Kultury protestu, czyli punków

W latach sześćdziesiątych rewolucja muzyczna odbywa się w Stanach Zjednoczonych. Po raz pierwszy na scenie pojawiają się takie zespoły, jak The Beatles, The Stooges, Rolling Stone i inne podobne zespoły, których dźwięk oparty jest na kilku akordach. Później grupy Ramones i Pistolety Sex z ich stylem i wyglądem zdecydowały w końcu, którzy są punkami.

Pierwotnie punk powstał jako styl muzyczny. Jednak ta subkultura, jak już ją znamy, została stworzona w latach siedemdziesiątych jako protest przeciwko zbyt "poprawnej" i dokładnej scenie rockowej. Coraz więcej muzyków zaczyna pojawiać się w ekstrawaganckich fryzurach – Iroquois, w skórzanych kurtkach – kurtkach ozdobionych łańcuchami i szpilkami. To pojawienie się wyraziło sprzeciw wobec istniejącego sposobu życia i kultury masowej. Często do dziś na plecach punków widać literę "A". Jest to również jeden z atrybutów kultury, czyli anarchii. Punks nie akceptuje masowego społeczeństwa ze swoim życiem politycznym. Pragnienie wolności wyraża się w ich sprzecznych zachowaniach.

Ogólnie przyjmuje się, że integralną częścią tej subkultury są alkohol, palenie i leki. Jednak patrząc na ludzi, którzy używają wszystkich powyższych i angażują się w seksualne stosunki, nie możemy pewnie powiedzieć, kto jest punkiem. Są takie prądy jak: sXe (krawędź prosta), szafki HC, punki – wegetarianie. Ich główną ideą jest samokontrola i odrzucenie złych nawyków. Większość współczesnego społeczeństwa pali i spożywa alkohol, podczas gdy ten oderwanie od kultury punkowej prowadzi do zdrowego stylu życia, z pomocą tego znów wyraża protest.

Z biegiem czasu kultura punkowa poszła daleko poza muzykę. Artysta Andy Warhol z jasnymi kolorami i niezwykłymi kształtami nazywa się również stylem punkowym. Ray Stevenson, Alex Levak i kilka innych sławnych fotografów raz stworzyły genialne serie zdjęć punk rocka. W pracach literackich Jim Carola, Johna Clark, a także poetki, zwanej matką chrzestną punk rocka, Patti Smith, znajdujemy również idee kultury punkowej. W swoich pracach próbują odpowiedzieć na pytania o to, kim są punki, na co oni są prowadzeni przez i wielu innych.

W kulturze punkowej ZSRR była nierozerwalnie związana z działaniami podziemnymi. W latach siedemdziesiątych XX w. Aktywnie rozwijała się tak zwana literatura samizdat, a także niejawne koncerty – apartamenty. W tej chwili Andrei "Pig" Panov stworzył pierwszy punkowy zespół Leningradu "Automatic Satisfactors", który pozostał jedynym przed powstaniem legendarnego "Rock Club". We wczesnych latach 80. zaczęły pojawiać się inne podobne kolektywy, takie jak "Milicja Ludowa", "Departament Samoprzylepny". Prawie niemożliwe było istnienie w warunkach ówczesnego reżimu, więc pierwsze koncerty punkowe w Moskwie, Leningradzie i miastach na Syberii (były wtedy główne centra kultury rockowej) odbywały się w kafejkach, internatach i podobnych miejscach, nieprzeznaczonych do spektakli. Każdy koncert oznaczał ryzyko i zagrożenie. Kto jest punkami w Rosji? To rewolucjoniści, którzy próbowali złamać istniejący system w kraju. Główną ideą kierowania jakimś punkiem jest idea wolności. Był oburzony masowym społeczeństwem z wartościami kupieckimi, więc punk stara się z tym złamać. Te pomysły znajdują wyraz w jego ubraniu, zachowaniu i kreatywności.