobec francuskich arystokratów w łatów. Maszerując pewnie czują się bezpiecznie. Sobie wyobrazić ich zdziwienie, gdy na szczycie boomu zaczęło lać. Szok, że do tej pory nigdy nie trafił na szczyt Rycerzy. Przeciwko czołowej zmiany używając tarcze. Blisko porządek który jest pewnie chroniony przed łuków i kusz. Jednak Welsh broń mogła penetrować pancerz na górze. Ta porażka u zarania średniowieczu, zabijając „najlepszych ludzi” z Francji, położyć kres tych walkach.

Armor – symbolem arystokracji

Armor przez cały czas był symbolem arystokracji, nie tylko w Europie, ale także na całym świecie. Nawet rozwój broni palnej nie położyć kres ich stosowania. Na pancerz był zawsze przedstawiany herb, były inteligentne jednolita. Umieszczono na festiwale, uroczystości, oficjalnych spotkaniach. Oczywiście, ceremoniał pancerz wykonany w lekkiej wersji. Ostatnim razem było ich zastosowanie bojowe w Japonii już w 19 wieku, w czasie buntu samurajów. Jednak stwierdzono, że każda broń palna rolnik ze strzelbą jest znacznie bardziej skuteczny niż zawodowy żołnierz z zimnym pistoletu, ubrany w ciężki pancerz.

Zbroja rycerza w średniowieczu: Opis

Zatem klasyczny zestaw średni rycerz składał się z następujących rzeczy:

• Kask. W 10-13-wieku Norman wykorzystywane do rondache otwartą, stożkowy kształt lub jajogłowych. Przód zapinany nanosnik – metalowa płytka. Znacznie później było powszechną praktyką wśród prywatna kask wielkich arystokratów. Było to dzieło sztuki. Według niego to było możliwe ustalenie właściciela.
• Armor. Długi łańcuch mail na kolanach z rękawami i koyfonom, okap metalu. Miała cięcia po obu stronach na rąbek do łatwego przemieszczania się i jeździć konno. Pod jej rycerze nosili przeszywanicy – podobne tkaniny pancerza. On amortyzacja żelaza, to zatrzymany strzałę.
• pończochy Mail – Highway.
• Rondache – tarcza. Czy ochrona przed strzałami, i jest powszechnie stosowana przed jedną ręką mieczy podczas wypraw krzyżowych. Mam okrągły lub owalny kształt. Jednak rozpowszechnione rondache stożkowy kształt dolnej części dla ochrony lewą nogą.

Broń i zbroja nie są jednolite w całej historii średniowiecza, jak one spełniać dwie funkcje. Po pierwsze – ochrona. Drugi – pancerz był charakterystyczny atrybut wysokim statusie społecznym. Wyrafinowany kask całe wsie z poddanych może kosztować. Nie każdy może sobie na to pozwolić. Dotyczy to także wyrafinowany zbroję. Dlatego, aby znaleźć dwa identyczne zestawy było niemożliwe. Feudalny pancerza – ma jednolitego Rekrutów tworzą żołnierze w późniejszych okresach. Różnią się one osobowość.