Zarządzanie siłami i środkami na ogień: struktura, zasady zarządzania

Wygaszając większość pożarów zaangażowanych w różne jednostki, więc zarządzanie siłami i środkami w ogniu jest po prostu konieczne. Organizacja interakcji między jednostkami jest jednym z decydujących czynników warunkujących sukces w eliminowaniu tej katastrofy.

Skład

Zarządzanie siłami i środkami na pożarze obejmuje wiele elementów. Przede wszystkim jest to ocena obecnej sytuacji i utworzenie centrali przeciwpożarowej, a urzędnicy mają pewne kompetencje i osobista odpowiedzialność za wykonanie zadań. Zarządzanie siłami i środkami na pożarze jest planowaniem działań i określeniem niezbędnych zasobów. Ponadto – podejmowanie trafnych decyzji i organizowanie pracy, ustalanie zadań, szybkie reagowanie na zmianę sytuacji i zapewnienie kontroli.

Zarządzanie siłami i środkami na pożarze jest uwzględnieniem zmian warunków, prawidłowej organizacji pracy wszystkich oddziałów w celu tłumienia pożaru i rejestracji niezbędnych informacji, że wszystkie przeprowadzone działania były skierowane na skuteczność tej pracy. Bezpośrednim nadzorem ze strony straży pożarnej jest starszy oficer, który został przeszkolony i został dopuszczony do pracy zgodnie z ustaloną procedurą zarządzania straży pożarnej.

Zasady zarządzania siłami i zasobami w ogniu to jednoosobowe zarządzanie i ścisłe podporządkowanie. Kiedy powstaje organizacyjna struktura organów, dowódców sił i środków przeciwpożarowych, zasadę zarządzania jednym człowiekiem jest zasadnicza. Główną postać kierownictwa – szefa straży pożarnej (RTP) – przejmuje kontrolę sił i mienia w pożarze, a przez niego określane są uprawnienia uczestników gaszenia. Prowadzenie działań ratowniczych leży również w jego kompetencji.

Zasady zarządzania siłami i zasobami w pożarach opierają się na doświadczeniu gaszenia, a w dzisiejszych warunkach, nabierają szczególnego znaczenia. Rozwój działań taktycznych i technicznych w wyjątkowo wysokich stadiach sprawia, że praca staje się niezwykle stresująca, a gwałtowne zmiany w sytuacji wymagają osiągnięcia jednolitej strategii. Dlatego tylko RTP ma możliwość centralnego zarządzania wszystkimi działaniami i może kierować działaniami podwładnych w celu wyeliminowania pożaru i przeprowadzania akcji ratowniczych.

RTP

Dyrektor ds. Gaszenia pożaru zawiera instrukcje, które są obowiązkowe do wykonania. Nikt nie ma prawa ingerować w swoje czy zlikwidować jego rozkazów. Dotyczy to wszystkich urzędników i obywateli na terenie, w którym prowadzona jest działalność w zakresie przeciwpożarowej i ratowniczej. Definicja zarządzania siłami i zasobami w ogniu jest także przywilejem głowy (RTP). Mogą to być:

1. Jeśli jedna strażnica pracuje – jego szef lub starszy oddział, który przyszedł na straży pożarnej na czele tej straży.

2. Jeśli kilku oddziałów oddziałuje na ogień – najbardziej starszy w pozycji osoby garnizonu terytorialnego lokalnej ochrony przeciwpożarowej, która jest określona zgodnie z aneksem do harmonogramu odjazdu i ustawodawstwa Federacji Rosyjskiej.

3. Zdefiniowanie zarządzania siłami i zasobami w pożarze jest zwrotem pierwszego zlecenia od starszego operatora. Jest to kwestia akceptacji przywództwa przeciwpożarowego dla nich.

Jeśli starszy urzędnik, który jest szefem służby straży pożarnej, otrzymuje informację o wystąpieniu kolejnego ognia, o wyższym numerze, mianuje innego funkcjonariusza spośród osób znajdujących się w pobliżu i opuszcza to miejsce pożaru, które muszą być przekazane do dyspozytora w GPO, Tam, gdzie w dokumentach jest wstawiony odpowiedni wpis. Mogą też być inne powody, dla których zarządzanie siłami i zasobami w ogniu jest przekazywane innej osobie.

Obowiązki głowy

RTP zarządza wszystkimi środkami i siłami, a jednocześnie jest w pełni odpowiedzialny za wynik. Jego praktyczna praca polega na organach zarządzających, przede wszystkim na stanowisku operacyjnym, szefach wszystkich straży pożarnej, którzy pomagają mu w działaniach taktycznych i technicznych podczas zarządzania jednostką w powierzonym obszarze. Również ze strony lidera straży pożarnej zarządzanie siłami i zasobami w pożarze przewiduje podejmowanie decyzji i ustalanie zadań, organizację interakcji i zapewnienie spójnych działań taktycznych i technicznych w celu skutecznego zwalczania pożarów. Wszystkie te czynności głowy wytwarzają bezpośrednio z jednostkami lub za pomocą centrali operacyjnej.

