Czym różni się od struktury postindustrialnej przemysłowych? Kluczowe cechy

społeczeństwa postindustrialnego ma charakterystyczny cechę: w trakcie rewolucji naukowej i technologicznej ustąpiły miejsca produkcji towarów preferencyjną pozycję produkcji usług. Jednocześnie główne zasoby produkcyjne stają się wiedza i informacja. W związku z tym motorem i podstawą gospodarki są badania i rozwój, a to najważniejsze cechy, dla pracownika są uważane nauki, profesjonalizm i kreatywność.

Postindustrial struktura gospodarki wskazują, że w ogólnej strukturze PKB ponad 50% z sektora usług.

U progu XXI wieku do krajów postindustrialnych należą Stany Zjednoczone (sektor usług – 80% PKB w 2002 roku), kraje UE (69,4% w 2004 roku) i Japonii (67,7% w 2001 roku).

Kluczowe cechy gospodarki postindustrialnej

Teraz przyjrzeć się bliżej, różnica między strukturą postindustrialnej przemysłowych:

• Rosnące znaczenie informacji i wiedzy – duży udział wartości towarów nie bierze automaty płatnicze, materiały, rutynowe prace i badania rynku, rozwój, projekt koncepcyjny, itp
• Zwiększenie udziału produktów high-tech w strukturze PKB.
• poprawa technologiczne i automatyzacja procesów produkcyjnych.
• Zwiększenie udziału usług w PKB, jak również przepływ zasobów pracy do niego.
• Zmiana struktury potrzeb ludności – tym bardziej ważne dla osób do objęcia niematerialne korzyści, czas wolny.
• Pojawienie się nowej motywacji do pracy – pracownik jest zainteresowany nie tylko w materialnych zachęt, ale także stara się realizować się zawodowo i twórczo uczestniczyć w zarządzaniu produkcją.

Mówiąc o różnicy między konstrukcją postindustrialnym od przemysłowych, należy również zwrócić uwagę na szybko rosnącą rolę produkcji informacyjnym.

Główne koszty spadają do produkcji oryginalnej próbki. Dalsze koszty kopiowania będzie nieznaczna.

Jednak ta sfera nie może się rozwijać bez aktywnej ochrony praw własności intelektualnej na poziomie legislacyjnym, a bez wystarczającej liczby konsumentów, którzy mają zdolność do jej produktywnego wykorzystania i są gotowi zaoferować towary „non-informacyjne” w zamian.

Wzmocnienie pozycji małych i średnich przedsiębiorstw

Czym różni się od struktury postindustrialnej przemysłowych poza tym? Jedną z najważniejszych cech – zmniejszenie roli masowej produkcji i jednoczesny rozwój małych przedsiębiorstw. Chodzi o rynek dużej liczby drobnych towarów z różnych wariantów zmian, nowych opcji serwisowych. Mając możliwość zaspokojenia potrzeb różnych grup konsumentów, elastyczne małych przedsiębiorstw po raz pierwszy stały się konkurencyjne. I udaje im się zajmują godną pozycję nie tylko na rynkach lokalnych, ale również na zewnątrz (w skali globalnej).

zmiany technologiczne

Badając różnicę między strukturą postindustrialnej od przemysłowych, warto rozważyć rozwój technologiczny w szczegółach. W społeczeństwie postindustrialnym, nacisk pada na rozwój zasobów oszczędzania energii, technologii informacyjnych (wysokich) i high-tech:

• oprogramowanie;
• mikroelektroniki;
• robotyka;
• telekomunikacja;
• biotechnologia;
• Materiały produkcyjne z góry określonych właściwości.

Jednocześnie, technologia elektronicznego zastąpienie tradycyjnych oddziaływań mechanicznych, proces produkcji zostaje zautomatyzowany i używane samochody i komputery zamiast niewykwalifikowanej siły roboczej.

Przemiany społeczne

Zmiana struktury społeczeństwa postindustrialnego, zwłaszcza siły roboczej. Oznacza to, że udział pracy fizycznej w procesie produkcji jest zmniejszona i bardzo intelektualnej i twórczej pracy, przeciwnie, ma wielkie znaczenie. Wymaga to wyższe koszty przygotowania pracowników: szkolenia, rozwój zawodowy, etc.

Zdominowany przez merytokracji – elity intelektualnej. Staje się głównym tzw klasy specjalistów. Daniel Bell – założyciel post-industrializacji – również tendencję do nieruchomości stratyfikacji w oparciu o edukacji.

Jeśli struktura przemysłowa gospodarki zakłada stałą w niewykwalifikowanych wymogów rynku pracy w społeczeństwie postindustrialnym, osoby z niskim poziomem wykształcenia, w przeciwieństwie do tego, napotyka trudności.

Podstawową formą życia jest rozwój ludzkich zdolności i skłonności, a materiał motywacja częściowo ustępuje chęci do samodzielnego wyrażania aktywności.