kwas glukonowy i glukonian sodu: Zastosowanie w przemyśle

Kwas glukonowy jest utworzony w monosacharydy aldegidogruppy utleniania (glukozy). Kwas reprezentowane przez reakcję soli metali alkalicznych kwasów karboksylowych formach – glukonianów. Kwas glukonowy jest podstawowym składnikiem środków kosmetycznych, które są stosowane do peelingu. Wspomniany składnik łatwo pokonania bariery skóry, przenika przez skórę i nie powodują efektów ubocznych. Czyli dlaczego kwas glukonowy – niezbędnym narzędziem dla nadwrażliwych i starzenie się produktów do pielęgnacji skóry. Obieranie kwasem poprawia elastyczność skóry, poprawia kontury twarzy, zmniejsza nasilenie zmarszczek, przywraca barierowej funkcji skóry. Należy zauważyć, że ten kwas jest również stosowany jako środek zakwaszający, przeciwutleniacz synergetyku regulator kwasowości.

Glukonian sodu (wzór C6H11O7Na) – środek kompleksujący jony metali (wapnia, żelaza, aluminium, mangan) w roztworach detergentów alkalicznych przemysłowej. Składnik ten stosuje się w postaci preparatów ciekłych, w połączeniu z innymi ingridentami takich jak fosfor i krzemian sodu, środki powierzchniowo czynne i wodorotlenek sodu. Kwas glukonowy (glukonian sodu) dodanie do przereagowanych roztworach o wapnia, tworząc w ten sposób związek chelatowy. Środki powierzchniowo czynne są na ogół bardziej skuteczna w miękkiej lub demineralizowanej wody. Ponieważ sam proces demineralizacji jest bardzo kosztowne i bardziej korzystne rozwiązanie polega na dodaniu kompozycji detergentów glukonianu sodu. Działanie wodorotlenku sodu krzemiany dopełniacza, zwiększają zasadowość roztworu i zapobiega korozji metalu. glukonian sodu – najlepszy środek kompleksujący stworzyć mieszankę alkalicznych. Jest on stosowany w preparacie butelek detergentów. Wynika to z dużej odporności na hydrolizę i biodegradowalność.

Kwas glukonowy jest dodawany do roztworów do mycia wyrobów szklanych. Zgodnie z ogólną zasadą, w skład preparatu zależy od wielkości osadów i twardości wody. Glukonian sodu dodaje się do mieszanki betonowej. Stwierdzono, że dodanie tego komponentu spowalnia proces wiązania betonu, poprawia plastyczność. Glukonian sodu łatwo adsorbowane na powierzchni cząstek cementu, w kontakcie z wodą zapobiega ich kontakt z nim, a tym samym spowalnia proces utwardzania betonu. W reakcji tej substancji z jonami wapnia tworzy nierozpuszczalny kompleks glukonian wapnia na powierzchni cząstki cementu. W wyniku tej synergii spowalnia proces uwodnienia, co skutkuje zwiększeniem czasu utwardzania. Tworzenie długich włókien mikrokrystaliczna przyczynić się do zwiększenia wytrzymałości mechanicznej zapraw.

Przez stosowanie środków kompleksujących są izolowane jonów wapnia, co z kolei zapobiega powstawaniu kryształów. Dzięki zastosowaniu glukonianu sodu poprawia dyspersję cząstek cementu w mieszaninie poprawia zwilżanie. Procesy te mogą zmniejszyć zawartość wody. Jest udowodnione, że obecność mikrokrystalicznych długich włókien znacznie zwiększa wytrzymałość betonu po 28 dniach. Użycie środków kompleksujących zmniejsza stężenie wody w mieszaninie, co wpływa korzystnie na wytrzymałość, ciągliwość, twardość i betonu.

W przemyśle metalurgicznym C6H11O7Na stosowany jako środek chelatujący, który wiąże jony metali, co zapobiega osadzaniu się wodorotlenku glinu na powierzchni. W przypadku wytrawiania stali przedstawiony biosoedinenie zapobiegania wytrącaniu się soli metali na arkusze osadzania lub kąpieli. To znacznie poprawia stan powierzchni metalu.