Książki o wojnie w Czeczenii: Lista autorów, recenzje

Książki o wojnie w Czeczenii – jeden z najbardziej penetrujących, prawdziwe i współczesnych opowieściach męstwa, odwagi i honoru. W naszych czasach, wyczyny żołnierzy i funkcjonariuszy Wielkiej Wojny Ojczyźnianej znikają. Choć wydarzenia w Czeczenii są bliskie i znane każdemu. Nawet młodzi ludzie wciąż pamiętają siebie jako Każdej nocy niepokojące raporty nadawanych w wieczornych wiadomościach. Dlatego prace te są tak popularne dziś.

black Book

Książki o wojnie w Czeczenii – nie jest to często dzieła artystyczne, takie jak czas mniejszości, a zeznania ludzi, którzy są osobiście obecny na wydarzeniach opisanych. Jest to książka i Andreya Saveleva. Dokumentalny o wydarzeniach w południowej Rosji o nazwie „Czarna Księga wojny w Czeczenii.”

Została ona przygotowana w 2000 roku, raport przeznaczony do Parlamentu Europejskiego. Jego głównym celem było przekonanie polityków europejskich, którzy są często opinia tej wojnie została oparta na źródłach tendencyjne.

Autor próbuje suche fakty dowodzą, że wojna z separatystami przywrócić pokój w kraju, a nie w żaden sposób naruszać praw człowieka. W tej książce dokumentalnej konkretne opisy zbrodni popełnionych przez czeczeńskich gangów, naruszenie praw ludności rosyjskiej, a także zapewnia szczegółowy i bezstronną analizę działań władz rosyjskich na różnych etapach konfrontacji.

Jednak książka nie ukazała się w Europie, został wydany tylko w Rosji, gdzie nawet dziś pozostaje aktualne.

pułapka

Innym ważnym autor – Igor Prokopenko. W swojej dokumentalnej powieści „Pułapka czeczeńskiej” przytacza poprzednio nieznane opinii publicznej fakty. Z ich pomocą, spojrzeć na wydarzenia z tamtych lat jest możliwe pod nowym kątem.

Prokopenko szuka odpowiedzi na pytania, które gnębią nadal wielu Rosjan. Dlaczego właśnie ta straszna tragedia? Dlaczego państwo i rząd dokonał wielu niewybaczalne błędy? Dlaczego jest to bezprecedensowe wojna na skalę głupoty, cynizmu i zdrady?

Bohaterami opowieści – zwykłych żołnierzy i oficerów. Według autora, który sam był w gorącym miejscu, głównymi winowajcami tej tragedii – urzędników Kremla, którzy wielokrotnie zdradził swoją własną armię i ludzi. A czasami działał tylko tchórzliwe i analfabetów.

Odpowiedzi na wszystkie te pytania autor próbuje dać stronice jego rękopisu.

historie generała

Książki o wojnie w Czeczenii, nie pisał tylko wojskowych, dziennikarzy, ale także bezpośrednich uczestników wydarzeń.

Tak dużo popularności zyskała wspomnienia General Giennadij Troszew „My War. Czeczenii dziennik rowu Ogólne”, który został opublikowany w 2001 roku. Jest to jeden z liderów rosyjskiej armii opisuje szczegółowo wydarzenia zarówno pierwszej i drugiej kampanii czeczeńskiej.

Jako uznany przez autora, aby usiąść przy stole jako pisarz to wywołało liczne kłamstwa i nieprawdy publikowane o tej wojnie. Ogólne rozmowy o wydarzeniach, o których wiedział na pewno, i daje swoją opinię i stosunek do wielu popularnych polityków i dowódców wojskowych z obu stron.

true story

Jeden z najbardziej oryginalnych dzieł – „Diary Zherebtsovoy Poliny”, opublikowane w 2011 roku. Opowieści o wojnie czeczeńskiej jest przedstawiony w imieniu samego pisarza urodzonego w Groznym w 1985 roku.

Pamiętnik opisuje wydarzenia 1999-2002, kiedy autor był 14-17. Książka została przetłumaczona na wiele języków w Europie i poza nią. Wyszła bez skrótów, wszystkie opublikowane, jak to było w oryginale, czyli w samych pamiętników.

Z wielkim zainteresowaniem była historia wojny z twarzy nastolatka, szczera opowieść o relacjach między grupami etnicznymi między rosyjskim i Czeczenów, losów ludności cywilnej w drugiej kampanii czeczeńskiej. Po pierwsze, wielu uważało jej fikcję, ale nie było świadków, w tym Przewodniczącego Komisji „pomocy domowej” Swietłana Ganuszkina, który zeznał, że osobiście widział te pamiętniki.

Recenzje pamiętniki

Książki o wojnie czeczeńskiej zawsze powoduje dużą liczbę komentarzy i opinii. Szczególnie dużo mówi się o „Diary Zherebtsovoy Poliny”. Krytyk Elena Makeyenko sugeruje, że jest to prawdziwy dokument epoki. Są to historie o wojnie czeczeńskiej, które muszą być odczytywane.

Krytyk literacki Igor Kirienko porównuje tę książkę ze wspomnieniami Anny Frank. On jest przekonany, że takich dokumentów w przyszłości będzie ustalić, jak żyli i co myśleli o rosyjskich pisarzy na przełomie XIX i XX wieku. Szczotkować takiej pracy po prostu nie może być, to jest zobowiązany do czytania.

W większości opinii czytelnicy zgadzają się, że jeśli chcesz znać prawdę, musimy uważnie słuchać dziecka, aby zobaczyć oczy na imprezach światowych i wojny, aby poczuć co czuje i czego się boi.

Widok z zewnątrz

Z wielkim zainteresowaniem również powodować książkę o wojnie w Czeczenii, napisany przez zagranicznych dziennikarzy. Jednym z najbardziej popularnych – „Rozmowa z barbarzyńcą” dziennikarstwa amerykańskiego reportera Pawła Klebnikov

Jest on oparty na wywiady nagrane Khlebnikov z jednym z liderów separatystów czeczeńskich Khozh-Ahmed Nukhayev. Wydanie ukazało się w 2003 roku. Rok później Khlebnikov został zabity. Został zastrzelony przy wyjściu z rosyjskiego oddziału magazynu „Forbes”, którego redaktor działa.

Khlebnikov wciąż żyje zostały przewiezione do szpitala 20-Moskwa, na drodze do karetki, on powiedział, że nie podpisał z pędów i nie zna przyczyny ataku. Dziennikarz zmarł w drodze do intensywnej opieki medycznej w przebijał windy.

Według oficjalnej wersji Prokuratury Generalnej, brał udział w zabójstwie bohatera książki „Rozmowy z barbarzyńcą”. Rzadko książek o wojnie czeczeńskiej doprowadziły do śmierci ich autorów.

W narracji Nukhaev mówić o sobie, walcząc przeciwko armii rosyjskiej, jak mafia czeczeńska ustanowił swoją siedzibę w stolicy Rosji. Jak również ich główne zajęcie – handel bronią, narkotykami, kobietami, morderstwo i haraczy.

Hero ostro skrytykował Amerykanów i Europejczyków, a swoje poglądy religijne. Wielbiąc jedynie własną wersję islamu, który jest znacząco różny od klasycznego jeden. Khlebnikov nazywa ją ekstremistą.