Główne rodzaje stowarzyszeń publicznych

Główne rodzaje stowarzyszeń publicznych i ich działalności są regulowane przez konkretnego systemu prawa. Jej elementy konstrukcyjne są: ustawa o tej samej nazwie, a przepisy odnoszące się do niektórych rodzajów tych organizacji.

Na przykład, niektóre rodzaje stowarzyszeń publicznych prowadzone są przez prawo do ochrony socjalnej osób niepełnosprawnych. Jest to również możliwe w systemie prawnym, w tym Kodeksu cywilnego, zawierające pewne dość istotne postanowienia dotyczące funkcjonowania stowarzyszeń publicznych, podmiotów prawa cywilnego.

Należy zauważyć, że istnieją pewne rodzaje stowarzyszeń publicznych na działania, które nie mają specjalnych dokumentów prawnych. Dlatego są one prowadzone zgodnie z prawem podstawowym, przy czym pierwszy w tym artykule. Działania w tym dokumencie odnosi się do wszystkich rodzajów organizacji społecznych, które są tworzone z inicjatywy obywateli, oprócz społeczeństwach religijnych, a także innych firm o charakterze handlowym i tworzyć przy ich pomocy, stowarzyszenia non-profit. W zakresie swoich kompetencji może być konstrukcje niekomercyjnych i innych zagranicznych organizacji pozarządowych i przedsiębiorstw, które zostały utworzone na terytorium rosyjskim.

To prawo daje podstawowe pojęcia i rodzajów skojarzeń, które są tworzone na zasadach dobrowolności, samorządności i obszarów niekomercyjnych, inicjowanych przez samych obywateli. Łączy ich wspólny interes w realizacji tych samych celów, które są określone w statucie organizacji.

Podstawową formą stowarzyszenia charakteryzują się następującymi cechami:

• ich kształcenie jest prowadzone przez osoby prawne i osoby na zasadzie dobrowolności;
• żadna władza publiczna i organizacje te nie są podmiotami prawa; Źródłem takich uprawnień może służyć tylko jako specjalne dokumenty prawne;
• nie są przedsiębiorstwa handlowe, które mają jako główny cel pojawia się w celu osiągnięcia zysku.

organizacje społeczne są klasyfikowane według określonych kryteriów:

• od formy prawnej dobrej publicznej: organizacja, ruch, fundacje i instytucje;
• w procesie legalizacji – związki, które są urządzone zgodnie z rejestracji państwowej (biorąc pod uwagę status osoby prawnej), a firma bez niego;
• jurysdykcji terytorialnej (stowarzyszenia krajowe, międzyregionalne, regionalnych i lokalnych);
• na podstawie organizacji – stowarzyszenia, które jest oparte na przynależności i bez członkostwa. (Tak, członkowie tych organizacji, istnieją prawa i obowiązki, zgodnie z ich statutem. Również członkowie stowarzyszenia bez członkostwa uczestniczyć w jej działaniach, bez odpowiednich warunków rejestracyjnych dla takiego udziału).