Niewolnictwo w USA: trudna droga do demokracji

Historia ludzkości zna wiele tragicznych i ponurych chwil. Na drodze do postępu i oświecenia niemal wszystkie rasy uciekły się do tak niesamowitej formy rozwoju społecznego jak niewolnictwo. Stany Zjednoczone też nie uciekły z tego ponurego etapu w historii bogatej w wydarzenia. Od jego powstania niewolnictwo w Stanach Zjednoczonych stało się integralną częścią normy życia amerykańskiego.

Być może najbardziej dziwna forma niewolnictwa w historii pojawiła się w Stanach Zjednoczonych. Niewolnictwo było formowane w głębi amerykańskiego kapitalizmu, a jego powstanie w sektorze rolnym gospodarki młodego państwa. Amerykańscy sadzarki, ze względu na skrajne niedobory rynku pracy, musieli uciekać się do eksploatacji czarnych niewolników.

Wykorzystanie niewolniczej pracy pozostawiało niezatarty ślad na burżuazji plantacji, przekształcając ją w najdziwniejszą i najbardziej niezwykłą klasę niewolników w dziejach planety. Amerykańscy sadziciele z tamtych czasów są niewyobrażalną i zupełnie dziwaczną syntezą typowych cech kapitalizmu i niewolnictwa.

Niewolnictwo w Stanach Zjednoczonych jest złożonym problemem społeczno-ekonomicznym, cywilno-prawnym, ideologicznym, rasowym i społeczno-politycznym, którego korzenie leżą w głębi historii amerykańskiej. Powstanie tej formy rozwoju społecznego wynika przede wszystkim z obecności na terytorium Ameryki Północnej rozległych terenów, co stworzyło najkorzystniejsze warunki dla rozwoju gospodarki rolnej i jej przemieszczania się wzdłuż drogi wolnego przedsiębiorczości.

Nic więc dziwnego, że tutaj powstały wszelkie warunki wstępne do powstawania tak liberalnej formy niewolnictwa jak patriarchalne niewolnictwo, w którym czarni niewolnicy uważali po prostu pozbawionych praw członków białych rodzin plantacji. Dotyczy to głównie państw północnych. Na południu sytuacja była nieco inna. Klasyczna niewolnictwo wzrosła tutaj. W przeddzień wybuchu wojny domowej, która położyła kres tej formie rozwoju społecznego, na południu mieszkało 89% czarnych niewolników.

Ostatnim stanem ratyfikacji zniesienia niewolnictwa był południowy stan, Missisipi. Niewolnictwo plantacji w Stanach Zjednoczonych, będące komercyjnie opłacalnym przedsięwzięciem, które przynosiło wspaniałe dochody do rosnącej klasy amerykańskich kapitalistów, istniało już od prawie dwóch i pół wieku i wywarło znaczne sprzeczności w sferze gospodarczej i politycznej między państwami Ameryki Północnej i Południowej. Niewolnictwo w Stanach Zjednoczonych służyło nie tylko wzbogacaniu i rozwijaniu gospodarki agroturystycznej, ale także wzmocnieniu politycznego i społeczno-społecznego wpływu dużych siewników niewolników.

Wszystko zaczęło się od niderlandzkich niewolników. Nieco później brytyjscy armatorzy również przystąpili do tego dochodowego biznesu. Pierwszy holenderski statek z "żywymi towarami" zacumowany na wybrzeżu kontynentu północnoamerykańskiego pod koniec lata 1619. Przyniósł dwudziestu czarnych niewolników, którzy natychmiast kupili bogatych białych kolonistów. Od tej chwili w miastach i portach regularnie pojawiają się ogłoszenia o sprzedaży "żywych dóbr". Do wreszcie, w 1863 roku, nie przyjęto Deklaracji Niepodległości, gdzie w szczególności wspomniano o niedopuszczalności użycia niewolniczej pracy.