„Droga życia” po drugiej stronie jeziora Ładoga: fakty historyczne

Oblężenie Leningradu trwała 872 dni. W tym czasie głodu zabiły ponad milion ludzi. Po zakończeniu II wojny światowej przeszła procesy norymberskie nazistowskich i faszystowskich zbrodniarzy.

Przedstawiciele radzieckie oskarżony dowódca grupy „Północ” armii niemieckiej, z powodu działań, które zabiły wielu cywilów w oblężonym mieście. Na tej opłaty, generał von Leeb został uniewinniony. Podczas gdy w Konwencji Genewskiej nie został jeszcze zarejestrowany element, który jest zakazany w użyciu głód jako strategii wojskowej wobec ludności cywilnej.

Przetrwanie w oblężonym mieście zawdzięczamy wygląd autostrady ( „Droga Życia”), przez jezioro Ładoga. Dopuszcza się przerwać pierścień blokady ze względu na jej położenie geograficzne Leningrad nie jest w stanie przetrwać bez transportu żywności.

Czyli droga utwardzona

Pracował drogę od jesieni 1941 do wiosny 1943 roku. Jej powołanie powstał ze względu na oblężonym Leningradzie (Petersburgu) z całego kraju. Oficjalnie nazwano liczbę autostrad wojskowy 101.

Od września 1941 roku wojska radzieckie i cywile zostali otoczeni przez żołnierzy niemieckich i fińskich. Miasto nie był gotowy do blokady i nie posiadają niezbędne zapasy żywności i paliwa. Dostarczanie wszystko, czego potrzeba mogą być samoloty lub po drugiej stronie jeziora.

„Droga życia” po drugiej stronie jeziora Ładoga pozwolono ewakuować ludność, a częściowo w celu zapewnienia ocalałych z jedzeniem.

Przeniesienie na lodzie

Od października 1941 roku, badanie na budowę drogi po drugiej stronie jeziora Ładoga, jest pokryta lodem w zimie. Po wstępnych obliczeń, budowa rozpoczęła się w listopadzie. Założono, że szerokość drogi wynosi 10 metrów, dzięki czemu urządzenie może jednocześnie poruszać się w obu kierunkach. Co 5-7 km zbudowane specjalne przedmioty do ogrzewania.

Kierunek drogi dobiera się w zależności od dostępności trwającej pokrywę lodową. Musiał wytrzymać ciężkich ładunków. Głównym środkiem transportu był GAZ-AA, zwany w „polutorka” ludzi. Aby zapobiec awarii masy lodu pomiędzy maszyny musi być nie mniejsza niż 100 metrów. W tym samym czasie, po drugiej stronie jeziora została położona linia kolejowa.

Rozpoczęty „Way of Life” (Leningrad) odbyła się w pobliżu linii frontu, to wymagane zabezpieczenia, które zapewniają jednostki wojskowe. Lodowaty odcinka drogi posiada dwie linie obronne używając drewnianą ramę, worki z piaskiem, które promorazhivalis lodu. Co jeden do dwóch kilometrów w związku zainstalowany działa przeciwlotnicze, a następnie co trzy kilometry – mały kalibru dział artyleryjskich. Z rury powietrza bronił Six Skrzydła Myśliwskiego.

Podczas pierwszej zimy oblężenia „Droga Życia” było ewakuować ponad 500.000 ludzi i wydał około 250 tysięcy ton żywności. W zasadzie to był mąki, ziarna, zboża, produkty mięsne, tłuszcze, warzywa, orzechy, suszone owoce, witamina C. Kontynuowano prace lodu drogi w zimie 1942-1943 roku.

Transport ładunków w wodzie

Wraz z topnieniem lodu drogi w całej jeziora Ładoga nie przestała istnieć. Na wiosnę 1942 roku ustąpił transportu nawigacji lodu na wodzie. Jednak ze względu na fakt, że lód był ciągle w niektórych dziedzinach, odstęp między dostawami po drugiej stronie jeziora wykonane przez miesiąc. W kwietniu na lodzie transportować towary były niemożliwe, a barka woda może iść tylko od końca maja.

kierownictwo kraju było niezbędne do przeprowadzenia prac w celu przywrócenia uszkodzonych naczyń. W trakcie pracy, nie było więcej niż 15 barki. Zdecydowaliśmy się zbudować barki na miejscu. Platforma pracy była Celulozy i Papieru w Siaśtroj. W tym samym czasie w Leningrad rozpoczął budowę zbiorników metalowych, które były transportowane w celu ostatecznego montażu koleją.

ścieżka ochrona zaangażowany przeciwlotnicze dywizje artylerii pułków równiny-niszczycieli. Musieli walczyć z siłami niemiecko-fińsko-włoskiej floty.

W trakcie 1942 roku wody ewakuowano około 400 tysięcy mieszkańców, jedzenie dostarczane do 350 tysięcy ton. W mieście 290.000 żołnierzy zostały dostarczone. Oprócz produktów i produktów naftowych w mieście została wniesiona bydło i konie.

Od kwietnia 1943 roku w dalszym ciągu transport po drugiej stronie jeziora. Chociaż ich liczba zmniejszyła się w znacznej części już towarów przewożonych koleją, która rozpoczęła się w 1942 roku.

To była „Droga życia” (Leningrad) jeden?

