Mnożniki wydatków publicznych. Państwo i gospodarka

W artykule poniżej rozważymy multiplikatywne teorię wydatków publicznych, który w czasach popularności keynesowskiej doktryny spowodowały wiele rezonans i sporów. Tematem będzie interesująca dla każdego, kto nie jest obojętny na nowoczesnej gospodarki, jak w chwiejnej polityki różne moce jest bardziej istotne niż kiedykolwiek.

Rola teorii mnożnika w nowoczesnej gospodarce

Często zdarza się, aby kraj ten może uzasadnić swoją politykę w aspekcie gospodarczym, wykorzystuje szereg narzędzi makroekonomicznych. Mnożniki wydatków publicznych i są jednym z elementów tej szerokim zakresie, tak imponujące są podstaw teoretycznych. Przez kilka stuleci, wielu naukowców próbują odkryć sens tego pojęcia i używać go w praktycznym zastosowaniu.

Ogólnie rzecz biorąc, jego mnożnik pokazuje wzrost wskaźników ekonomicznych. I wydatki rządowe Rosja – nie jest wyjątkiem. Głębiej w tej koncepcji przyszedł przedstawicieli keynesowskiej doktryny makroekonomicznej i doszli do wniosku, że to narzędzie pokazuje bezpośredni związek między dynamiką bogactwa narodowego i poziomu dobrobytu ludności, niezależnie od kierunku ostatnich polityki fiskalnej.

wydatki autonomiczne i mnożnik

Państwo i gospodarka są ściśle powiązane, więc nie jest tajemnicą, że każda zmiana w jednej instytucji zawsze wiązać pewne dynamikę poszczególnych wartości drugiej. Proces ten można nazwać indukcja, ponieważ tylko niewielka Push każdy z instrumentów finansowych powoduje powstanie szeregu procesów w całym kraju.

Na przykład, autonomiczne wydatki rządowe w teorii multiplikatywnego wyjaśnia stosunek do zmian w dynamice rynku pracy. Innymi słowy, rząd powinien ponieść pewne koszty w kontekście niektórych miejscach ich pochodzenia, jak tu można obserwować typowy wzrost dochodów obywateli. I, odpowiednio, wzrost zatrudnienia. Dla ilościowego wzór dźwięku wystarczy skorelować dynamikę tych parametrów razem.

koszty inwestycyjne

Struktura wydatków publicznych jest dość obszerna, więc należy zwrócić należytą uwagę na i aktywności inwestycyjnej w kraju, który jest podstawą zdrowej gospodarki konkurencyjnej.

Mnożnik koszty inwestycyjne przedstawia stosunek dynamiki inwestycji w konkretnym innowacyjnych przedsiębiorstw na poziomie kosztów zmiennych operacyjnych. Zatem uważa się słusznie wziąć pod uwagę tylko wyłączone z dochodu narodowego brutto przepływów finansowych.

Innymi słowy, zgodnie z tą samą procedurą, będziemy mogli śledzić poziom kosztów ponoszonych przez państwo w celu poprawy osiągnięć technologicznych i naukowych w kraju, jak również ich udział w ogólnej przepływów ekonomicznych. Ogólnie rzecz biorąc, nic skomplikowanego w tej dynamiki nie jest – w przypadku braku natężenia przepływu inwestycji będzie równa do kreski zerowej, dobrze, ze wzrostem inwestycji będzie rosnąć.

Koszty rynku pracy

Mnożnik wydatków rządowych w aspekcie rynku pracy jest odrębnym doktryna Keynesa, który jest trudny do porównania z jakimkolwiek innym kierunku. Bo jeśli wcześniej ustawione jako zjawisko wtórnego całkowity koszt państwa, a teraz zobaczmy co niby może pociągać za sobą politykę inwestycyjną, oprócz naszych zwyczajowych efektów.

