Streszczenie: "Maja noc, czyli zatopiona kobieta" N. V. Gogola

Cała era twórczości literackiej minęła, a galaktyka wybitnych autorów pozostawiła swój charakterystyczny znak w literaturze, ale Gogol jest wciąż prawdziwym magiką tego słowa dla wielu. Dlatego zaleca się przeczytanie autora jego dzieł, a nie tylko krótkie podsumowanie. "Maj noc lub utopiona kobieta" i do dziś zaskakuje czytelników o imponującej architekturze, unikalnej strukturze tekstowej przestrzeni i bogatym palecie słów. Zawiera absolutnie wszystkie cechy kulturowe dzieł Gogola: mistycyzm, strach, śmiech. Pisarz umiejętnie boi się czytelnika, opowiadając straszne historie, szczodrze mieszając ich z satyrą i humorem.

Hipnoza sylaby gogola

Historia "Majowa noc, czyli utopiona kobieta" zbudowana jest dokładnie w elokwentnej sylabie, nie jest to tylko folklor przetworzony, jest autorką fikcyjną o urzekającym znaczeniu semantycznym. Zaczynamy odczytywać, dosłownie z pierwszych wierszy tej historii pojawia się hipnoza sylaby sylwetki Gogola, umiejętność budowania opowieści narracji w ścisłym połączeniu z motywami folklorystycznymi i pozostają pod wrażeniem przez długi czas po przekręceniu ostatniej strony. Nigdy nie oddawaj magii słowa geniuszu krótkiego podsumowania: "majowa noc lub utopiona kobieta" urzeka tylko w oryginalnym czytaniu.

Antologia i adaptacja filmu

Praca ta została po raz pierwszy opublikowana w 1831 roku, po jej ujęciu w serii "Wieczory na farmie w pobliżu Dikanki". Także historia mistyczna zawiera antologię: "Rosyjska proza tajemnicza" (rosyjskie 19-wieczne gotyckie historie), w bibliotece rosyjskiej fikcji "Czarownice w Kijowie. Tom 4 ". Ciekawe, jak mógłby to skomentować Gogol? "Mroczna noc lub utopiona kobieta" została dwukrotnie sfilmowana. Po raz pierwszy w Cesarstwie Rosyjskim (w 1910 r.) Reżyser V. Krivtsov opublikował film oparty na opowieści "Noc w maju", a druga wersja ekranowa należy do słynnego opowiadacza A. Rowe'a, zrobił film przy użyciu krótkiego podsumowania. "Maja noc lub utopiona kobieta" wydano w 1953 roku.

Zapisy folklorystyczne jako podstawa

Prawdziwymi wielbicielami talentu pisarza jest to, że autor pióru pisał historię folkloryczną, którą otrzymał od swoich krewnych i matki. Dowodem tego jest jego list do matki z 30.04.18229, w którym nakłania go, aby mu powiedział "kilka słów … o mermaids". Ale nie tylko te mityczne stworzenia staną się postaciami w historii, w nim będą też inni bohaterowie. "Maj Night or Drowned Woman" rozpoczyna się od sceny łagodnego spotkania między Ganną a Levko. W kolejnych rozdziałach powszechne są powszechne przekonania, tradycje utonięcia, czarownice itp. "Maja noc lub utopiona kobieta" (opis fabuły zostanie zaprezentowana poniżej) nie opowiada żadnej z popularnych opowieści o folklorze, opowiada o obrazie poetyckim z barwnego życia Małej Rosji. Gogol jako twórca tej pracy – całkowicie niezależny.

Streszczenie, streszczenie

"Maj Night, czyli zatopiona kobieta" w samym sercu fabuły zawiera motywy wielu legend o niekonwencjonalnych, niewinnie zagubionych duszach. Łagodna, piękna pannochka pokornie toleruje wszelkie kpiny macochy. Ale pewnego dnia, nie mogąc wytrzymać męki, dziewczynka wpada do wody, tonie, a jednocześnie staje się syreną. Ale macocha nie będzie zadowolona ze swojej śmierci, jest podstępna i mściwy. Czarownica staje się również syreną, a teraz nieszczęśliwa pannochka nie może swobodnie pływać. Jeśli chodzi o pomoc, zwraca się do głowy jej syna – Levko, który wcale nie ma osobistego szczęścia. Szczerze kocha piękną Galkę, ale jak się okazało, dziewczyna zwróciła uwagę ojca. Głowa nie chce się z nią bawić, więc nie chce myśleć o ślubie jej syna. Mała Syrenka przychodzi do Lewko we śnie i bezinterpretnie błaga, że szabla odkryła swoją niegodziwą macochę wśród podwodnych dziewcząt. Genialny bohater oglądał grę na chwilę, syrenki grały latawiec. Levko zwrócił uwagę na jedną z dziewcząt, która wyróżniała się z jej gniewu i drapieżności: była tak wściekle rzucona na swoich przyjaciół, że dało wrażenie, że w ogóle nie gra dla niej. Czarownica została odkryta, a wdzięczna i szczęśliwa szyja syrenka pomogła nieszczęśnika kochanek zjednoczyć się z ukochaną Galyą, tłumiąc list państwowy swojego ojca.

A co wtedy?

"Później" (okres po publikacji) dla każdego utworu literackiego jest dwojakie. Jest to albo proces powielania, transponowania sceny teatralnej, kinematografii, animacji; Jest również powszechnie praktykowany do wypożyczenia działki przez wiele imitatorów; Liczne ilustracje autora, malarstwo tematyczne, dziecięce zabawki oparte na motywach, itp. Lub, co się najczęściej zapomina. Ale ten smutny los nie wyprzedził oryginalnego dzieła, a nie takiego Gogola. "Maja noc, lub utopiona kobieta" – jeden z najbardziej ekscytujących dzieł pisarza.

Wokalistka folkloru ukraińskiego

Co zaskakujące, zgodnie z postulatami rosyjskiej krytyki literackiej, Gogol odnosi się do realistów. Jego prace można jednak nazwać dowolną: fantazją, farsą, komedią, folklorem, horrorem, mistycyzmem – nie tylko kopiowaniem i opisem rzeczywistości. Czasem autor celowo wprowadza do swoich dzieł narastający przerażenie w logiczny koniec – mistyczną i straszliwą śmierć bohatera (pannochki w tym przypadku). Jednak śmierć twórcy jest pojęciem względnym, martwy w jego narracji prowadzą dość życie po życiu, co okresowo zakłóca życie żywych. Ta cecha jest bardzo charakterystyczna dla każdego folkloru. To kolejny dowód na to, że Gogol celowo aktywnie promował oryginalny folklor ukraiński, a dobrze znanym opisem ukraińskiej nocy jest "majowa noc".