Oficjalna ścieżka jest uważana za sposób Kokoreva Kobona do jeziora. Wątek związany z dużego miasta do kraju. Te informacje można znaleźć w podręcznikach i trasy dla turystów. Jednakże istnieją dane, zgodnie z którym „Droga Życia” w poprzek jeziora Ładoga miały inną ścieżkę. Istnienie innych liniach transportowych, aby pokazać wiele faktów.

Niespójność w obliczeniach

Potwierdzenie istnienia kilku dróg są proste obliczenia. Więc dla pierwszych zimowych blokad drogowych pracował 150 dni. Został on oficjalnie przekazany około 350 tysięcy ton ładunków. Okazuje się, że na jeden dzień w Leningradzie dostarczane 2400 ton.

Transportu cargo „ciężarówka” w organizmie, które mogą być załadowane i pół tony. Innym pół tony mógłby dołączyć do sanek. Że jest za jeden lot z ładunkiem do maszyny pojemność może przełożyć dwie tony. Codziennie droga przekroczyła 1200 w pełni załadowany „polutorok”. Jednak musieli poruszać się w obu kierunkach.

Lód nie mógł wytrzymać taki atak. Tym bardziej, że oprócz samochodów ciężarowych na autostradzie cruising i autobusów, które zostały podjęte w ciągu tych 150 dni, około pół miliona cywilów. Również na Ładoga transportowane czołgów, z którego strzał wieże broni w celu ułatwienia odchudzania. Mało blokada „Droga Życia” by wytrzymać takie obciążenia, tym bardziej, że lód działał jako drogi.

Riddle zatopiony ciężarówka

Podczas transportu lód trwało około tysiąca samochodów. Wiele z nich jest teraz pod wodą. Gdy woda w jeziorze jest szczególnie wyraźne, piloci wizualnie uchwycić zarysy ciężarowych. Oni nie zawsze są na oficjalnej trasy toru. Niektóre z nich znajdują się setki kilometrów od znanego wszystkim „Droga Życia”.

Istnieją dokumenty, z których jasno wynika, że niektórzy kierowcy wycofał się z trasy, aby zarobić na transport i wlać trochę od obciążenia. Jednak takie przypadki nie były tak wielu, i ciężarowe, zatopiony z dala od drogi, były setki. Więc pytanie, czy Leningrad Jezioro Ładoga zrealizowane tylko przez jednego drogi, raczej kontrowersyjne.

Przyczyny istnienia kilku trasach

Dziennik drogowe ( "Way of Life" w poprzek jeziora Ładoga) № 101 Kokoreva -Kobona pewno istniał i funkcjonował. Jednak obliczenia i miejsce wielu zatopionego samochodu ciężarowego mówiąc, że nie może być tylko jeden.

Wszystkie mapy i dokumenty w przypadku dawna i przechowywane w specjalnym archiwum. Być może ze względu na tajność chęci nie ujawniać wszystkie ścieżki w razie kolejnej wojny.

Powody, dla których może być kilka utworów:

• Niebezpieczeństwo z niemieckich samolotów. Zdecydowana przewaga niemieckiego lotnictwa była niezaprzeczalna zima 1941. Wyznaczające drogę po drugiej stronie jeziora, Niemcy zbombardowali go regularnie. Aby zminimalizować straty nalotów, zmiana trasy konieczne było. Pierwsze wiersze zostały położone w pobliżu brzegu jeziora, ale tak silny w lodzie, trasa została przeprowadzona bliżej centrum.

• Lód nie utrzymywać stałe obciążenie. Świadkowie tamtych lat pokazują, że droga będzie przechodzić tylko 60-70 samochodów. Ponadto lód zaczyna pękać, zajęło czasu na jego odzyskanie. Stąd ruch był przenieść się do nowej ścieżki. Leningrad w przeciwnym razie nie byłby w stanie uzyskać taką ilość ładunku.

Tworzenie linii kolejowej

Z dużym przewozu ładunków w stanie mógł zarządzać tylko kolej. W roku 1942, na wschodnim brzegu jeziora został umieszczony na przewodzie. Jest możliwe, aby zwiększyć ładunek. Dzięki wszystkim blokady Leningradu tych metod została częściowo usunięta.

Pamięć o poszarpane blokady

Setki tysięcy ludzi zostało zaangażowane do utrzymania zdrowia pokrywy lodowej. Żyli na lodzie, wypełnianie powstałych pęknięć, budując drewniane pokłady. Wyczyn z tych ludzi, jak i samych kierowców, trudno jest oszacować prawdziwą rzecz. Cena życiu wielu z nich, blokada została podniesiona. Ładoga to wydajność, które mogą przerwać pierścień śmierć wielu niewinnych ludzi.

Wzdłuż lądowym odcinku od Leningradu do Ładoga są pomniki, które są przeznaczone do „Droga Życia”. Wszystkie z nich są częścią pomnika „Green Belt of Glory”, który rozciąga się na wiele kilometrów. Pamięci składa się z siedmiu zabytków, pamiątkowy słupów 46 na autostradzie, 56 kolumn koleją.

Najbardziej pamiętne pomniki są 40 i 103 km autostradą. Pierwszym z nich jest pomnik „Aparted pierścień” (architekt Filippov VG), która symbolizuje pierścień luki zablokowali utworzoną niemieckich sił fińskich nad Leningradu od jesieni 1941 rok. 103 km znajduje się pomnik "Legendary ciężarówka" (architekt Levenkov AD). On przedstawia maszynę, która idzie, łamiąc lód.