Historia powstania wiersza "12" Aleksandra Bloka

Historia powstania wiersza "12" bierze swój sygnał od jednego lutego, który stał się punktem zwrotnym dla losu Rosji. A może jeszcze wcześniej – od czasów rewolucyjnego kręgu Petera Verchowskiego z "Demonów" czy słynnego Puszkina "na ruinach autokracji …". Czy to możliwe, kreacja Bloka może być porównywana z kroniką tamtych czasów – zwracając uwagę na fakt, że symbolista "Dwanaście" jest bardzo daleko od obiektywnego odbicia zdarzeń.

"Inteligencja i rewolucja"

Blok był przeznaczony do świadomego rewolucyjnych wydarzeń z lat 1917-1918, które miały miejsce w chłodnym Petrogradzie, a także w całym trudach, jakie niesie. Więc poeta został nawet raz aresztowany przez przedstawicieli nowego rządu – przez jeden dzień, który głęboko uderzył Aleksandra. W tym samym czasie nie wyemigrował, a nawet próbował wstąpić do życia w rewolucyjnym życiu. Dzięki temu badacze z minionych lat uważali poeta za gorącego zwolennika rewolucji październikowej.

Jednakże takie stwierdzenie wydaje się nieco niepoprawne, jeśli zwrócisz uwagę na artykuł Bloka "Inteligencja i rewolucja", napisane w 1918 roku. W przeciwieństwie do "Dwunastki", który opuścił prawdziwą postawę Bloka na to, co się działo, dziennikarstwo rozproszyło wszelkie wątpliwości opinii publicznej. Tak, Blok akceptuje rewolucję, ale bez negatywnych lub pozytywnych ocen, biorąc pod uwagę zdarzenia z tamtych czasów jako wzór, który musiał być doświadczony.

"Straszny hałas, wzrastający we mnie i wokół"

Cała historia powstania wiersza "12" Blok składa się z garstki nieprzetworzonych arkuszy, wypełnionych przyszłym dziełem sztuki w ciągu miesiąca. Prace zostały napisane jednym tchem, kiedy to dopiero rok po rewolucji lutowej. Według samego Bloka historia powstania wiersza "12" zaczęła się od wyrażenia "wyciąć nóż!" Naukowcy ustalili, że drugi rozdział został pierwotnie napisany, a następnie szósty, siódmy, ósmy, a ostatni akord był sceną z Jezus Chrystus.

Bez jego odcyfrowania historia powstania wiersza "12" Blok wygląda niekompletnie. Jeśli nazwa dzieła, która budzi stowarzyszenia z apostołami, istniała od samego początku, to pojawienie się Jezusa było spontaniczną decyzją. Zapisy poety z lutego 1918 świadczą o tym: obraz Gospel wydawał się Blokowi w zamieci śnieżnej. Komentarz poety do pierwszego ilustratora Dwunastu, Yu Annenkov, wygląda bardzo tajemniczo: "skoro z lewego górnego rogu zabójstwa Katyi był gruby śnieg, a przez to Chrystus, byłby to wyczerpujący okładka".

"Dzisiaj jestem geniuszem"

… Więc blok oznaczał koniec pracy nad jego pracą. Ale czy to znaczy, że historia stworzenia wiersza "12" kończy się tutaj? Wcale nie. W marcu 1918 r. Potomstwo poety widziało światło, pierwotnie drukowane w gazecie "Sztandar pracy", a następnie pozostawiając w odrębnym wydaniu.

Pomimo że później "Dwunastek" (wiersz Bloka) dla przyszłych pokoleń radzieckich uczniów, historia jej tworzenia, obrazy i działka były obowiązkowe do zapamiętania, początkowo bolszewicy zareagowali na to z niedowierzaniem. Wydaje się, że coś dziwnego w tworzeniu klasycystycznego Srebrnego Wieku było jego zdaniem, prawie kontrrewolucyjne.

– Służyła sprawa Antychrysta?

Jednak nawet najbardziej ostrożny i wrogo nastawiony do wiersza przedstawicieli radzieckiego rządu nie był w żaden sposób porównywalny z odpowiedzią "starej" inteligencji. W ten sposób Gumilev stwierdził bezpośrednio, że po zakończeniu zakończenia w sposób ewangeliczny poeta "służył sprawie Antychrysta". Poeta został ogłoszony zdrajcą, a Kolchak, podczas rozmowy z wodziszławem Iwanem, czy to w żartach, czy poważnie, zasugerował, aby Blok był powieszony, gdy Białe żołnierze odzyskały władzę (chociaż prawda tego ostatniego jest kontrowersyjna). Wiadomo również, że Akhmatova odmówił wzięcia udziału w wieczorach literackich, gdyby czytali wiersz Bloka. Nawiasem mówiąc, poeta sam rzadko mówił, czytając Dwunastu. To dotyczyło jego żony – bardzo nieszczęśliwej, należy zauważyć.

Ironiczna rzecz …

Takie ostre negatywne recenzje krytyków można zrozumieć: "Dwanaście", wiersz Bloka, historia stworzenia nowego państwa i państwa w miejsce dawnej Rosji, sprawiły, że inteligencja była bardzo ponurym przeczuciem. Część mistrzów artystycznego słowa nadal pozostawała po stronie poety i próbowała przekazać swoją interpretację jego potomstwa. Więc Wiktor Szklowski był jednym z pierwszych, którzy zauważyli specyfikę stylu twórczości Bloka, łącząc ją z wpływem chanson Savoyarowa popularnego w Rosji. Ta przy okazji wskazała na to, a Bunin – choć w negatywnym kontekście, wzywając pracę poety do wulgarnego.

Historię powstania wiersza "12" towarzyszyły zdarzenia, które wkrótce stały się bez znaczenia. Po hałasie rewolucji Blok miał złowieszczą ciszę. Praktycznie nie pisał wierszy, wiele jego idei pozostawało bez pracy. Śmierć twórczości doprowadziła do śmierci fizycznej: poeta nie przetrwał w 1921 roku. Mówią, że przed śmiercią w iluzji, pragnął, aby jego główna twórczość – wiersz "12" – został wydany w ogień. Historia kreacji, krótko przeanalizowana w naszym artykule, i zachwyt Bloka w pracy nad pracą są nieco sprzeczne z tym faktem. Podobnie jak świadek świadków o wyjeździe poety do świata jest najlepszy.