Esej „Gdybym był dyrektorem szkoły”: na początek, co napisać, przykładowe działania

Prędzej czy później, każdy student będzie musiał napisać esej, „Gdybym był dyrektorem szkoły.” Większość studentów są bezwstydnie gotowych pism, wybieranie i kopiowanie pewne propozycje. Bardziej sumienny drapania głowy, od czego zacząć i co napisać tekst.

Gdzie zacząć tekst?

Esej „Gdybym był dyrektorem szkoły” mogą zaczynać się od okrzyku lub kwestionować propozycję. Na przykład: „Jestem dyrektorem szkoły?” Lub „nie może być! Jestem dyrektorem szkoły!”. O tym praktyka rzadko powiedzieć uczniom. Dla większości nauczycieli ważne jest, że tekst był wstęp, część główną i konkluzja. Technicznie rzecz biorąc, jest to odpowiednia strategia, ale równie ważne jest, że uczeń wyraził własny punkt widzenia. Więc zacząć pisać: „Gdybym był dyrektorem szkoły” lepszego z prostych zdań, które opisują to, co się nagle szef instytucji edukacyjnej. To jest więcej niż wystarczająco, zarówno pod względem technicznym jak i praktycznym.

Co można napisać?

„Gdybym był dyrektorem szkoły” – esej naprawdę fascynujące. Jest możliwe, aby napisać o wszystkim, że dany uczeń nie posiada w swojej szkole. Nowa siłownia, kryty basen, najnowsza technologia – wszystko, co dostaje nadzwyczajnego, może użyć jako materiału do komponowania. Dość często są teksty autorów, którzy są gotowi do zmiany kadry nauczycielskiej, jeśli nie zamknąć szkołę. Ale są też prace, w których detale jak lekcje powinny odbywać się, co uczniowie muszą zaangażować się w zmianę, ile czasu spędzają w szkole i jak być odpowiedzialny za swoje działania. Esej „Gdybym był dyrektorem szkoły” – to nie tylko zadanie języku rosyjskim, ale również sposób, który pomaga określić stan emocjonalny uczniów danej instytucji. Dlatego uczeń opisze bardziej szczegółowo swoje pragnienia, tym łatwiej będzie to zespół wykonawczy instytucji edukacyjnej w celu określenia, czego brakuje w szkole i jak go naprawić.

Przykład tekstu

„Gdybym był dyrektorem szkoły” – działa dość łatwo, ale głównym problemem dla studentów – to obawa bycia niezrozumiany. Po każdym uczeń ma swoje własne pragnienia i twierdzi, że jest wolny, aby wyrazić w swojej pracy. W związku z tym, można napisać wszystko, gotowanie, najważniejsze, że w tekście nie było żadnego błędu, a był technicznie poprawny zbudowany. Na przykład:

„Dziś jest mój pierwszy dzień jako dyrektora szkoły. Nie mam zbyt wiele czasu, więc postaram się przynieść jak najwięcej pozytywnych zmian w instytucji edukacyjnej.

Pierwszą rzeczą, jaką mogę zrobić – będzie to odebrać nowych nauczycieli. Ci, którzy nie zawsze będzie to na uczniów, nie kojarzy się wyłącznie na wiedzy i stać się przyjacielem młodego pokolenia. Klasy nie będą podzielone przez tych, którzy są dobre i złe student – każdy jest równy, a leczenie wszystko będzie takie samo. Proces edukacyjny powinien być zmieniony. Każda lekcja powinna być zbudowana w taki sposób, aby zmotywować ucznia. Nie tylko przedstawić mu informacji i zachęcanie do siebie, aby znaleźć odpowiedź. Szczególną uwagę należy zwrócić na tych uczniów, którzy marzą, aby osiągnąć sukces w danej dziedzinie. Zostaną one podzielone na grupy w zależności od zainteresowań, obozy szkoleniowe będą organizowane specjalnie dla nich, gdzie wybitni przedstawiciele zawodu da kursy mistrzowskie. I, oczywiście, szkoła weźmie udział w promocji programu. Studenci będą zachęcani nie za dobre wyniki w nauce, a do samodzielnego osiągnięcia. Ktoś postanowił napisać książkę lub na własną rękę po graniu szkoła sportu, ktoś musi chronić swoich przyjaciół lub biorąc udział w działaniach społecznych. nie będą brane pod numery w dzienniku i osobistego rozwoju każdego ucznia, jego szlachetne intencje i zaangażowanie.

Szkoła – miejsce, gdzie kształcił przyszłe pokolenia. To z tych dzieci w przyszłości będą zależeć losy kraju, więc muszą latać w obliczu nie tyle szacunki uzyskane dla kontroli ile wiadomo, że jest to ciekawe i łatwe do strawienia. I być dobrymi ludźmi, którzy są świadomi takich słów jak „zrozumienie”, „współczucie” i „uczciwość”. "

Każdy esej – jest to ciekawe zadanie, a tam jest student, który nie może pisać. Są tylko ci, którzy są nieśmiali, aby wyrazić swoje prawdziwe myśli.