Kierownik systemu przeciwpożarowego wyznacza granicę terytorium, w którym odbywają się działania – działania gaśnicze i ratownicze, a także szczegółowość i kolejność określonych czynności jest również określana przez kierownika. Prowadzi również rozpoznawanie i określa rangę (ilość) ognia, a następnie przyciąga niezbędne środki i siłę jednostek w wystarczającej ilości. Szef podejmuje decyzje, które ograniczają prawa obywateli do terapii przeciwpożarowej, tak aby nie kolidowały z oszczędzaniem ludzi i majątku. To jest RTP, który określa główny kierunek po otrzymaniu danych rozpoznania pożaru. Cały system kontroli sił i środków na ogień jest odpowiedzialny za głowę. Dokonuje wyrównywania jednostek biorąc pod uwagę główny kierunek strażacki, a następnie zapewnia nieprzerwaną dostawę substancji w celu wyeliminowania pożaru.

Decyzje głowy

Głowa decyduje, jak korzystać z usługi gas-defence na ogniu, określa jego skład, kolejność linków, inne usługi GVZS, które nie są w państwie. Opiekun jest odpowiedzialny za całą komunikację w zakresie przeciwpożarowej. Powiadamia on dyspozytora o podjętych decyzjach, zmianach w sytuacji operacyjnej, a także innych niezbędnych informacjach. Co więcej, musi to zgłosić starszym w garnizonie. Ale jego najważniejsze decyzje dotyczą wdrożenia zasad ochrony pracy w jednostkach zaangażowanych w działania przeciwpożarowe i ratownicze, wszystkich zaangażowanych w ten wysiłek, a szef jest zobowiązany do przekazania wszystkim wszystkim informacjom o zagrożeniu dla zdrowia i życia personelu.

Głowa musi oddziaływać ze wszystkimi usługami wspomagającymi życie, które są zaangażowane w walkę i ratownictwo. Podejmuje także działania mające na celu zachowanie sytuacji w miejscu, w celu określenia przyczyn pożaru – są to materialne dowody (mienie), ślady. Ponadto lider organizuje ochronę terenu akcji przeciwpożarowej i ratowniczej do czasu ich zakończenia. A potem akt zostaje wyciągnięty przez głowę. Kontrola sił i zasobów w ogniu jest przekazywana do siedziby operacyjnej. Jeśli ten ostatni nie zostanie utworzony, RTP wypełnia swoje obowiązki. Musi zapewnić rezerwy zasobów i sił do gaszenia przedłużającego się pożaru w celu zapewnienia skutecznego działania w przypadku innego pożaru.

Prawa kierownika

Kierownik gaszenia pożaru ma prawo do instrukcji obowiązkowych do wykonania: do wszelkich urzędników GAP, szefów władzy i przedsiębiorstw, jak również do wszystkich obywateli, którzy są na straży pożarnej i ratownictwa. Ponadto ma prawo powoływać i oddelegować urzędników operacyjnych. Organ sprawujący nadzór ma prawo do uzyskiwania informacji niezbędnych do zorganizowania akcji przeciwpożarowych i ratunkowych, które administruje obiektami lub organizacjami oraz usługami wsparcia życia.

Głowa ma prawo ustanowić centralę operacyjną, złamając teren gaszenia pożarów w sektorach lub sektorach (STF lub UTS), a także przyciągnąć dodatkowe zasoby i siły do akcji przeciwpożarowych i ratowniczych oraz, oczywiście, zmienić układ. Sądząc po zgromadzonych doświadczeniach, praktyka wykazała, że nawet najbardziej wykształcony i wyszkolony taktycznie wykształcony przywódca nie może zarządzać straży pożarnej w złożonych i dużych obiektach. Jeśli RTP próbuje samodzielnie rozwiązać wszystkie małe i duże problemy, traci czas i porusza siły, ponieważ wynik nie zawsze jest pozytywny.

Powołanie centrali operacyjnej

Teraz ilość robót znacznie wzrosła, a zatem podstawą do zarządzania siłami i zasobami w ogniu jest całkowicie i całkowicie wykorzystywana do strażaków wszystkich podległych ciał. Tylko wtedy, gdy wysiłki są wspólne, można w krótkim czasie szybko ocenić sytuację i znaleźć najskuteczniejsze sposoby wykorzystania dostępnych środków i sił, aby zapewnić szybki odpalenie ognia. Podstawą zarządzania jest główna siedziba operacyjna, czyli tymczasowa kadra pozarolnicza. Powstaje koniecznie, jeśli rangi (liczba) pożaru wzrasta, jeśli na miejscu jest zorganizowanych trzy lub więcej miejsc gaszenia, jeśli konieczne będzie dokładne skoordynowanie z zarządzaniem obiektem (organizacją) wszystkich działań związanych z operacjami gaśniczymi i ratowniczymi.