Banalne, ale niewielu udaje się śledzić poniższej relacji. Koszty rynku pracy są znacznie ograniczone w czasie, gdy koszty inwestycji rosną. Wynika z tego, że dobro społeczeństwa wzrasta, a zatem i rozszerza popyt na towary z drugiej potrzeby (sprzęt, odzież, meble), dając podstawę do pozytywnej tendencji w zmianie ich producentów dochodach. Innymi słowy, inwestycja w jednej dziedzinie gospodarki pociągają za sobą wzrost zysków w drugiej.

Koszty podatkowe kraju

Mnożnik podatków i wydatków rządowych w aspekcie podatkowym odnosi się do dynamiki zmian w poziomie produkcji w sektorze przemysłowym, w zależności od tempa wzrostu obciążeń podatkowych. Zgodnie z ogólną zasadą, ten współczynnik jest ujemny, ponieważ mało co przedstawiciele biznesu chcą dać część swoich zysków netto do jednostek budżetowych.

Inną rzeczą, jeśli chodzi na przykład o podatku różnica PE lub dochodów osobistych. W tym przypadku ciężar nałożony etapy – od przedmiotu na poziomie finansowym: wyższe dobro – Im niższa stopa. Ale jak obecnej praktyki w gospodarce rynkowej, tej teorii – tylko utopią, i nie ma nic wspólnego ze współczesnych realiów.

Zrównoważony budżet w wydatkach krajowych

Mnożniki wydatków publicznych w czystej postaci, pokazać dynamikę zmian w wartości produktu krajowego brutto, w zależności od tego jaka część skarbu państwa zostały wydane dla celów pozyskiwania różnego rodzaju produktów. Ponadto, liczba ta jest odwrotnie proporcjonalna do granicy skłonności konsumentów. Można to wytłumaczyć w ten sposób zwiększyć dochody budżetu, gdy w zmniejszaniu jej spędzać część jego dochodów jest ograniczona do takiej samej liczby artykułów.

W ten sposób możemy wywnioskować formułę zrównoważonego budżetu: konsumpcja krajowa może wzrosnąć o pewnej kwoty (nazwijmy go A), które jest spowodowane przez skumulowany zmniejszenia obciążeń podatkowych dla przedsiębiorstw, a to z kolei jest obarczona wzrost zysku netto przedsiębiorców na temat sztuk.

Handel zagraniczny kosztuje kraj

Mnożnik wydatków rządowych (wzór pomiaru zależy od kluczowego elementu, dynamika, której zmiana staramy się ustalić) zajmuje również ważną rolę w kształtowaniu polityki publicznej. Ten ostatni jest realizowany tylko przez stosowanie w praktyce działalności eksportowo-importowych. Dlatego też można powiedzieć, że handel zagraniczny nie jest ostatnim, ale kluczową rolę w tworzeniu drogich elementów polityki gospodarczej rządu.

W teorii multiplikatywnego należy zauważyć, że koszty ponoszone przez państwo w celu realizacji operacji eksportowo-importowe, mające na celu ingerencji pośredniej w bilansie innych krajach, mają bezpośredni wpływ na wartość produktu krajowego brutto, który jest czysto wewnętrzne narzędzie.

Tak więc wartość mnożnika w aspekcie handlu zagranicznego jest zdefiniowany jako stosunek PKB oraz zmian ilościowych w kosztach operacji otwartej wykonywanej poza granicami kraju.

odkrycia

Na podstawie powyższego proponuje bardzo ciekawy wniosek. Staraliśmy się udowodnić, że mnożniki wydatków publicznych w pełni odzwierciedlają zmiany w stosunku do głównego instrumentu finansowego państwowej polityki gospodarczej. I, być może, zrobiliśmy całkiem dobrze.

Udało nam się zobaczyć, że saldo budżetu jest tak chwiejny i podatny na różne elementy zarówno krajowej i zagranicznej działalności handlowej w kraju, możemy z całym przekonaniem powiedzieć: żaden proces nie całkowicie, ale jeszcze bardziej autonomicznie. Mnożniki wydatków publicznych zawsze będzie w stanie pomóc nam przynieść wzrost przychodów o wartość produktu krajowego, i wiele innych wskaźników wskazujących na zdrowie ekonomicznej państwa.