Sekularyzacja ziem kościelnych

Na takiej reformy jako sekularyzacji ziem należących do kościoła, to było na przełomie 15 i 16 wieku. Ale tylko w 18 wieku ostatecznie ukształtowała rozwiązanie tego problemu. To właśnie w tym wieku, państwo było w stanie rozwiązać problemu postawionego nawet w czasie panowania Iwana III.

Sekularyzacja – jest eliminacja wielkie połacie kościoła. I to była długa walka rosyjskich władców i kościół ziemi zakończono ten proces. A fakt, że stało się tak, jak 18 wieku, nie jest przypadkowy.

Przez czas kapitalizmu handel wielkie postępy zostały dokonane, a istniał w odniesieniu do Kościoła ziem postaci praw, które zakłócają. Głównym trendem był fakt, że ziemia – towar, z którego można czerpać zyski. Reforma ta jest całkiem zadowolony z pierwszej połowy 18 wieku, dostępny własności gruntów przez suwerenne uzależnienia. Tymczasem ziemie kościelne ze względu na szczególny charakter jej użytkowania nie zostały wyobcowany. Kler mógł nabyć tylko ich, ale nie może w żaden sposób dysponować.

To był jedyny częstą przyczyną zjawiska zwanego „sekularyzacja ziem kościelnych.” Były też inne powody, powiedzmy, bardziej prywatny charakter. Fakt, że cała polityka wobec ziemi rosyjskiej jest bardzo uzależniona od interesów szlachty. Ten bastion monarchii w jego mocy, aby rozwijać swoje gospodarstwa, podczas gdy dostępne zasoby ziemi są centralną częścią państwa został praktycznie wyczerpany. Ale ziemia na obrzeżach małego zainteresowania. Szlachta uznała, że sekularyzacja majątków kościelnych i chłopów zapewni dobry fundament, który pozwoliłby im rozwinąć dalej.

Rządząca osoby przez długi czas nie mógł się zdecydować na naruszenie jedności, która powstała z przyjaźni kościoła i państwa. Dopiero w drugiej połowie 18. wieku, cel siła zwyciężyła. Po serii drgań przez Piotra III w 1762 roku wydał dokument, który był powodem utworzenia specjalnego oszczędnościowych kolegów, którzy kontrolują wszystkie lenna kościelnych. Jednocześnie nakazał zostać usunięte z kontrolą wszystkich osób, którzy byli duchowni. Chłopi ci sami, którzy pracowali w dobrach kościelnych, zamówił zamiast wcześniejszych zobowiązań do zapłaty składek na górze podatku rubla za głowę. Zatem, zastosowanie chłop ziemi pozostały one zaorany przez odziedziczony kościoła, ale kraj, który wcześniej nie był używany przez nich (młyny itp) powinny dać chętny do czynszów. A wszystkie kwoty otrzymane w dyspozycji Zarządu siedzibę. Zatem siła robocza nie był nadmiernie obciążony, ale wszystkie rekwizycje dokonane władcy, byłby natychmiast powrócił do chłopów.

Jednak ten dekret został działając na krótki czas. Już Katarzyna Wielka w życie wyjątkowa sytuacja w kraju musiał „trick”. Sekularyzacja ziem kościelnych została uznana przez jej nieprzemyślane działania, dekret odwołany i wrócił do terenów kościelnych, w tym i chłopów. Cesarzowa wznowił uszczelnione podczas głównej kościoła Piotra III i zaczął mocno wspierać ożywienie wpływem duchowieństwa w sprawach cenzury, etc.

Anulowane sekularyzacja ziem kościelnych wywołały niepokoje wśród chłopów klasztoru. A szlachta była, delikatnie mówiąc, niezadowolony. W rezultacie, Ekaterina Velikaya wziął nowe rozwiązanie: zawieszenia zniesienie sekularyzmu i utworzyć komisję do zbadania problemu kompleksowo. W tym czasie Cesarzowa miał już pewność, że duchowieństwo jako siły politycznej jest bardzo słaby. Po jej rozkazy, chociaż spowodował oburzenie wśród biskupów i potężny szmer, ale nikt nie odważył się otwarcie. Tak więc, zgodnie z dekretem z 1764 roku wszyscy biskupi, Synod, kościół i klasztor osiedli wreszcie przeniesione do kompetencji Zarządu. Ale zamiast duchowieństwa wybrane ziemie teraz wierzyć zawartości kadrową, a później, w trakcie walnego geodezji i otrzymała małe działki.

Nie można odpowiedzieć, co jest bardziej przyniósł sekularyzacji ziem kościelnych, dobre lub złe, ale fakt, że środek ten był naprawdę znakomity w jego wieku, to na pewno.