Szefem centrali jest zastępca RTP, który zarządza siłami i majątkiem. I gaszenie pożarów będzie postępować bardziej harmonijnie, jeśli szef – zastępca RTP, a także asystent szefa sztabu, szefowie osadzenia, GDZS (służba ochrony gazu i dymu), którzy będą odpowiedzialni za ochronę pracy, osoby z administracji placówki (organizacji), w której będzie działać centrala operacyjna, Istnieje pożar, a także inni ludzie wybierani przez RTP.

Zadania centrali operacyjnej

Do zadań centrali należy realizacja decyzji RTP. Ponadto central gromadzi, przetwarza i analizuje dane dotyczące sytuacji, przekazuje informacje do RTP i dyspozytora, określa potrzebę funduszy i sił jednostek, przygotowuje propozycje dla RTP, zapewnia kontrolę nad zadaniami, przygotowuje operacje gaśnicze i ratownicze, dokładnie opracowuje plany Równowaga sił i zasobów na wszystkich etapach straży pożarnej.

Jest to również siedziba, która zarządza tworzeniem rezerwy, zapewniając usługi w zakresie ochrony i komunikacji gazowej i dymu, utrzymywanie gotowości jednostek biorących udział w operacjach ratowniczo-gaśniczych oraz interakcje z usługami wsparcia życia organizacji i obszarów zaludnionych. Siedziba operacyjna znajduje się w miejscu ustalonym przez RTP, po którym ludzie w centrali są wyposażeni we wszystkie niezbędne urządzenia. W celu szybkiej lokalizacji siedziby muszą znajdować się znaki identyfikacyjne. Po południu jest to czerwona flaga i napis "HQ", aw nocy jego pozycja jest oznaczona czerwoną lampką. Jest to konieczne do ciągłej interakcji z wszystkimi jednostkami, tak aby można było zarządzać siłami i zasobami w ogniu.

Struktura centrali operacyjnej

Szef centrali operacyjnej (NS) jest bezpośrednio podporządkowany RTP, a pozostali urzędnicy są mu podporządkowani. Mianuje zastępcę i asystentów, przypisuje między nimi obowiązki w celu skuteczniejszego rozwiązywania zadań związanych z przeciwpożarami. Ponadto NS w czasie przynosi dane zwiadowcze RTP, raporty uczestników akcji ratowniczych i pożarowych, a także dyspozytora, wszystkie propozycje organizacji, wymagania dotyczące substancji przeciwpożarowych oraz informacje o tworzeniu rezerw sił i zasobów.

Szef personelu ma wiele obowiązków: organizację komunikacji między RTP a uczestnikami strajku, rejestrowanie i kontrolę realizacji instrukcji RTP, wypełnianie dokumentów regulacyjnych centrali, podział zasobów i sił jednostki oraz interakcja z instytucjami sądowymi. Jeśli szef sztabu z powodzeniem radzi sobie z jego obowiązkami, praca odbywa się w jasny i zorganizowany sposób, w dużej mierze, zadanie jest realizowane w możliwie najkrótszym czasie.

Kierownik Logistyki

Kierownik zaplecza zajmuje się siłami i majątkiem, które nie zostały wycofane do stanowiska, z rezerwami środków gaśniczych, sprzętu i strażaka. Za swoją odpowiedzialność za organizację pracy z tyłu: rozpoznanie źródeł wody, wybór pomp i rękawów, spotkanie i umieszczenie na źródłach wodnych sprzętu gaśniczego. Szef osadzenia powinien skoncentrować rezerwy zasobów i sił niezbędnych do akcji gaśniczych i ratowniczych we wszystkich fazach, zanim skończą.

Organizuje dostawy niezbędne, w tym odzież ochronną i sprzęt ochronny, paliwa i smary do sprzętu ratowniczego i ratowniczego. Jeśli sprzęt nie powiedzie się, szef osadzenia podejmuje działania mające na celu przywrócenie jego funkcjonalności, w tym sprzętu i narzędzia przeciwpożarowego. Ponadto szef tylnej strony prowadzi odpowiednią dokumentację.

USP i STP

Obszary gaszenia pożarów są rozpatrywane przez oddziały określone przez decyzje RTP i NS. Takie obszary są tworzone zarówno w miejscu akcji ratowniczych, jak i ratowniczych lub w rodzajach działań. Jeśli ogień rozprzestrzenia się na trzy lub więcej miejsc, RTP często decyduje się zorganizować hartowanie przez sektory, które łączą kilka sekcji. Każda witryna (TSS) i sektor (STP) powinna mieć swojego własnego reżysera gaśniczego. Wszyscy mówią bezpośrednio do szefa straży pożarnej i szefa sztabu.

Siedziba operacyjna uwzględnia zmieniającą się sytuację i utrzymuje stały kontakt z każdym USP i STP, przyjmując i oceniając informacje z pola oraz udzielając instrukcji. Mogą odnosić się do wszystkich sił i środków uczestniczących w straży pożarnej: są to sposoby dostępu do obiektu, położenie samochodów, układanie głównych rękawów i tym podobnych. Centrala zawsze rejestruje przybyłe siły i środki, są ustalone w momencie przybycia, rodzaju samochodu, wysokości wyliczeń, miejsca na ogień, gdzie departament ten musi wykonywać powierzone zadania.